1468 ECCLESIA PE1 * ■— — Minctis archidiaconi, Aimerico de Saleniaco ca— / ANNI noniso S Stephani, Helia de Faju canonicosancti CHR1STI Asterii, Helia Deudrier priore de.Merlandia, & aliis. Anno ab Incarn. Dom. M. e. Lxu. ind. x. Rom. pontif. D. Alex. IIl. Ludovico rege Francor. Henrico rege Anglorum & duce Aquitanorum, epi- 1163 * seopatus veco nostri anno 111. Anno 1163. dedit Deo & S. Petro Uzercæ ecdesiam S. Angeli, ex ejusilem monasterii chartis. Eodem anno idem Johannes consilio fratris sui Giraldi CaturcensiS episcopi confirmat Petro jus præsentandi capcllanos ad ecclesiasS. Medardi, S. Remigii, S. Martinide Montezens ; quasilam quoque parochias Eliæ Can— j 1165. cellatæ abbati donavit. An. 1165. Petro dc Di- donia Silvæ-majoris abbati, Bclii-podii ecclesiam iterato cessit. Grandimontensis ecdesiæ consecra- 1166. tioni interfuit anno 1166. pridie nonas Octobr. Dominica die, cx chronico Gaufredi prioris Vo- siensis cap. 66. at Labb. scribendum arbitratur 1168. aut certe legendum sexto nonas. Meino- ratur in charta Heliæ abbatis Cancellatæ eodem anno 1166. Helia consule in Pctragorica civitate. In tabulario S. Eparchii Engolisinensis Johannes Petragor. episcopus, Petri prioris de Cir- culo, & fratrum ejusilem monasterii petitionibus adquiescens, donat Geraldo abbati S. Eparchii & fratribus de Circulo ecclesiam S. Mariæ de Maisos, cum pertinentiis suis, de consilio Iterii archidiaco- 1169. ni Petragor. an. Incarnat. Dom. 1169. Alexandro 111. papa, Ludovico rege Francorum, Henrico rege Anglorum duce Aquitanorum. Cum jam haeretici ac pravi homines regiones illas infestarent, haberentque perfugium castrum aliquod suo situ munitissimum, Gavaudum nomine, ejusmodi pestibus diœcesim suam expurgare volens, collecta armatorum manu, castrum expugnavit, ac funditus subvertit. Factum memoria dignum, ac his versibus in epitaphium conscriptis, j commendatum posteris : Perpetuis annis laus est celebranda Johannis, urbem decoravit & Orbem ; Quippe Gavaudunum, cuipar tvix credo, vel unum, Saxo disjecit, post non habitabile fecis. <169. Obiit anno Dom. 1169. 5. nonas Maii, & se- pultusest in civitate Pctragorica per violentiam, inquit epitome. Orta quippe est pro ejus sepultura grande jurgium inter cathedralis capitulum & S. Frontonis ecclesiam. Vicere majoris-ccclcsiæ ca- nonici. Litem movere Frontoniani, magnis quidem sumtibus, sed irrito conatu. Hoc epitaphio, in pila prope ipsius sepulcrum inciso decoratus cst : Anno ab Incarn. Dom. m. C. Lxix. 2. die Maii obiit Dom. Johannes hujus ecclesiæ episcopus ; sedis autem in episcopatu novem annis, septeni diebus minus. A latere duo adhuc carmina leguntur : Pictavia natus præsui hic pausat humatus, Eilius ergo Dei propitietur ei. XXX. PETRUS II. Petrus Minetis, qui & MonetuS, & Mimes, Pctri B Lien sis consanguincus erat, ut cx hujus ad ilium data epistola 3 4. constat : sic enim fert titulus : Reverendisseno domino & patri Petro Petragoricensi episcopo Petrus Blesenssfsuorurn consanguineorum, ’ROCORIENSIS. 