Pagina:Gallia Christiana, 1720, T2.djvu/758

1+7O ECCLESIA PET , ——. Anno 1177* eccIesia S. Amandi de Buxia a Ber— A ANNI nardo Burdegalensi archiepiscopo consecratur, af- CHRlSl I fifcntc petro nostro, inquiunt Sammarthani.In cœ- 1177* gobium Cancellatae fuit munificus ; ejus archiman- dritani Geraldum benedixit, eique locum Canta- merlæ de Fata, de Capefrico, de Girauno pro con- 1178* structione ecclesiæ cessit. Denique an. 1178. in ea ecclesia altare benedixit, in nomine Dei & honorem S. Crucis, & S.Adarii, & S. Martini. & S. Catha- riuæ virginis, & S. Thomæ Cantuarienfis zextabu- 1180. lario Cancellatae. An. 1180. reperitur Petrus Pe- tragor. episcopus in charta Plastufi de la Serenes. Decesserum suorum ossa e capitulo basilicæ sancti Frontonis levavit, & in lapideum sarcophagum B ecclesiæ S. Stephani juxta sacellum B. Catharinæ transtulit ; ibi & altare S. Cassani consecravit. Eo- dem sedente Henricus Anglorum rex, cuin filiis Henrico juniore, Richardo duce Aquitanorum, Gofredo comite Britanniæ, Arragonum rege, & Ermengarda domina de Narbona, podium S.Fron- tonis obsedit, ex siepe citata epitome, quæ hicdesi- nit. Quanto tempore pedum tenuit incertum. Sic habet epitome. Rexit ecclesiamannos 12.menses 1 i 80. 5• & dies 2 2. obiitque anno Domini 1182. 3. idus Apr. & sepultus cst in eeclesia S. Stephani. Sic vero refert Gaufredus in altera parte chron. cap. 1. Tumulato Petro, qui cognominabatur Milvet seu C Minetus, pontifice Petragorico, Dominica qua can- fatur, misericordia Domini, quæevenit j. Aprilis, ipsa feria tertia, Richardus cum paucis suis podium S Frontonis viriliter expugnavit, quia Elias Ta- lay raudus inimicis illius favebat. Supra dictus pon- tifex Petrus conditus est in urbis cathedrali ecclefia, ubi primum Johannes, cui per Iq. annos ipse Pe- trussuccesserat. Hic 14. annos, epitome vero non omnino 1 3. pontificatus ejus assignat. Quid quod in charta veteri reperio Petrum episcopum Petrst- goric. arbitrum concordiæ inter Clarium abbatem aRanulsum S. Emilionis & R. * abbatem Faesiæ anno 1188. 1188. nisi in temporis inscriptione error irrepserit. XXXI. Ademarus. Hic noster Ademarus censeri posset idem esse cum co Ademaro de la Torre, qui sub Petro ar- chidiaconus erat, & præsens suit sententiæ latæ in negotio Vasatensis episcopi & cœnobii de Regula. Is quoque esse videri potest, de quo in veteri necro- logio metropolitanæ S. Andreæ Burdegalensis ec- clesiæ : V. nonas Octobr. obiit Ademarus canonicus hujus ecclesiæ & ejufcopus Petragoricensis. Bullam confumationis eeclesiæ Petrocoriensis privilegio- rum ac jurium ab Urbano III. accepit, quam ex _ archetypis tabulis suo loco referemus. Transtationi * reliquiarum S. Stephani de Mureto, seu de Grandi- 1189. monte interfuit an. 1189. ut refert Guido apud Puteanum, his verbis : Circa finem mensis Augusti 1 fab annum Domini I tllp.* celebravit digno cum v « de col. honore revelationem corporis S. Stephani consesseris, i7’cumprocesseone solemni, convocatis & præsentibus ibi- dem j. archiepiscopis, scilicet Henrico Bituricenfi, Helia Burdegalensi & Raimundo Aparnienfi, qui apud Grandimontem de partibus tranfinarinis exul * fye Sai— advenerat ; necnonsex apiseopis Silvando * Lemovic. brando. Guillelmo Pictaviensi, Ademato Petracoricensi, Ce* ROCORIENSIS. 