Pagina:Gallia Christiana, 1720, T2.djvu/835

79 I N S T R U VII. b Willelmus de Bassea Arvernorum episcopus donat ecqlesiam S. Pardulfi Celsinianensibus. iT* char— V} Eligio munda & immaculata apud Deum & pa- f trcm ^UCC * v*fuerc PuP*ll°s & viduas in tri- y cxre. bubone eorum : pupilli vero sunt filii Ecclesee qui in tribulatione sunt, cum mala mundi propcer patris hereditatem coguntur tolerare. Ecclesia nempe quasi vidua eft, que, licet cum sponso suo partim regnet in gloria cœleftiS patrie, partim tamen peregrinatur in exilio captivitatis fux. Iliis etiam pupillis Rex omnium regnorum, & eorum matri vidue sponfus & Dominus pro qualitate meritorum disponit ac prepa- rat regnum sempitemum, ipfo eodemque quibusoam £ Zuc.ai. sibi presentibus dicente : Pos eftis qui permanfifiit * S. mecum in temptationibus meis, & ego dispenam vo- bis ficus disposuit mihi pater meus regnum, ut edatit cfr bibatis super mensam meam in regno meo. Hujus scilicet regni regina eft Ecclesia, & ejus Regis amabilis fponla, que non cum pupillis, sed potius cum liberis gaudebit dc caftiflimi fponfi amplexu in eternitate, & accipiet regnandi premia pro exili labore. Hanc videlicet viduam ego Willelmus Arvernorum episcopus, Dalmacii de Baffia filius, non ignorans vifitari & in sua neccflitate confohri, religionem esse mundam & immaculatam, die quadam utilitatis gratia meam peragravi parrochiam, Celsinanias deveni, fratres vifi- tavi, fc ut pro meis delictis Deo fupplicarent obnixius obsecravi, & dc inultis eos exhorcanS, quod id £ michi & omnibus fidelibus deberent, evidentiflimis rationibus demonftravi. Inter que etiam prior loci Sce- phanus, qni jamdudum pro ecclesia S. Pardulfi, que eorum centuriis erat, me interpellaverat, ut eam loco Cellinienlium & ejus habitatoribus concederem, & jure perpetuo habendam darem, omnium precibus rogavit. Quibus auditis annui, & eorum precibus adquicscens, Deo & fandis ejus apoftolis Petro & Paulo, & piefenribus fratribus, & omnibus eorum fuc- celsoribus predtdbtm ecclesiam cum capella sua de Turre concelli, & abfque omnium fuccedentium ca- lumpnia contradidi-, tenenfque S. Benedifti regulam manu propria confirmavi, falvo tamen pontificali jure, & epifeopalis dignitatis regimine. Cujus nempe con- ceflionis ac donationis subcitulatos teftes continet f opus hujus denotationis. S. Willelmi episeopi. S. Ste- phani ejus consanguinei & Celsinienfium prioris. S. Giberti archipresbvteri. S. Mauricii prioris Majcn- eiaci. S. Hugonis prioris Baarti. VIII. Ejusdem episeopi charta pro præfatis monachis. C Unctis mifcricordiæ operibus insiftentibus supeme mifericordia* patere linum, veritatis teftimonio Jfuz/. 5.7. comprobatur, cum dicitur : Beati misericordes, quo- uiarn ipfi mifericordiam consequentur. Cbjus miferi- cordix dulcedinem in tempore ncceflitaris adipifei de- siderans ego willelmus dc Badia, fervorum Dei fer—. vus, Arveme fedis divina permiflione episcopus, memor creberrimarum admonitionum celebrande memo- rie domni Duranni antecefloris scilicet mei, qui me ad hoc agendum, dum adviveret, incitabat, dono Domino Deo, & fandis apoftolis Petro & Paulo, & fratribus in monafterio Celfinienfi degentibus locum dc Vivairols, ecclesiam scilicet quam cdifico & cdifi- care facio, & manfum de villa, & manfum de podio in quo ipsa villa eft fundata. Villam ergo cum campis, hortis, & pratis, & aliis appenditiis, & cum mercato quod ab Ebraldo de Cnalancone data commutatione adquilivi, & cfle solcbatin caftro meo de Ucionio, ego autem, co pacifice adquilito, ipsum apud Vivairols tranftuli, 3c monachis cum ceteris que MENTA 80 > dixi, perpetuo possidendum fine omni calumpnia libe- ralitcr tradidi i cum tanta autem considerauone providens pad eorum, monachos ex his que dixi here- des feci, ut ea que mei juris proprie non erant, fcd ex me mei homines habebant, prius ab eis qui pof- selsores exiltebant pacifice adquirerem, quam eos in- veftirem. Ad hanc autem hclcemofynam radendam an- teceflorum meorum me roboraverunt exempla, qui semper idem monafterium fpeciali devotione dilexe- runt, & magnis polfeflioniDus auxerunt. Omnipotenti igitur Deo, cujus providende idem monafte- rium & iu eo degentes specialiter collatum eft ab illis qui eum xdincaverunt, & sanctis ejus apoftolis, & monachis in eo converfanubus, hec parvitatis noftrz munera offerimus, sperantes iu eum qui juftificat I impios, quod ipse devotionis noftre munera clemen- ter suscipict, & mercedem fandis preparatam & juftis restituet, & animabus progenitorum noftrorum & omnibus confanguinitatc vel amicicia vel comis- sione cure paftoralis ad nos pertinentium quietis æter- lie preftabit gaudia repromifla digne promerentibus ea. Oramus etiam & omecramus, & epifeopali auctoritate fuccelToribus noftris precipimus, ut nelemosy- nam noftram his quibus facta eft cuftodiant, scilicet ut femetipfoS a poffidentium lefione contineant, & ex- trancos lt, quod absit, infeftatores inventi fuerint, potenter coerceant. Defenforibus hujus helemosyne noftre etema bonorum remuneratio, leforibus, nisi penitendo satisfecerint, perpetua malorum proveniat dampnario. Feci autem hanc donationem tempo- . re domni Stephani prioris Celliniensis, cognomento ’Candidi consanguinei mei, in capitulo ejusdem mo- nafterii, domno Hugone abbatiam Cluniacenfem regente, Philippo Franc. rege regnante, in teftimonio Arvernorum procerum, Mauricii scilicet de Monte- Buxerii, Agni de Magno-monte, Bertrandi deCaftro- Nubiacense, Giberti archiprebyteri, & Faramundi nepotis fui, Petri etiam de Monte-Rebelli, & aliorum multorum clericorum & laicorum. Facta eft cartuli ifta seria 111, luna xxvi. Chartul. Celfin. sol. eso. IX. Aimericus Arvernorum episcopus donat Clunia* cenfibus multas ecclesias, ad sedandas > diuturnas discordias. EGo Avmbrxcvs Dei gratta Arvernorum Eetkar- episcopus, notum facio omnibus tam przfenti— t*. cdjin. bus quam futuris graves & diuturnas difcoraiaS, que inter me & abbatem Cluniacenfem domnum petrum, /^/rr ? ac canonicos Claromontenses & monachos propter quasdam ecclesias olim fuerant, taliter Deo auxiliante cxftinftas ftiifle. Nam Claromonti in feftivitate beari Mathxi apoftoli tam nos, quam prxdidhis abbas Pe. & multi priorum Sc fratrum Cluniae, convenientes prefente & laudante toto capitulo noftro, omnes ecclesias illas vel panes ecclesiarum, de qui- bu$ adverfus eos quefti fueramus, eis perpetuo pof- sidendas concedimus i quarum bxc sunt nomina : , ecclefia S. Pardulphi : capella de Turre : ecclesia de ’Plaufiaco : ecclesia de Vivairols, que ad Celsinanias pertinent : ccclefia de Arsolio que ad caftcllum de Montibus pertinet : ccdesu de Oratorio : ecclesia S. Martini, que ad S. Florum pertinent : ecclesia de Laftic que ad voltam pertinet : ccclefia S. Boniri. Preterea ecclesias de quibus tam nos, quam canonici Claromontenses querebantur, videlicet illam de Charmes, illam de Godoniach, illam de S.Dcfide- rio, illam de S. Hilario, eis concedimus, ea con- ditione ut annuatim xxx. sol. sicut etiam ab ance- cessoribus noftris conftirutum fuerat, quinque ifte ccclcfiæ canonicis Claromontenfibus perfolvant. Illam quoque de Vethina, quam fimiliter canonici querebantur, eis concclsimus. Concedimus etiam omnes illa* ecclesias