christianus perversus. Quia sicut sacerdos habet animas parochianorum custodire, sic et christiani virtutes, quas in baptismo receperunt, habent regere ac diligenter custodire, ne polluantur. Iste malus sacerdos multos corrumpit malo exemplo. Unde Gregorius: Quot mala exempla subditis committunt, tot animas perdunt. Sic malus christianus verbo et opere multos ad infernum trahit. Si talis fueris, fac sicut fecit ille parochianus. Ambula per campos id est per regna et castra, donec venias ad unum, quem diligit anima tua, scilicet illum senem. Senex est Christus, quem invenies per opera misericordie. Sed prius oportet te bibere de rivulo, licet non extinguas sitim. Rivulus iste, de quo bibimus, est baptismus, qui tantum sitim[1] originalis peccati extinxit, sed si iterato incideris in peccatum, amplius per eum extingui non poteris donec procedas ad istum fontem. Fons iste est dominus noster Ihesus Christus, sicut de se ipso ait: Ego sum fons aque salientis in vitam eternam. Joh. quarto. Rivuli vel vene istius fontis i. e. verba sacre scripture sepius procedunt per os fetidissimi canis, hoc est sacerdotis [10] predicatoris peccatoris. Querendum est ergo, cur scaturicio puri fontis per os fetidi canis et non alterius animalis manaverit. Responsio: sepius in sacra scriptura sacerdotes canibus comparantur. Et sicut in cane quatuor bona sunt juxta istos versus:
|
In cane bis bina sunt, et lingue medicina, |
sic et in sacerdote idoneo circa salutem animarum in foro predicacionis penitentie et confessionis quatuor has proprietates fideliter debent observare: primo quod sint medici in lingua, mulcendo videlicet et lingendo vulnera peccatorum, nec nimis aspere detergendo. Vulnera enim et ulcera canes lambunt. Secundo, sicut canis per odorem narium[3] vulpem sive leporem investigat, sic sacerdos in odore confessionis vulpinas calliditates i. e. hereticas perversitates sive falsitates quoad peccati detencionem et leporinas timiditates quoad peccati detestacionem aut venie desperacionem et lupinam et leoninam ferocitatem quoad venie contemptum et alia hujuscemodi sollerter et subtiliter investigat. Tercio, sicut canis[4] fidelissimum animal esse scitur, quia pro domino suo ac pro familia domini sui et ejus animalibus ac contra malos homines periculo se exponit, sic sacerdotes pro fide catholica et pro salute animarum, non solum perrochialium suorum, sed eciam omnium fidelium christianorum corpus et animam debent
