vero aliquis affert tibi donum ut declines a via recta, ad pellem patris tui respicias, ne tibi hoc idem contingat.
[Moralizacio.] Carissimi, iste imperator est dominus noster Ihesus Christus, qui istam legem edidit, unde Deuteronomii: Judices et magistratus constitues etc. Ipse vero recte et omni tempore nos judicat, qui pater noster celestis totum judicium ei dedit. Judex, qui male judicavit, est quilibet homo, qui habet seipsum quantum ad vite rectitudinem judicare, quid et quantum contra deum deliquit. Si vero aliquis vestrum sit muneribus id est malis humoribus corruptus debet excoriari, id est in omnibus viciis suis per penitentiam denudari, ut poterit[1] dicere verbum illud Job: Pellem pro pelle, et quicquid homo habet, dabit pro anima sua. Pellis que ponitur pro memoria in sede, est Christi passio, quam homo debet habere retentam in sede cordis sui, ne contra deum et salutem anime sue delinquat, sicut scriptum est: Memorare novissima tua et in eternum non peccabis. Christus non tantum pellem in sede crucis pro nobis dedit, sed eciam vitam. Et ideo si veri filii sumus, eum per peccatum offendere non debemus. Et si contingit nos labi, respiciamus ad crucem, quantum pro nobis sustinuit, ut emendemus cum operibus misericordie et per consequens vitam eternam obtinebimus.
Cap. 30. (29.)
De peccato et judicio.Rex quidam erat, qui statuit pro lege, quod victori de bello redeunti fieret triplex honor et tres molestie. Primus honor, quod victori [29b] obviabat populus cum leticia. Secundus, quod omnes captivi currum ejus ligatis manibus et pedibus retro sequebantur. Tercius honor, quod indutus tunica Jovis sedebat in curru, quem trahebant quatuor equi albi et ducebatur usque ad Capitolium. Ne cum hiis honoribus oblivisceretur sui, triplicem molestiam oportebat illum sustinere. Prima est, quod cum eo ponebatur in curru quidam servilis condicionis, ut daretur spes cuilibet quantumcumque vilis condicionis pervenire ad talem honorem si probitas mereretur. Secunda molestia erat, quod iste servus eum colaphizabat, ne nimis superbiret, et dicebat: Nosce te ipsum et noli superbire de tanto honore! Respice post te et hominem te esse memento! Tercia molestia erat,
- ↑ poterit] orig. poteris.
