Pagina:Gesta Romanorum - Oesterley 1872.djvu/438

Haec pagina emendata est
416

rissime, verum dicis, quando in periculo mortis fui, tu et non alius me salvasti. Statim pro tribunali sedebat rex et judicium pro eo dedit.

Moralizacio. Carissime, Christus in bello mortali inter te et diabolum seipsum interposuit et suscepit pro te vulnera mortalia, non solum vulnera, sed morte turpissima mortuus est. Est ergone justum, quod alius quam tu penam sustineas vel penitenciam pro suo amore? Certe non. Si duo fratres sint heredes alicujus hereditatis, quam hereditatem aliquo casu amiserant, si alter eorum pro hereditate recuperanda pugnaverit, laboraverit alius nichil, sed sine omni labore eam habere vellet, esset hoc justum? Certe non. Sic est de vobis et de Christo; nos amisimus hereditatem regni celestis per peccatum, Christus vero per suam mortem acquisivit; ideo justum est, ut nullus alius pro te faciat, quod poteris mereri, quam tu ipse, si desideras vitam eternam obtinere, quam.




Cap. 88. (80.)

De cautela diaboli, que multos ad interitum subducit.

De quodam principe narratur, qui, cum omnibus viribus suis non poterat hostes suos devincere, fecit hanc cautelam: similavit fugam et castra sua cum victualibus hostibus dereliquit; in quibus castris dolia multa plena vino infecto[1] dimisit per semen cujusdam herbe, ita quod homo bibens de vino illo statim obdormiret; scivit eciam hostes famelicos et gulosos, qui super vinum cum gaudio supervenientes ad libitum suum bibentes statimque semimortui dormire compellebantur, [74b] super quos princeps rediens omnes ad libitum suum occidit.

Carissimi, hac cautela utitur diabolus; contra multos quos vidit non posse superare, similat se fugere et procul abesse, dum eos sub spe bone amicicie et solacii diu permittit ad tabernas sedere, ut inebriatos ducat quo voluerit, nunc ad homicidium, nunc ad luxuriam etc. Caveamus ergo a tali potu, si desideramus venire ad eternam vitam, ad quam etc.




Cap. 89. (81.)

De triplici statu mundi.

Miles quidam erat, qui tres filios habebat, qui cum mori deberet, primogenito suo hereditatem legavit, secundo filio thesaurum

  1. infecto] orig. infecta.