Socrates, intra forestam i. e. sanctam ecclesiam, in qua invenies senem i. e. discretum confessorem, de cujus consilio sanari peteris. Alexander, qui venatus est, est homo mundanus qui pocius regulatur voluntate quam racione, sed per sacram doctrinam emendatur. Si per peccatum infectus es, primo linias pectus tuum cum sanguine i. e. recentem memoriam de Christi passione habeas in corde; deinde collige tres herbas, scilicet confessionem, contricionem et satisfactionem; de prima facias pocionem, scilicet de peccatis semper dolere, de aliis emplastrum i. e. penitenciam, et sic sanitatem percipies ut sic per consequens ad divicias vite eterne promoveri possis, ad quam nos perducat etc.
Cap. 62. (54.)
De pulchritudine fidelis anime.Cajus regnavit prudens valde; in ejus regno mulier quedam erat nomine Florentina miro modo pulchra et graciosa, unde tanta pulchritudo erat in ea, quod tres reges eam obsidebant et a quolibet rege erat violata. Post hec inter reges propter nimium amorem commissum est bellum et quasi infiniti homines ex omni parte occubuerunt. Satrape imperii hec audientes omnes ad regem venerunt dicentes: [49b] Domine, illa Florentina in regno tuo est tam pulchra, quod quasi infiniti cotidie pro ejus amore occiduntur, et nisi cicius remedium apponatur, quotquot sunt in regno peribunt. Audiens hec rex, litteras scribi fecerat annulo suo signatas, quod sine ulteriori dilacione illa ad eum veniret. Preco cum litteris ad eam perrexit et antequam ad eam pervenit defuncta est. Rediit preco, de morte Florentine regi nunciavit. Rex contristatus est valde, quod eam videre non poterat in sua pulchritudine, et omnes pictores regni ad eum convocari fecit, cum autem venissent, ait rex: Carissimi, hec est causa quare pro vobis misi: erat quedam mulier nomine Florentina in tanta pulchritudine, quod quasi infiniti occubuerunt pro ejus amore; defuncta est et eam non vidi. Ite ergo et cum omni industria vestra imaginem ejus depingite cum sua pulchritudine, per quam potero discernere, quomodo tot occubuerunt pro ejus amore. At illi: Domine, rem difficilem vos queritis; tanta erat in ea pulchritudo et decencia, quod omnes pictores orbis imaginem ejus non depingerent quantum ad omnia, excepto uno pictore qui latet in montibus; ille solus est et non alius, qui voluntatem vestram adimplere poterit. Hec audiens rex pro illo pictore destinavit. Qui cum ad eum venisset, ait ei:
