Siste viator, AC Et dejuncto bene precare. hic jacet Reverendus Jacobus Garnier, presbyter, d D. Hilarii magni apud Pictavos & Thesaurarius meritissimus, Academia cancellarius illustris, ti Burdegalenfis archiep. in Picton. Santon. c ; Et Engol. auditor, S Et Bonæ-vallis abbas vigilantissinnis. TAVIENS1S. 1363 ibiit ætatis suæ liy. VIII. idus Augusti 16 Annis & virtutibus gravis. XIX. Jacobus II. Garnier iisilem ac primus ignitatibus clarus, memoratur abbas annis 1670. /ræe< « . l 1680. XX. Henricus — Augustinus le Pilleur renuntia- is abbas in Natali Domini 1694. dicitur abdi- isse anno 1709. mense Aprili. Postea fuit episc. iHtonensiS. XXI. N. Carpinel 14. Aug. 1711.
ECCLESIA M ALLEACENSIS. MALLEACENSE oppidum in parte inferiori comitatus Pictaviensis, opimo so ! o, sitl1mest iu eo loco ubi Altizia * fluvius amoenam facit infulam, non longe a Separi * fluvio, cui jungitur, ubi * quondam fuit opacissima silva omni ferarum & avium genere plena ; quod forsitan impulit Pictavo— * * r rum comites, ut eo in loco castrum & aulam sibi ædificarent, ad venationis videlicet oblectamentum. Erat in eodem castro, non longe ab aufæ atrio, basilica sub patrocinio S. Hilarii constructa. Cum autem WilleImus a Aquitaniæ dux & Pictavorum comes aprum in silva inter vepres & vi— < burnainsequeretur & urgeret, inter rudera veteris ecdesiæ, tria reperit altaria in crypta subterranca, ad quam aper latrantibus canibus confugerat. Hæc erant forsan basilicæ S. Hilarii rudera. Locum hunc condendo monasterio aptum ab eo petit, facileque impetrat Emma ejus conjux, Theobaldi comitis Blesensis filia, Odonis itidem comitis soror ; statimque Gausbertum S. Juliani Turonensisabbatem, con sangu inita te sibi conjunctum, operi huic præsiciendum advocat. Hæc fuse commemorat Pctrus mo*’ nachus in priori libro dc Antiquitate & commutatione Malleacensis monasterii, ubi ait BurguDense mo nasterium ab eadem Emma post Malleacense conditum fuisse. Conditi Burguliensis monasterii tempus deprehenditur ex litteris Emmæ comitistæ, in quarum fine obtestatur Johannem papam, ut privilegium ( sicappellat suumdiploma) cujus exemplar Romam misit, suo nomine suaque auctoritate corroboret, & violatoribus anathema decernat, quod in fine præstat pontifex. Actum anno ab lncamatione Dom. D. cccc. xc. indictione tertia. Itaque Malliacensis cænobii exordium ponendum ante annum 990, Nani comitissa Emma de sun- dando & construendo BurgoIiensi cœnobio non cogitavit, nisi post interruptum opus cnnstructionis & fundationis Malliaci, ob divortium inter comitissam & Guillelmum comitem Pictaviensem, &c. cujus divortii hæc occasio. Willelmus e Britannia rediens, apud Thoarcium commoratus, vicecomitis Tho- arcensis conjugem stuprasse ferebatur ; quam injuriam sibi illatam ulcisei volens Emma, vicecomitissam summa affecerat ignominia, cam videlicet suorum militum per totam noctem sibidini permittens. Postea vero in castrum Cainonem * suæ propriæ ditionis se se recepit ; sicque inchoati monasterii opus fuit in— ♦ Chinon. terrnissum ; sed viro tandem reconciliata, ad illud persiciendum necessaria ab eo impetravit ; accitus autem Gumbaldus Burdigal. archiep. novam basilicam consecravit sub titulo S. Petri. Non multo post Willelmus comes in Pictaviensi S. Cypriani monasterio monachi habitum induit, ac Malliacense mo- nasterium ejectis Turonensibus monachiS, ob invidiam uxoris, a qua denuo discesserat, S. Cypriano sub- jecit ; postea vero hunc locum iratus deseruit, & ad S. Maxentii cænobium se recepit, ubi reliquos vitæ dies exegit, uxori ante obitum reconciliatus. WilleImus ejus silius eo nomine quartus, suasu matris monachosTuronenses revocavit, eifque ordinavit ferventissimum in sancto proposito, & discipIinæ cœlestis fortissimam columnam, abbatemTheodelinum qui ex Judæis conversus fuerat.Viginti & amplius effluxerant anni ex quo monasterium in infula Malliacensi vetus dictum, a Willelmo comite, & ab Emma ejus uxore constructum fuerat, cum WilleImus ejus silius, instinctu Emmæ parentis suæ, & Theode- lini abbatis rogatu, illud transtulit in castrum ejusilem insulæ quod munierat, ibique novum mona- sterium in honorem sanctorum Petri & Pauli magnis sumtibus ædificavit, anno circiter 1010. se— yideC t cundum chronicon dictum Malleacense, præposito eidem loco Theodelino venerabili & erudito ab— col. 379.’ bite, qui vetus cænobium antea rexerat. Novum monasterium multis possessionibus dux Willelmus ditavit, sanctorumque reIiquiis, quas inter corpus sancti Rigomeri confefloris, e pago Cenomanensi solemniter tranflatum est ad Malliacense monasterium, agente apud Hugonem Cenomanensem comr- tem Theodelino ejusilem loci abbate. * Plurimi Willelmum hunc, Fera-Brachia cognominatum esle volunt ; sed hoc cognorrt$ri ejus filio datum difcrte dicit Petrus Malleacensis monachus primo libro de Antiquitate Malleacensis insulæ cap. a. in ipso titulo ; natus tft ^Hlrrrnus tognonunto Ftra-brachia. Nec multo post, inquit Petrus.filium concipit Emma. quem paterno nomine appellavit. Itaque fundator primus monasterii Malleacensis fuit Willelmus tertius Pidavorum comes, qui uxorem habebat Emmam. At post anno* circiter a o. ab hac prima sundatione Willelmus IV. cognomento Fcra-brachia, patre mortuo vel sadlo monacho. suasu matris monasterium Malleacense transtulit in ipsum castrum insulæ, multisque donis auxit, ut infra dicemus ; cujus merito creditus est fundator. Primum monasterium vocatum est vetus, alterum vero novum. Ceterum quæ hic dicuntur de Willelmo 111. conveniri non postunt huic W illelmo qui an. 9 6 3. monachus obiit. V ide col. 1 a j 1. 1 a 3 a. 1’+
Tornus 11. Ssss
