126
de formis secundi gradus.
valentes, si illae sub invicem improprie, vocabimus improprie aequivalentes. —
Ceterum usus harum distinctionum mox innotescet.
Exempl. Forma per substitutiones ,
transit in formam , haec vero in illam factis
, . Quare formae ,
erunt proprie aequivalentes.
Problemata quae tractare iam aggrediemur, sunt haec: I. Propositis duabus
formis quibuscunque eundem determinantem habentibus, investigare, utrum sint
aequivalentes necne, utrum proprie aut improprie aut utroque modo, nam etiam
hoc fieri potest. Quando vero determinantes inaequales habent, annon saltem
altera alteram implicet, proprie vel improprie vel utroque modo. Denique invenire
omnes transformationes alterius in alteram, tam proprias quam improprias.
II. Proposita forma quacunque, invenire utrum numerus datus per eam repraesentari
possit omnesque repraesentationes assignare. Sed quoniam formae determinantis
negativi hic aliam methodum requirunt quam formae determinantis positivi,
primo trademus ea quae utrisque sunt communia, tum vero formas cuiusvis
generis seorsim considerabimus.
Formae oppositae.
159.
Si forma formam implicat, haec vero formam , forma etiam formam implicabit.
Sint indeterminatae formarum , , respective , ; , ; ,
transeatque in ponendo
,
in ponendo
,
patetque, in transmutatum iri ponendo
,
sive
,
Quare ipsam implicabit.