1471 rardo Cadurcensi, Bernardo ♦ Agennensi, cum mul— ~ ’ tis abbatibus & religiofis. Nominatur Ademarus CHR ! STj episcopus Petragoric. 1190. indict. vm. concur— * Ber. rente 7. anno quo Reges profecti sunt Jerosoly— t, anda. mam, in charta Richardi Angliæ regis, qua salvitas datur monasterio S. Severi, cx ejusilem cœnobii chartul. An. 1194. dat P. abbati Silvæ-majoris 1194. ecclesiam S. Petri de Siorac, cum capella & omnibus pertinentiissuis, ut ex illius monasterii charta infra referenda patet. Eodem anno ecclesiam sancti c. vi. coL Martini de Limeiiil dedicavit, ut patet ex inscrip— 488’ tione lapidi incisa, quam refert Puteanus iu Ade- maro. Anno ab lnc. Dom. M. C. XCIV. ind. XII. concur. p. epacta 26. III. cal. Felit, die Domin. Luna IV. dedicata esthæcecclefia & altare a D. Ademaro Petracoricensi apiseopo, in honorem S. Tri- nitatis, & S. Mariæ virg. & S. Martini episeopi & consesseris, & B. Pauliapostoli, & B. Thomæ arcluepiseopi & martyris, & S Catharinæ virg. & mart. & omnium sanctorum Dei, Herbarbo de Villars hujus ecclesiæ diacono * existente, Philippo */decano. rege Franc. imperante, Richardo rege Angliæ ducatum Aquitaniæ tenente, Elia Taleyrando Petraeo* riorum comite, in metropolica Burdigalensi Elia re- sidente. An. 1201. cum Helia Burdigalensi, dissi— 11011 dii inter Pontiniaci & Cadunii abbates arbiter eli- — gitur, ut legere est in charta IV. Sarsatensi, col. 499. In nonnullis indicibus obitum ejus anno 1197. adscrlptum lego. Sed citius ex di- ctis. In Silvæ-majoris necrologio dies annotatur v. nonas Maii. XXXII. RAIMUNDUS IV. ^chas- Raimundi nomen & consecrationem nos docet charta Coronæ superius laudata ; tempus quoque consecrationis ejus & locum tenemus, ipsiusque consecratores his verbis : An. m. C. XCVII. con— 1197* venerunt ad ecclesiam de Corona causa consecratio- nissuæ Ademarus de Peirato electus Pictav………. & Raimundus electus Petragoric. Sed iste quidem (Raimundus) per manum Heliæ Burdig. archis episeoju, dominique Johannis Engolisuiensis, San- tonenfis & Cadurcensis episcoporum consecrationem accepit, &c. His opponitur quod modo dicebamus de Ademaro usque ad an. 1 201. in charta Sarla- tensi notato ; sed forte mendum irrepsit in anno chartæ inseripto.vei Ademarus tunc abdicant, re- tento episcopali titulo. Ceterum sufpicari non posi fumus corruptas esse chartæ monasterii de Corona chronicas notas, tardiusque consecratuin Raimundum, scilicet anno ad suinmum 1201. nam con- , stat Ademarum electum Pictav. eodem tempore ’accessisse ad hoc monasterium consecrationis gra- tia ; qui cum hic consecrari non potuisset, Romæ- que inauguratus fuisset, mox repedans ad urbem propriam veneno est exstinctus ; cujus loco jam suffectuserat anno 1198. Mauricius. Quæ diximus de Raimundi episcopatus exordio confumant duæ chartæ pro Cancellata, quarunt una, quæ est Heliæ de Bordela, & Ebbonis filii ejus militum, data iegitur an. 1202. Christi, & 1102. quinto pontificatus Raimundi : altera qua ipse Raimundus dat boscum de Anemada, P. abbati Cancellatæ, &c. testibus G. decano Burdigalensi.