Pagina:Gallia Christiana, 1720, T2.djvu/713

ij8o ECCLESIA MJ DIŒCESIS MALLEACENSIS ABBATIÆ DIŒCESIS HUJUS SUNT : j ABsIA, lAbsieen Gastinetotd. S. Benedicti. Bellus-fons, Belie-frmtaine, ord. S. Bened. Aurea-vailis, Airvaux, ord. S. Aug. MaIeolium. Mauleon, ord. S. Aug. Niofium, Niæuil, ord. S. Aug. Moroliæ, Moureilles, ord. Cisterc. Gratia-Dei, la Grdce-Dieu, ord. Cisterc. Gratia S. M. de Caronte, N. Dame de Charon, ord. Cisterc. S. Leonardus de Calmis, S. Leonard de Chaumes, , ord. Cisterc. B. Maria in infida Rea, N. Dame delstrde Ri » ord. Cisterc. B. MAR1A DE ABSIA. ABsIA olim dicecesis Pictaviensis, postea MaI- Ieacensis, nunc Rupeliensis, iu territorio Vastinensi, intra fines superioris Pictonum pro- vinciæ, in valle feraci, non iunge a Partheniaco fiindatur a Giraudo de Sala pro anachoretis anno circiter 1120. ut docetejusilem Giraudi vita, qui his ascetis regulam S. Benedicti observandam dedit. Benefactores monasterii, sub beatæ Virginis pa-1 trocinio fundati, fuerunt domini de Partheniaco, ( Partenap /Archevesque,) de Chabot, de Chastei- gnier, d Appelvoisin, de ia Meilleray. De Absiæ primordiis hæc legimus in chartario ejus, fol. IX. Ecclesiam Pictaviensem Petro bonæ memoriæ episco- po regente, Petrus de Bunt heremita in territorio Castinæ, in loco qui dicitur Absia, materias diru- tus veteris ecclesiæ reperis. Unde garifusest comperto ab indigenis antiquis quod nulli de finitimis ecclesiis subjaceret ; quam rem utpote bonus homo diligenter inquifivit.* quinimo respondernnt sibi veteres coloni, scilicet Arnulfus de Pluscit, & Brnnus Orbus, & J Arbertus de Erenneis, quod quando parochiani ecclesiæ Absiæ pergebant ad capellam Seguini, & ad Vernol mifficm audire, & pueros baptizare. Au- doinus Abhorret cliens Jacquelini, quisuerat demi- nus ecclesiæ Absiæ, (in tempore illo erant ecclesia ldecornm,) referebat de capella Seguini, & de Ver- nol, osserturam ad dominum suum Jacquelinum, propterparochiatum ecclesiæ Absiæ. Hanc ecdesiam destructarn Petrus bonæ memoria episeopus, Petro de Runt per obedientiam reædificare præcepit ; epi-- seopoque defuncto, juffic & licentia archidiacono- rum Willelmi & Arvei, & alitis Willelmi, quorum arbitrio Pictaviensis ecclesia carens pontifice regeba- tur t & ad ultimum juffic & obedientia Willelmi episcopi, ad hanc ecclesiolam supradictam reædifi- candam, virsupradictus, vigilande’, orando, jeju- nando, laborando, utpote in solitudine degens, ac- ceffic. Anno autem tertio ab ordinatione Willelmi Gisteberti antistitis fundatur abbatia, sicuti decla- rat altera scheda, quæ in eodem chartulario asser- vatur his verbis : Anno ab Incarnatione Domini M. C. XX. epacta XVIII. concurrente IV. \.LLE ACENSIS. 1381 seu RUPELLENSIS ABBATIÆ. Kind. XIII. sundatum estcænobium sanctæ Mariæ Absiæ in primam Mariam pagi Pictaviensis, fio- cundum regulum S. Benedicti, & institutum parium probarifficnorum Cisterciensium monachorum, a mo- gistro venerabili Giraudeo*, cooperante gratia Spi~ asGiraudo ritussancti in magna gloria t & auctoritate virornm s«str. religiofornm scilicet episcopi venerabilis Guillelmi Gisteberti, & abbatis Cadunii, & abbaris Bor- neti, & aliornm multornm, tam religiofornm, quam clericornm, nobilium perfonarnrn. Et sub una die, scilicet VI t I. idus Aprilis feria tertia ante Palmas, g primus abbas & clerici insimul sexdecim, in mo- nastico habitu consecrati sunt : qui videlicet mo- gister Giraud. postquam discipulum suum præfatum religiosum valde virnm, & per omnia bonis mori- bus instructum, fratribus sibi commiffic abbatem or- dinasset, ut ci mos erat libere abbatias instruere, locum hunc libernm illis tradens, domibus & necesi sariis rebus obtime adsierviendum Deo, magna jam ex parte exstrnctum, ut vernm regem Christum super se semper caput haberent, monuit ; ut in virtute S Spiritus secundum propositum supradictum vivo- rent, præcipiendo rogavit. n ABBATUM CATALOGUS. I.T)ETRUS I. an. 1120. recensetur abbas pri- JL mus in chronico MzlIeacensuqui quidem an. 1123. donum accepit a Gilberto de Losouno, cujus vide chartam inter instrumenta. Eum de c— xv— col- familia de Bant ortum esse ac denominatum opi— 3 i7’ nantur V. C. DD. Johannes Besty & Andreas du Chesue in hist. domus de Chasteigner fol. 7. II. Guillelmus I. anno 1135. obtinet a GuiI- Ielmo II. ep. Pict. confirmationem Pulcræ-vallis, quo iu loco jam ædificata erat B. Mariæ ecdesia. Donum hoc Guillelmo & aliis monachis ibidem D Deo servientibus fecerant Raterius de S. Maxen- tio, ejusque uxor Maximilla, addita decima suæ terræ. Donum confirmavit Savaricus Malleonis filius Radulfi, de cujus feudo locus hic erat, con- cessitque facultatem acquirendi sua in ditione sive dono, sive emtione quidquid liberet. Eidem Guillelmo eodem an. 1135— Sebrandus Chabot cum Agnete uxore & silio Theobaudo dederunt unam domum ad Coctam-braiam, &c. quæ leges in veteri Gallia Christ. An. 1132. opera Guil- fcImi episcopi initur concordia inter nostrum WiI- Ielinum & Petronillam abbatissam Fontis-ebraldi, E propter domos d’Escozay, mediatoribus Arnaudo archidiacono Briocensi, Petro Letardi, & Goste- no Uberti militibus Lodunensibus ; testibus Ro- berto abbate de Turpiniaco, & Petro Guillelmi abbatis fratre : ex parte abbatistæ, Agnete priorissa deCeresariis, an. 113 6. epacta xv. ind. XIV. Postea 1139. recipit donum Clareti de Barges fratribus Absiæ factum, pro quarta parte decimæ quampossi- debatin domo deMaseignec, adstantibus Petro Pi- ctavino, & Sebrando Chaboto.Memoratur & annis 1144.& 1 146.in transactionecum Aremburgi