1469 L imo &fervorum minimus, salutern, Sic. &, in epistolæ contextu sic legitur : Me in vestræ magnificentia ^HN^ parentela minimum, & quasi inter ceteros abortivum benigniore tandem oculo rrspexistis. Ad sedem porro Petragoricensem ex archidiacono, ut pro- bat relata Johannis charta, evectus est an. 1 1 69. 1169. quo an. dat Petro abbati Silvæ-maj. eeclesiam sancti Martini dc Cumbis, teste Iteriodecano.An. sequ. 1170. adfuit dedicationi ecclesiæ S. Amantii de Buxiis cx illius loci tabulario. Vide tom. x. concil. Labb. p. 1451. Delectus est ad deducendam Elconoram Henrici II. Angliæ regis filiam Alphonso Castellæ j regi matrimonio junctam, una cum Burdigalensi metropolitano, aliisque Aquitaniæ proceribus ; atque in Hispaniam profectus est hoc anno vel se- quenti. Eodem anno 1170. præsente Ademaro de sa Tor, sive de Turre, Petragoricensi archidia- cono, ut judex apostolicus, controversiam inter Vazatensem episcopum ex una parte, & priorem ac conventum S. Petri de Regula ex alia parte, pro ecclesiæ de Gironda patronatu definit, ex chartis Regulæ. Interfuit positioni primi lapidis ecdesiæ B. M. de Corona 1171. Alexandro 111. pontifice. r j y 1. S. Alveræ martyris altare consecravit anno 1172. ut fert inscrlptio lapidi in inUro incisa. Ab Incarn. Dom. M. C. Lxxn……… Petrus Dei gratia Pe- tracorensis ejuscopus in honorem B. Alaria, &sancti Jacobi apostoli, & S. Marii, & S. Blasu, & S. Catharinæ virginis vi. nonas Julii hoc altare conse- cravit. Bernardo priori & fratribus universis ecclc- siæ S. Johannis dc Cola regularem vitam proscs sis, eandem ecclesiam cum omnibus pertincn- tiis suis auctoritate pontificali consumavit.* Atten- dens quod eadem ecclesia, a sui fundatione, ecclesiæ Petragoricensi in omni evocatione subjecta hactenus exstitit, ad exemplar prædecesserissui piæ recorda- tionis Johannis Actum hoc Petragorii anno ab } Inc. Dom. M. C. LXXIII. episcopatus Dom. Alexandri papæ III. an. xv. nostri vero anno v. Lodo- vico rege Franc. regnante, & Henrico rege Anglo- rum ducatum Aquitaniæ gubernante. Ex hoc in- strumento quod legimus in archivis S. Johannis de Cola, confirmatur tempus ordinationiS Petri in episcopum : ecclesia hæc insignis est prioratus ca- nonicorum Regularium diœc. Petrag. qui sedente Guillei. leBoux ep. fuit unitus congregationi Gallicanae. In instrumento laudato, & in bulla quadam pontificia, hæc recensentur tanquam pertinentia ad hanc S. Johannis præposituram : ecclesiaS. Petri de Cola, capella S. Saturnini de Brusac, ecclesiæ E S. MartialiS dc Villars, S. Frontonis de Ribeiria, S. Saturnini de Tregonaut, S^Aniani de Chalez, S. Georgii, S. Martini dc Fraisenjas, & capella S. Leonardi de Jauvcns. Pctrus iuter Geraldum abbatem de Cancellata & Bartholomæum priorem S. Mariæ CastaliensiS componit super locum qui Faictum dicitur : Factasunt hæc in civitate Petrag. in episeapii nostri capella, an. ab Inc, M. C. LXXV. concurrente 2. epacta 26. ind. 8. videntibus & audientibus Petro Alimeth Petrag. ecclesiæ archidiac. (forsan Petri consanguineo) & Archambaudo Pe- tragoric. ecclesiæ archidiacono, &c, Anno 117 6. r 17 6. epifcopatiiS fui octavo, donat Willelmo Arnaldi abbati S. Æmiliani ecclesiam S. Geraldi de Curvo.
Pagina:Gallia Christiana, 1720, T2.djvu/757
Haec pagina nondum emendata est