Pagina:Gesta Romanorum - Oesterley 1872.djvu/426

Haec pagina emendata est
404

Et ille: Hospicium quero. Civis vero ad domum suam cum tota familia sua duxit et splendide eis ministravit. Cum vero in mensa sederent, dominus Gregorius hospiti dixit: Domine, qualis est civitas illa et quis dominus istius terre? At ille: Carissime, unum virum valentem imperatorem habuimus, qui mortuus est in terra sancta, qui nullum heredem preter suam sororem post se reliquit; quidam dux eam in uxorem peciit, que nullo modo copulari intendit; ille ex hoc indignatus totum regnum istud excepta civitate ista manu forti acquisivit. Ait miles: Numquid secretum cordis mei potero secure propalare? At ille: Domine, eciam, cum omni securitate. Qui ait: Miles sum; si placet, die crastina ad palacium pergas et cum senescallo sermonem de me facias, quod si salarium michi dederit, pro justicia domine isto anno pugnabo. Ait civis: Non dubito, domine, quin de adventu tuo gaudebit toto corde; die crastina ad palacium pergam et finem hujus rei faciam. Mane surrexit, ad senescallum perrexit et de adventu ejus intimavit. Ille non modicum gaudens pro domino Gregorio nuncium destinavit. Cum eum vidisset, domine est presentatus et multum commendatus. Quem cum vidisset, intime eum respexit; sed quod erat filius ejus penitus ignorabat; ipse eum submersum a multis annis credidit, senescallus in presencia domine eum conduxit, ut per integrum annum ei ministraret. Die crastina ad bellum se parat, adest dux in campo cum exercitu magno, dominus Gregorius bellum aggreditur, omnes penetravit, quousque ad ducem pervenit, quem in eodem loco occidit et caput ejus amputavit et victoriam obtinuit. Miles vero post hec de die in diem proficiebat, fama ejus undique circuibat, sic quod antequam annus fuisset [68] completus, totum regnum a manibus inimicorum acquisivit. Deinde ad senescallum venit et ait: Carissime, vobis constat, in quo statu vos inveni et ad quem statum duxi; rogo ergo, trade michi salarium, quia tendo pergere ad alium regnum. Ait senescallus: Domine, plus meruisti, quam ex convencione tenemur tibi; ideo ad dominam nostram pergam, ut de statu ac mercede finem faciam. Cum autem ad dominam venisset, ait: O domina carissima, dicam vobis aliqua verba proficua, ex defectu capitis omnia mala sustinuimus; ideo bonum est virum accipere, per quem poterimus de cetero securi esse. Regnum vestrum in diviciis habundat, et ideo virum propter divicias accipere non consulo; unde ignoro, ubi melius ad honorem vestrum et commodum tocius populi poteritis virum accipere, quam dominum Gregorium. Illa vero solebat semper respondere: Voveo deo, quod numquam copulabor viro. Sed ad verbum senescalli diem deliberationis