Pagina:Gallia Christiana, 1720, T2.djvu/69

Haec pagina nondum emendata est

io6 ECCLESIA BI crius invasisset, coram Rege an. 162 5. apud Fon— i ANNI tembelIaquam 10. Julii elegantem orationem vnmoii habuit qua Principem hortatur ut barbaram im- manitatem auctoritate regia compesceret Hoc eodem an. 15. Maii Lud. Borbonium ducem An- guianum, Henrici principis Condæi ex Marga- rita Montmorenciana filium, in templo S. Stephani sacris undis abluit. Ornavit & Bituricen- sem provinciam multis familiis Religiosorum, admisitque 162 3. in oppidum Borbonii Capuci- 1624. nos, 1624. Castro-RaduIphi & in S. Amando * l Indre. i 6 27. Castellione super Ingerem * Augustinia- nos, apud Dunum-regium Minimos S. Francisci de Paula. Biturigi flagrante peste gravissima vir— I gines vulgo dictas hospitalarias pro curapaupe- rum 1629 ; quo tempore auctor fuit præsul di- vini cultus observantissimus majori & scabinis urbis, ut beatæ Virgini votum emitterent pro communi civitatis salute, quod quidem, impetrata a sævissima lue sanitate, singulis annis tanti bene- ficii memoria publica processione celebratur. Anno 1630. 1630. Augustiniani apud Sacrum-Cæsarem, Re « collecti apud Oblincum, Urfulanæ Exolduni, anno sequenti eædem Avarici ex congregatione Parisiensi, & in urbe Cellensi 1634. propagan- 163 4. tur. Anno 1633. Hospitalariæ sub regula sancti Augustini e parthenone Lochensi acceduntur’ Virzionem, ubi ædes habent juxta pontem lapi- deum, & antiquum S. Eligii sacellum. Porro solemniter ab ipso benedicitur Maria Albaspinæa iu abbatissam Buxeriæ apud monasterium sancti Laurentii, quod olim pontificis jurisdictionis, postea congregationis Casalis-Be- nedicti, demum archiepiseopi nostri sapicntissi- mæ.moderationi se submisit cum abbatia Buxe- riæ, quæ absoiuta a Cisterciensium potestate, e Borboniensi provincia iu urbem traducta efu Carentonii quoque abbatissam, & Exoldu- nenfem archimandritam in æde Praedicatorum. Bituricensniin soiemni ritu benedixit, ldem plu-J res iu diœcesi sacravit basilicas, nempe Ca- pucinorum Castræ, Exolduni, apud fandum Amandum, S. Anianum, Giani, & sacellum majus castri Montis-RotundL, Carmelitarum quoque oratorium apud S. Amandum, & Augustiniano- rum Albiniaci. Primum etiam posuit lapidem chori abbatiæ S. Ambrosii intra novæ urbis mæ- 1 63 6 fue* in primis notandum quod anno 1636. monasterium S. Sulpicii donatur monachis ordi- nis Benedictini congregationis S. Mauri. Denique pastor optimus, cum vitæ exemplo, laboribus plurimis, vereque christiana pietate & sanctimonia clerum plebemque sibi a Deo com- missam instituisset, obdormivit in Domino 21. 1638. Junii an. 163 8. in urbe Bituricensi. Testamento ejus cautum est ut sub porticu ecclesiæ parochia- * S. PaUs. jjs S. Palladii * quarto ab urbe lapide, patrimo- niovetere archiepiscoporum, tumulo mandaretur# Quanquam vero canonici multum exposcerent ut in metropolitana basilica sepeliretur, tamen ejus ultimæ voluntatis administratores sidissimi Mat- thæus Perrotus cancellarius ecclesiæ, & Nic. Por- cherius canonicus theologus, doctor Sotbonicus, Rolandi nepos, nefas duxerunt non obscqui mo- T U R I C E N S I S, 107 k destiæ & humilitati tanti viri, quam cum perpe—

tuo vivus coluisset, etiam post funus voluit ob— ANNI servare. Mortui laudes in sacello Sorbonæ publica w otatione funebri exposuit Petrus d’Hardivillier, sane non minore dignus encomio, ut qui Heberti succestbr exstitit dignissimus. Duo Rolandi epita- phia, unum Latinum metro scriptum, alterum oratione soluta lingua vernacula, præ manibus ha- bemus, quæ non addenda duximus quod sint Iongiuscula, nec alia de eo nos doceant, quam quæ jam diximus. C « 5rri t)HARDI^ . Petrus VlL yuuer. 1 Petrus d’Hardivillier Parisiensis ex Joctore theologo Sorbonico & rectore ecclesiæ S. Bene- dicti, postquam varia multiplicis eruditionis & pietatis specimina edidisset, dignus judicatur a rege Ludovico XIII. anno 1639. qui in archie— 1 63 9. piseopum Bituricensem allegeretur. Hic fidem clientelae pro temporali professiis est 1643. Ja— 1643 ; nuarii 3 1* Consecratur Lutetiæ in abbatia S. Vic- toris die 8. Februarii sequentis a Leonorio d’Es tampes archiepiscopo & duce Remensi, primo Franciæ pari, adsistentibus Nicolao Denets Au- reliancnsi, & Stephano Puget Dardaniae postea , Massiliœ episcopis. Die 3 o. Martii ejusilem anni — pro jucundo ingressii in cathedralem S. Stephani invectus est. An. 1645. c°mitiis generalibus cleri 1645. Gallicani Parisiensibus interfuit. Hoc anno hos- pitalis domus de Nanceyo (Nan^ey) pro paupe- ribus Nan^ayi & Noviaci (Neuvy) fundatur ab Edmundo de la Chastre comite de Nancey Hel- vetiorum summo præfccto *, & a Francisca de * CoIonef Cugnat ipsuis uxore ; ubi nunc ministrant soro— suffes*. res a venerabili presbytero Vincentio de Paule ins titutæ. Anno superiori moniales a sancto sepulcro Jerosolymitano nuncupatæ fuit regula S. Augus- tini, apud Virzionem, ubi puellas gratis docent, admittuntur, favente pio archiepiscopo. Eo se- J dente apud Biturigas, seminarium instituitur pro ecdesiasticis viris ad clericorum munia, pietatem & doctrinam informandis, fuit moderamine patrum Oratorii. Testamentum deinde condidit iu festo Circumcisionis Christi Januarii 1. an 1649. ex 1649. cujus præscripto ad valvam majorem basilicæ me- tropolitanæ humari instituit Ille autem diu non supervixit, etenim eodem anno moritur in urbe sua 9. Octobris die S. Dionysii. Vir fuit non minus animi modestia & morum candore, quam zelo quo flagrabat pro animarum salute commen- dabilis, in prædicando Dei verbo vehemens, & £ ecclesiasticarum veritatum acerrimus propugnator. Sedente hoc antistite Exoldunum augetur anno 1640. nova monialium Visitationis B. Mariæ familia. Epitaphium hoc legitur in lapide sepulcrali quod ipsius humilitatem ac simplicitatem spirat : Hic jacet illustrissimus & reverendissimus DD. Petrus de Hardivillier > patriarcha archiepiscopus Bituricensis, Aquitaniarum primas ; cujus cadaver hic refurrectionem expectat. Obiit die x. Octobris an » Dom. M. DC. xLIx. ætatissuæ Lxx.