186 ma Forum 550mm GHADÙS.
p. q)’. 9".”; f’. f"...'y‘““. w“. wflwaflw. <1»
quaevis forma praecedentì ab ultima parte contigua erit. unde per art. 177 invenìri poterit trunsformatio propria pfimfle (p in ultimam ‘I3. Illud autem de fornxis reliqnis progressionis nullo negotio perspicitur; de bis f m”. Hm" sic proba- tur: Sit
f"‘—‘=(g,h,i); f“ sive <l>n —_-(_j.lz’.i'); 0'” z (_q",h",i")
Forma {gfi/Lfii’) mm fornrae (ghi) mm formae (gÎI/fii") ab ultima parte c0n— tigua crit; hinc izjzi". et —hEh'E—h"(m0d.i vel g’ vel i"). Unde manifestum est, formam (i". ——h"._g"), i. e. formam 'II"‘" formae (y.h,i). i, c. formae f m" ab ultima parte contiguam esse.
Siformae (D, q; impropria aequivalenms sunt: forma 39 proprie aequivalebit formue. cui apposita est (l). lnveniri poterit itaque transformatio propria fonnae q: in fornmm, cui (D est apposita; quue si supponitur fieri per substitvmtîoruem a, 5. 7. 8. facile perspicitur, (p improprie transformari in ipsam (D per substitm tionem u. —6, y, —8. V
lIinc etiam perspicuuru est. si formae (D, 9 tum proprie tum impropria ncquivalentes sint, inveniri possa duax transformationes, propriam et improprimn.
Ex. Quaeritur transformatîo impropria formae (129. 92, 65) in formam (42. 59. 81), quam illi impropria aequivalere in art. praec. invenimus, Investi- gunda erit itaque prima transformatîo propria formae (129, 92, 65) in formam (42, — 59, 51). Ad hunc finem evolvitur progressio Îormarnm haec: (129, 92, 65), /65.—27,10), (10. 7. —3), (-3, 8, 5), (5, 22. 8|), (81, 59, 42). (42. —59, 81). Hinc deducitur transformatìo propria. — 47, 56, 73, — 87, per qunm (I 29, 92. 65) transit. in (42, ——59, 8!); quare per impropriam —47, — 56. 73, 87 trunsibit. in (42. 59. 81).
‘l 97 . Si Lransformatio una formae alicuius (a. b. c) . . . 5c in aequivalerutem G1 ha- bctur: ex hm: 02:17:03 transformationes similes formae r; in 0 deduci poterunt. si modo omnes aoluliones aequationis indeterminatae ttNDuu = mm assignari