i3 ! 4 ECCLESIA Pl parentibus erat prognata, quam nonnulli oriun— l dam ex proceribus de Camilliaco in Andegavensi tractu dubitant ; & utrum paternum genus, an vero conjugium inde tantum sortita fuerit, non ita certo asseritur. Fuisse conjugatam priusquam nbbatialem curam adipisceretur, offendunt verba hæc vitæ Roberti, auctore BaIdrico, quam Pe- tronillæ dedicavit : Egreffic es de penatibus tuis, lares paternos ausugisti, seductorias carnis illecebras quæ tibi blandiebantur abhorruisti, & ad Eontem-evraldi venisti, ubi fontem uberem, sontem prædicationis, fontem religionis invenisti, & hau- sisti, dominum videlicet Robertum nostris temporibus ] singUlarem seminiverluumrdoctorem illostrem & eximium, verbis & operibus admirandum, visum eXK tollendum, & imitandum. Hic aliquando sorores inter demorata, & insancta converfatione erudita, populum tuum & demum patris tui oblita, prævio Spiritu sancto, dentino cooperante Roberto, in ab- batisselm promota es, quamvis thalamorum inquis- tudini prius deserviisses. /naltavit igitur Deus in folium excelsum te, & genti suæ, Paschali papa collaudante præsecit te : tali maxime gens illa, gens mendica, gens pupilla indigebat matre ; tali, inquam, mulieres, accepta pro Deo dumtaxat paupertate, sustentandæ erant procuratrice. Confestim’ in religionis operibus Hersendi comes individua adhæsit, monasterii procuratrix designatur, inde prlorissa, denique ad fastigium præsulatus evehitur anno 111 5. 28. Octobr. probante ipsomet Roberto paulo ante illius obitum, ut notat ejus vita. Eleifit itaque, inquit, ad tanti honoris dignitatem Petronillam de Camilliaco, quæ relictis paternis rebus, ejus discipula suerat, a conversationis suæ pene initio, præcedente tamen nonnullorum sapien- Iurnfano consilio, dicens t Dignum mihi videtur, ut quæ portavit mecum laborem peregrinationis & paupertatis, portet-etiam pondus qualicumque consola— ] tionis nostræ, & prnsperitatis ; licet enim monogama fuerit, cogente tamen necefficate nulla mihi conve- nientior ridetur huic prælationi. Igitur iu novam monasterii iuvestituram gratukntibus monachis admissa, conventus sibi umditos continuo iustrare sategit : ad varios etiam principes pro tuteia & augmento ejus proficiscitur, ad Fulconem comitem Andegavenæm, & Ludovicum Francorum regem, a quo benigne excepta est, quod & signifi ? cat charta data anno 1146. regni Ludovici regis decimo, quo signum S. Crucis accepit, redeunte Petroniila abbatissa a Pictavis, ubi colloquium cum Rege habuerat. Sed memorabilis est dedicatio ecclesiæ Font-ebraldensis, quam a summo pontifice Callisto II. visitari, confirmari, & consecrari con- spexitjubi & statuta Roberti, ordinisque Font- ebraldensis confirmari obtinuit ; juvat autem pro- ferre diploma integram quod habetur in magno chartario, quia speciatim omnes ferme prioratus ordinis tunc temporis existentes recenset : Callixtus episeopusservus/ervorum Dei, dilectæ filiæ Petroniila abbatissee monasterii S. Mariæ de Eont-ebraudi, & iis quæ post eam regulariter in eodem regimine successerint in perpetuum. Cum per Pictavensem parochiam pro ecclesiæ servitio transe- Tojtttis m CTAVIENSIS* ip ; L tum haberemus, venerabilis fratris nostri Guillelmi Pictavensis episcopi suggestione ad B. Mariæ de Font-ebraudi monasterium declinavimus ; ubi mo-- nastici ordinis diseiplinam vigere per omnipotentis Dci misericordiam cognoseentes, locum ipsum cum omnibus ad eum pertinentibus, B. Petri decrevimus patrocinio consovere. Unde etiam nostris, tanquam B. Petri manibus, in honore beatissimæ & glorio- sifflmæ Dri genitricis, semperque virginis Mariæ oratorium dedicarimus, altare ipsius reliquiis bea- torum martyrum Felicis & Adaucti, Saturnini, & Sisinnii, & B. Cæciliæ virginis, quæ in nostris j habebantur seriniis, condientes. Omnibus autem, cooperante Deo, solemniter celebratis, ad populum, cujus undique illuc multitudo effluxerat, veritum ex more habuimus ; & devotionem ejus diligentius at* tendentes, ex omnipotentis Dei, & R. Petri au- thoritate ( cujus licet indigni vices in Ecclesia geri- mus) universis qui ad dedicationem convenerant, a quatuor annis & supra, unum ; a tribus veco & infra, dies quadraginta de suis poenitentiis relaxa- vimns. Idipsum & de illis statuimus, qui a seju- niorum capite, usque ad octavas Pasehæ persiequen- tes annos, quandiu in eodem loco religionis mona- ^sticæ ordo viguerit, monasterium debita devotione ’visitare, ac de suis facilitatibus curaverint adjuvare. Ea insuper immnnitate præsatum cænobium ex apo- stolicæ sedis benignitate donavimus ; ut omne illud fpatium quod cruces in circuitu, ex præcepto nostro disposilæ comprehendunt, exterius quietum deinceps inriolatumque permaneat : quatenus quicunque ho- minem in eo aut occiderit, aut læserit, vel prædam fecerit, vel grave aliquod forisfactum commiserit, donec satisfaciat, reussacrilegii habeatur. Sequenti fanedie in capitulum venientes, in pleniori tamfra- trum, quam focorum conventu, præcepta venerabi- lis memoriæ Roberti presbyteri de Arbresello, & ) loci & religionis institutoris, rata censuimus, & illibata servari ; illud omnimodis fancientes, ut si- deles quique, qui pco animarum suarum remedio, in Dei & ecclesiæ vestræ servitio, vel apud mona » sterium vestrum, vel in locis ad ipsum pertinentibus persistere devoverint, vel in faturum devoverint, ia eodem bono perseverent pcoposito ; & juxta disuostr tionem & obedientiam ipsius loci abbatiffic, aut prioristururn, quæ per loca ad monasterium Pontis- ebraudi pertinentia disponuntur, ad honorem Dri fotoribus fideliter & religiofe deserviant : ficus etiam a bonæ memoriæ prædicto Roberto presbyteco de Arbresello noscitur institutum. Ad hæc ut quietius E ac devotius debita omnipotenti Deo servitia exsol- vere valeatis, possefflones & loca monasterii vestri contra pravorum hominum nequitiam sedis aposto- licæ pririlegio duximus munienda. Universa igitur quæ vel in præsenti xIII. indict. legitime poffldetis, vel in faturum concefflone pontificum, liberalitate principum, oblatione fidelium, vel aliis justis modis poteritis adipisci, vestro in perpetuum monasterio confirmamus. Locum videlicet rigreria ex dono Ber- laiide Monsterello, Rainaldifilii Ugonis, & Eul- cheii-Fexardi : locum Raalai ex dono Raginaudi de Salmuntiachaico : locum Cavanaici ex deno Ai- rnerici de Berneapico, & Ciconii frlii Gaineri ? fppp
Pagina:Gallia Christiana, 1720, T2.djvu/680
Haec pagina nondum emendata est