Pagina:Gallia Christiana, 1720, T2.djvu/716

'^6 ECCLESIA M AUREA-VALLIS. AUrea-vallis ord. S. Augustini, in diœ- cesi Rupellensi, antea Malleacensi, ad flu- vium Tbocdam, le Toue, Pictavo decem leucis, Thoarcio tribusdistans, B. Petrosacra, conditur ab Hildegardi de Audenaco vicecomitissa Thoarcensi in Pictonibus, vidua Herberti I. Thoarcii vicecomitis, qui decessit an. 9 7 3. Fundatum legitur hoc canonicorum secularium collegium consilio Giste- berti Pictavorum pontif. qui Petro I. successit an. 97 5. ut observat chronicon Malleacense ; sed cum ibi discipIina introducta vitio excidi fiet, Aimericus III. vicecomes Hildegardis natus, ac silius Herbcr- tus, apud Petrum episcopum Pictaviensem inter- cessere, ut postliminio reformaretur hæc basilica, mutatis secularibus canonicis in Regulares sub instituto B. Augustini an. 1 o 9 4. secundum sequen- tis privilegii tenorem, quem ex ipso originali perga- meno chartophylacii Aureæ-vallis exscripsimus : Quia præcedentium sanxit authoritas parentum, quacumque legitime fierent, quæ digna essent, me- mariæ scriptis commendarentur, ne oblivionissuppri- merentur caligine, neceffarium est sequentia scripto inserereprofaturaposteritatisiccesseræ. Quapropter, ego Petrus Dri gratia Pictavorum epijcopus, omnibus sanctæ Dei Ecclesiæ filiis tam faturis quam præsentibus notum fieri volo, quod quædam vit eco- mitiffia Hildeardis nomine, domina Thoarcenfium, suerit ecclesiarum Dei instauratrix, egenorum mater & refacillatrix. Hæc itaque ob amorem Dei & suornm remiffionem delictorum t parentumque fuorum quandam ædificavit ecclesiam in honore beati Petri apostolorum principis, in loco qui vocatur Aurea- vallis, qua ædificata decenter, volens explere quod incæperat, & ad honorem Dei efficere, multis & magnis ditavit bonis. Ut autem in eadem ecclesia ministerium poffet honestiusfieri, & digne tractarentur bona ecclesiæ collata, consilio domini Gisie- berti bonæ memoriæ viri Pictavorum ejuscapi, canonicos in ipsa constituit, qui jugiter divino ministerio ibi insisterent, quiob sui meritum laboris bona ejufi- dem loci insuis ufibus obtinerent, & eorum unicuique divifionem præbendarnm tradidit, & uni minus, al- teri amplius disteibuit. Quibus ita compositis, cano- nicis ibidem obeuntibus, quia fine pastoris regimine locus extiterat, capit eorum propago hæreditate san- ctuarium Domini Dri poffidere, & bona Dei (er- vitio debita usurpare, & filii & filiæ a patribus, tanquam naturaliter fibi accidentia, ea obtinere. Hæc tandem causa exstitit per multa tempora illius ecclesiæ & bonorum ejus defolatio. ut commoda fibi attributa amitteret, & Dei ministerium convenien- ter, uti deceret, illic non efficeretur. Causa itaque Dci in tantam perniciem & diffipationem declinante, usque ad nostra ventum est tempora. Animadvertentes igitur tam lacrymabilem, & damnofam hujus ecclesiæ desolationem, & nisi subveniretur ei, eam intrinsecus & extrinsecus lapsum pafiuram, quia no- flri est officii dispeesa colligere. lapsa erigere, con- silio & precibus domini Aimerici vicecomitis Tho- arcensis, temporalis illius terræ domini, & Arberti filii ejus condolentium loci ejuselem diffipationi, & ALLEACENSIS. 1387 A canonicis qui illic commorabantur obnixe postulanti- bus, confideravirnus quam maxime neceffarium esse, ut illic pastorem coostitueremus, qui interiorum & exteriorum utilis provisor & procurator existeret. Canonici veco deinceps religiose & canonicefine pro- prio, secundum regulam B. Augustini viverent, & eumficutfilii patrem audirent, & obedirent. Quod tandem Dei gratia ad effectum ducentes, fratrem quendarn Petrum nomine a Fontesalubri ex diseis plina Stirpenfis ecclesiæ derivante, dignum prælatio- nisofficio, virumscilicet rectum & religiosum, pro- dictis canonicis in abbatem constituimus. Qui fpiri- tualis doctrinæstuentis corda eorum irrigaret, & tit B bonus pastor oves fibi commistas quæ difiperfiæ fuerant, adunaret. Hæc ergo dispofaimus Arbertovi- cecomite Thoarcenfium, filio Aimerici vicecomitis supradicti tunc temporis defancto, & optimatibus ejus, atque multo populo præsentibus, & nostræ difipositioni cum capitulo ecclesiæ gratanter, unani- miterque faventibus. Illud quoque instituimus, ut præfato abbate defancto, fi aliquis per ambitio- nem.seu per quamlibet fabreptionem officio abbatis se ingefferit, nisi quem capitulum, aut sanior pars capituli elegerit canonice, ipse & ei consentientes, donec resipificant, anathematizentur. Nos autem quic- quid ecclesiasticum nunc usque fæpefata acquisiverat C & obtinuerat ecclesia, conceffimus & concestum con- firmavimus. Conceffimus ipsi ecclesiæ, ecclesiam de ldydriaco, capellam de Gemellis, ecclesiam de Boo- no, ecclesiam de Archaisimiliter conceffimus, eccle- siamque Amallo, & ecclesias de Solobria, eccle- fiam Taxoneriis, ecclesiam de Loung, ecclesiam S Lupi, & S. Pancratii, ecclesiam de Bochai, eccle- fiam de Crom, ecclesiam S, yerani. Precamur au- tem succeffores nostros, & obtestumur per Spiritus sancti virtutem, ut hæc instituta, sive dona, & con- ceffa quæ fecimus, confervent intemerata, & ut in alium ordinem ecclesiam mutare non liceat ; quæ qut- cumque præsempserit, Spiritus sancti gratia ferio- tur. Signum Petri episcopi, Aimerici decani, Gau- p fredi præcentoris, Leodegarii archidiaconi, Hernæi arclud. Garnerii abbatis S. Max. abbatis Rainal- di S. Cypriani. Acta IV. idus Februarii anno ab Incarnatione Domini M. XCV. ind. Iv. Urbano 1L papa, Philippo Francorum rege, Petro Pictavorum pontifice, Ecclesia monasterii pridie cal. Novemb. benedicitur anno 1100. * teste eodem chronico a Malleacensi. SERIES ABBATUM. I. T) ETRUS I. a Fonte-Salubri ex cœnobio Stir- 1 pensi assemtus ad regimen Aureæ-vallis, ut Iiquet ex præfata restaurationis tabula anni 1095. E memoratur & 1098. in chartulario abbatiæ de Rota. II. Giflebertus, ad quem exstat diploma Pas chalis II. summi pontificis quod huic loco interere convenit : Pasehalisservusfervorum Dei, dis lecto filio Gisteberto abbati S. Petri Aureæ-vallis, & ejus fratribus in eadem ecclesia canonicam vitam profeffis tampræsentibus quamfaturis, inperpetuum. ha, I O OXs apud eun- a Altera ecclefiæ contecratio fafla legitur an. t o S). * apitd dem Be- Bestium pag. 99. ubi & an. 10’68. afcctas Regulares hujus stium pag. monasterii rados fuiste seculares docetur. Tttt iij