7. De imperatore qui scripsit quatuor versus in porta marmorea. — Fridericus imperator secundus. (Marmorthor.) lat. 54.
8. De muliere suspecta qualiter vir ejus invenit veritatem per quendam clericum. Legitur ut dicit macrobius. (Puls.) lat. 40.
9. De fidelitate quam Gido habuit versus tirium socium suum. — Quidam rex erat. (Guido und Tyrius.) lat. 172.
10. De imperatore qui ex propria hlia filium genuit, qui filius parentes occidit. Erat olim. (Julianus.) lat. 18.
11. De senescallo qui in foveam cecidit cum leone symea et serpente, et de Gidone. Leuncius regnavit. (Ingratus und Guido.) lat. 110.
12. De milite qui dormivit cum filia regis et vigilare non poterat propter leteras absconsas. Legitur de quodam rege. (Fleischpfand.) germ. G8.
13. De mercatore qui vendidit tres sapiencias. Domicianus regnavit. (Drei weisheiten verlvaufeu.) lat. 103.
14. De rege qui super portam problema scripsit et a proprio filio ignoranter occiditur. Erat quidam rex. (Oedipus rathsel.)
15. De quodam interfecto per Ave maria salvato. Quidam secularis. (Ave Maria, monchsgeschichte.)
16. De muliere que voluit maritum suum occidere per ymaginem de cera factam. Titus regnavit. (Wachsbild.) lat. 102.
17. De duobus latronibus (jui ad invicem jurabant ut nullus alium desereret. — Erat quidam imperator. (Biirgschaft.) lat. 108.
18. De milite cupido qui voluit terram alteri militi detrahere per falsos testes. Maximinianus regnavit. (Todtensiegel.) lat. 128.
19. De filio Alexandri cui dyabolus composuit versus. — Alexander regnavit. (Pferd, zwei schafe.) lat. 163.
20. De duobus nunciis quos rex ad uxorem suam misit, quorum unus oculos in eam jecit. — Erat quidam rex. (Keusche und unkeusche augen.) app. 24.
21. De filio militis ([ui per tres peticiones mortem evasit. Legitur in naturis rerum quod rex Alexander. (Bratfisch.) germ. 62.
22. De duobus militibus sene et juvene et ipsorum uxoribus. — Olim erat quidam rex. (Nachtigal todten.) lat. 121.
23. De filia imperatori» que septem annos expectavit militem quem in virum accepit. — Herodes regnavit. (Sieben jahre treu.) germ. 59.
24. De tito qui statuit ut dies primogeuiti celebraretur et de octo denariis. Titus in civitate romana regnavit. (Focus.) lat. 57.
