148 ECCLESIA BI a postea integravit filius ejus Rodulfus *, ubi mag— A nam cohortem monachorum congregavit regula- ralitcr degentium. Is Biturigensium princeps vo- catur in fragmento hili. Franc. & nobilissimus princeps in patriarchio Bituric. Porro de origine hujus monasterii idem scribit Bernardus Guidonis : In Bituria castro Dolense fundatum cænobium no- bile, quod Dolis vocatur, ab Ebbone vico illustri prædicti castri domino. Hic vir devotus primo a Britannia monachos mortis metu Norrnannornm rabiem fugientes suseepit ; hi caput B. Gildasii ab- batis detulerant ad castrum Dolense, cui idem Ebbo proprium cænobium juxta castrum suum ex alia parte construxit, ubi ejusdem sancti corpus E cum multis reliquiis requiescit.* Memorat etiam quod Paschalis II. ad Gallias veniens ecclesiam hanc B. Mariæ virginis in castro Dolensi dedicavit. Jam vero primum dedicata fuerat an. 920. ex chronico apud Labb. Hæc autem majorem ac- cipient lucem ac certitudinem ex ipsius Ebbonis charta de fundatione DoIensis coenobii, quæ a Bestio primum edita est in hist. comitum Pictav. & ducum Aquitaniæ, tum a Philippo Labbeo in Miscellaneis pag. 505. Eam recudere inter C-1. & u. inffrumenta nostra haud inutile visum est, ubi & aliam reperies qua priorem idem Ebbo confirmat, datam anno v. regis Rodulphi, hoc est 927. Munificus etiam fuit erga monastrrium iliud WilleImus comes Arvernorum, de quo in priori charta Ebbonis, ut docet quædam ejus ta- bula tum apud Labbeum, tum v. seculo Bened. pag. 84. Præterea de hoc coenobio agunt Gregorius VII. lib. VI. epist. 27. & 28. Yvo epist. 78. & auctor vitæ S. Genulfi. Secularibus canonicis addicta est hæc abbatia a Greeorio XV. summo pont. cum vicina S. Gildasio sacra, & ex utraque duplex collegium canonicorum, unum in ecclesia S. Martini apud Castrum-Radulfi, alterum in Dolensi ecclesia institutum est an. 1623. instante I Henrico Borbonio Condæo, Franciæ pari, ac re- gii languinis principe primario, ejusilem Castri- Roduln duce, Biturigum, Boiorum & Burgun- diæ gubernatore, ac ipfius collegii patrono & præbendarum collatore, Ludovico XIII. rege volente & probante. Ceterum etsi fuse futis disseruerint nostri Sam- marthani de abbatibus Dolensibus, non pauca nihilominus addenda collegimus, unde lpsorum catalogus accuratior fiat & auctior. Abbatum s e r i e s. I. QANCTUS Berno primus Dolensi præfuit 1 O coenobio, Cluniacensis etiam abbas, qui suc- celsorem suum ad regimen Cluniaci, Masciaci & Dolensis monasteriorum testamento designavit sanctum Odonem ; obiit anno Christi 9 27. * Cum Ebbo decumberet ex vulnere accepto in przlio contra Normannos aut Danos apud Lochas, antequam per- sedum esset cænobium, illud commendavit filio suo Radul- fo, fimulque Cgnificavit Geroncio archiep. Bituric. se illud commistste anoftolicct tutela. ita ut in eo fola Romana ecclesia jurifdiaionis habeat plenitudinem. Vide patriarchium Bituricense c. ta. ubi habetur quod cum Radulfus seu Rodulsus cestistet castrum Dolense monasterio, aliud castellum ardificaverit, quod ex ejus nomine difium Cafirum-Radulfi ( Chasteau- reux, Chasteau-raeul.) T U R I C E N S I S. 149 II. S. Odo Cluniacensis & ipse abbas, dcsiit vivere an. 942. Vcrisimile est alium Odonem præter magnum abbatem Cluniacensem, post ipsum sedisse ; certe legimus Odonem abbatem Dolensem Ludovicum ♦ regem adiisse, ab eoque *T™s’ privilegium impetrasse, eo tempore quo Odo Cluniacensis iu Romano itinere erat occupatus. Vide Mabill. ad an. 942. n. 37. III. Frobertus, alias Frambcrtus, obiit anno 9 5 1. de quo chronicon Malleacense. IV. Rainardus decessit an. 968. V. RanulfuS fato functus 970. Privilegium obtinuit a Johanne XIII. datum mense Januario > indictione undecima, hoc est an. Christi 968. c vel 969. Vide inter instrumenta. col. 4* VI. Dacbertus interiit 978. Eodem nomine Bituricensis archiepiscopus sedebat an. 9 87. dubium an idem uterque sit. VII. Roccho obiit 990. VIII. Hugo I. instaurator monasterii a funda- mentis ; excessit e vivis 997. IX. Emenus vel Eumerius emisit spiritum an. 1013. Anno 1003. Dolensibus datum est mo- nasterium SS. Donatiani & Rogatiani, ex majori chronico. X. Herbertus b cui Odo miles magni Rodulfi b ’filius dimisit pro anima sua & filiorum Rodulfi, Odonis, Eliæ & Ebbonis, omnes malas consue- tudines quas pater habuerat in loco Dolensi, regnante Henrico rege. Comcambivit idem Odo senior de Dolis cum Arberto abbate, & accepit alodium terræ de Villa-Dei S. Mariæ, ut patet ex tabulis Dolensibus. Anno ejusilem regis Henrici I. decimoquarto subseripsit diplomati fundatio- nis S. Satyri, hoc est anno 1046. melius tamen anno quarto, hoc est 1034. Sub hoc igitur ab- bate celebrata est secunda Dolensis monasterii dedicatio, quæ facta Iegitur in chronico apud Labbeum ix. cal. Febr. an. 1021. ) XI. Bernardus, de quo nihil nobis occurrit præter id quod habent Sammarthani, scilicet eo sedente Odonem de Dolis donavisse fratribus S. Mariæ, vicariam totam burgi S. Mariæ circa istud monastrrium. XII.. Ingelbodus cujus meminere chronicon utrumque monasterii, majus & minus, & Mal- Icacense ; obiit 1051. XIII. Raimundus, cujus tempore, an. scilicet 1054. datus est monasterio prioratus de Maignia- co. Anno circiter 1055. lubscripsit litteris Hil- debrandi legati Victoris papæ II. pro recenS ins _ taurato Viennæ S. Petri cœnobio. Fuit in eIec- — molynis largissimus : obiit an. 1063. ex chroni- co ; de cujus tamen fide hic dubitare liceat, quan- do Rademundum, haud dubie eundem cum Rai- mundo, subseripsisse legimus chartæ qua Sigoni abbati sancti Florentii restituitur rnonasterium in b Mabillonius Emeno dat succestorem Hugonem alium a superiori. Ad an. quippe 990. num. 41. dicit Hugoni suf- seilum este Emenutn an. 997* Et ad an. 1003. num. 43. legimus : Dolensi… monafierio tunc praerat Hugo
cujus tempore, id eft hoc an. Chrifti millefimo tertio ejus regiminis quinto, monafterium SS. Donatiani & Rogatiani apu, l Namnetas Dolenfi abbatia concefiiim eft. Hugoni fticceffit poft annos uneiecim Eumenus bona memoria abbas nonus. Ex his colligere licet duplicem Hugoncm & duplicem Emenum seu Eumcnum, in ferte abbatum Dolentium i sed perperam.
