Pagina:Gallia Christiana, 1720, T2.djvu/759

i+7s ECCLESIA PE1 ■■ Lamberto archidiacono Petracoricensi, S. de Au— A ANNI prjore Cancellata, &c. annum ab Incarn. CHRISTI j 2O^ præfert, quem noster præsui sextum sui pontificatus appellat. Dc hoc episcopo Innocentius III. ita scribit 1208. arciuep. Turonensi, anno 1208. Gravis clamor ad aures nostros pervenit de episcopo Petrag. quod præter multa gravia & enormia quæ de ipso publice dicebantur, usque adeo erat negligens & inutilis circa officium pastorale, ut.ex ipsius defectu gregi sibi commisse multiplex periculum im« mineret ; quod ipsefortaffic ifitelligens, per nuntium suum a nobis petiit licentiam resignande : sed cedendi facilitate conceffic, cedere non curavit. Cum g autem eo noviffima sua pejura prioribus faciente, clamor gravius invalefceret contra ipsum….. Bituric. arcluejuseopo, &….priori Grandemontensi dedemus in præceptis, ut eum inducerent ad cedendum, alio- quin compellerent ut infra j. menses….. apostolico se conspectui præsentareri Cum post elapsum suatium j. mensium monitioni non acquievisset, demum ip- sum suspenfionis sententia perculerunt t qui illis intimavit quod iter arripuerat adsedem apostolicam, sed ita eum in via quartana febris invafit, quod sine periculo mortis cæptum iter non poterat consum- mare, & sic illicentiatus ab eis ad Petrocori ecclesiam reversus est, ubi post latam sententiamsiuspen- sionis in eum, benesiria multa dedit, & de bonis ipsius non pauca distraxiri Quæ omnia Jludeas legitime revocare, inquit Innoc.Turon. præsuii ; etsi de infufficientia & inutilitate ejus tibi poffit plene liquere, ipsum ab administratione Petracoric. ecclesiæ, appellatione postposita, removere procures, & ei facias per electionem canonicam depersona idonea in episcopum provideri. Data est hæc epistola vn. idus Januar. anno decimo, hoc est, anno 1208. Quod S. Pontificis decretum cxsecutioni deman- datum fuisse videtur, ac Raimundum e sede sua dejectum, eique suffectum Ramnulphumde Las Tours, ut mox dicemus. L XXXIII. Ramnulphus. Ramnulphus, qui & Radulphus de Las Tours seu de Turribus ex praenobili familia Lemovicensi de Laron, in quam domus de Turribus prædia & insignia cum unica herede, derivarunt, natus est, ut ex Gaufredo Vosiensi priore chron. parte prima cap. 3. & 6. patet. Ejus genealogiam legetis in chron. Gaufredi Vos. cap. vi. t. 2. bibl. Labbei, pag. 281. ubi tamen vir doctus hallucinatur in hac nota inserta : Hic Guido fuit episcopus Petra- goricensis, pro luc Radulphus. I Hunc nostrum Ramnulphum clericum fuisse constat, imo & in Minorum ordine profesium fuisse afferunt Sammarthani, Puteanus, aliique ; negant viri alii periti. Certe anno tantum 1209. confirmatum fuisse S. Francisci institutum, illud- que propagatum suisse antea in Galliis vix credi potest, ut ex hoc sodalitio anno 1210. Ramnul- fuS a (Tumeretur ad Petragor. cathedram. Ut ut est, X2io. ad hunc pontisicatum evectus estanno 1 2 1 o. uti ex mox dicendis patebit ; & quidem in locum Rai- mundi decessoris ob negligentiam, variorum cri- minum famam, & pertinaciam depofiti. Suos ta’ROCORIENSIS. 1473 men habuit fautores dejectus, qui nihil non ten— — tarunt, ut Ramnulphi consecrationem impedirent, uti patet ex Innoc. III. epistola9 2. lib. 13. Anno CHRIS 1211. in donatione Petri de S. Asterio facta S. abbati & fratribus Cancellatae, sic tempus inscribi- tur : Anno M. CC. XI. epacta IV. ind. xIv. Innoc. III. papa, pontificatus vero nostri anno t /.Tertio sui pontificatus anno confirmat donationem Ar- chambaldi comitis Petragoricenfis in extremis la- borantis, factam S. abbati CanceHatæ, anno gratiæ M. CC. XII. Innocentio Ecclesiæ Romanæpræsi— I3I2. dente, Philippo rege Francorum, J. rege Anglorum. Anno 1214. subjugata sunt a comite Mons— 1214. fortis quatuor castra, Doma videlicet, Mons- sortis, Castrum-novum & Bœnacium in diœcesi Petragoricensi, in quibus a centum annis & antea, Annali sedes fuerat Satanæ. Ab his egrcssa fuerat iniquitas W— AUig. super faciem terræ. At his subjugatis… reddita est caf’S°’ pax Petragoricensibus, nec illis solum, sed etiam Caturcensibus & Agennensibus & Lemovicensi- bus pro magna parte. Is est haud dubie R. Lastor episcopus Petrogor. qui cum P. Rossignol ecdesiæ Engoiismensis decano electus est an. 1216. unus 1216. e commissariis pro laudanda vel reprobanda Alel- mi in abbatem S. Martialis electione. Ramnulphus episcopatus sui anno 8. donationes a Bertrando & Arnaldo de Monte-inciso militibus, S. abbati & fratribus de Cancellata factas confumat : Anno ab Incarn. M. CC. XVII. Honorio papa III. Ecclesiæ 1217. Romanæ præsidente, Plulippo rege Erancor. Henrico rege Anglorum. ldem Ramnulphus confumat do- nationem factam monasterio Cancellatæ a D. Raimundo de Castro-novo quondam Petrag. episcopo in castellania de Monte-inciso, & parochia de Relac. Quam donationem Fortanerius nepos Rai- mundi episcopi approbavit. An. gratiæ M. CC. xx. 1220. in fornello ldicorum apud Cancellatam præsentibus P. abbate de Cancellata, & abbate de Castris, Gaute- rio de la Rocha priore de Cancellata, P. d Autasort cellerario, &c. ex charta CanceHatæ. Fratres Mi- nores in urbem advocat, & eorum conventus pri- mum lapidem imponit hoc eodem anno. Triennio 1223. post memoratur in chartulario Dalonensi fol. 16. & anno gratiæ 1228. mense Sept. anno xix. pontific. denique 12 3 1. in festo S. Egidii ponti— 1231. ficatus nostri, inquit, anno XXII. XXXIV. RAIMUNDUS V. Podne$. Raimundus de Pons, Bertrandi domini de Pon- tibus, cognomento Fortis, & Elisabethæ Tolosanæ silius, Pontii præsulis Santonensis germanus, fuit Petrag. episcopus, ac deinde cardinalis. Quo vcro anno pontificatum obtinuerit, tanta in auctoribus & monumentis est confusio, ut vix definiri possit. Renuntiatumepiscopuman. 1223. asserunt Sam- marthani ; imo & citius, anno scilicet 1220. ejus initium alligat charta hominii a Willelmo &Iterio, necnon Pontio de Rupe fratribus redditi, cujus tempus sic inscribitur : Actum præsentibus venera- bili H. pbbate Sarlari & J. decano Petragoricensi. Datum Petragor. an. Dom. M. CC. XXXII. in 1232,. octavis apostolorum Petri & Pauli, pontific. nostri an. xtu. Quæ ambo cum dictis in ejus deceflore stare nequaquam poliunt, nisi dicamusRanulfuni aut Radulfum