Pagina:Gallia Christiana, 1720, T2.djvu/68

104 ECCLESIA BI anni parens fuit Johanna Francisca Fremiot nostri ar— A CHRISTI chiepiscopi soror, fortissimi viri Christophori de Rabutin baronis de Chantal qui in Rex insula oc- cubuit, vidua, ingenio & pietate insignis femina. Hoc anno circiter conventus ordinis Minorum apud Y naium-castri( Aynai lechasteau) conditur : in oppidis Castri-Radulfi & Exolduni Capucini fundantur, qui ab ipso præsule antea evocati fuerant Montein-Lucium ; in eodem oppido Exolduneissi Urfulanæanno 1631. &moniales fub titulo Visi- tatlonis B. Mariæ an. 1640. habitare coeperunt. Etsi vero Andreas magno studio novas illas plantationes foverit, praecipuam tamen curam j -adhibuit in efformandis clericorum moribus. Ma- ximam vero sollicitudinem afferebat in delectu ministrorum sacrorum, eorum præsertim quibus cura incumbit animarum : & ad illorum examen singulis Mercurii diebus congregationem seu cœ- tum præstantissimorum virorum cogebat. Ad augendum in sua ecclefia S. Andreæ pa- troni sui cultum, mille aureos capitulo dedit.Tur- liensis castri, ditionis archiepiscopaiis, ædes instau- ravit, & variis hortorum & fontium oblectamentis decoravit Post hanc metropolim spatio viginti circiter annorum cum summæ prudentiae laude adminis—’ tratam, in gratiam Rolandi Heberti pontificatu se abdicavit Andreas ; non tamen ut in otio vi- veret, quippe carus Ludovico regi XIII. propter magnam in rebus agendis soIertiam & peritiam, ab eo pro tractandis regni majoris momenti negotiis, Romam extra ordi- nem legatus mittitur ; quo in itinere voto nuncu- pato, divæ Mariæ sacram ædem Lauretanam re- Iigiose adiit, eoque soiuto, jubilæi anno limina Apostolorum invisit, lpsumque pontificem maximum Urbanum VIII. an. 1625. qui in episto- Ia ad Ludovicum regem antistitis nostri pietatem £ commendans, ilium Gallicanæ ecclesiæ egregium ornamentum nuncupat. In reditu etiam Rempu- blicam Venetorum arctiori in Francos amicitiæ vinculo copulavit, uti & VaIlæsanos populos, ipsosque Helvetios nutantes, in obsequium Regis confirmavit. Andreas Parisiis ecclesiam Visitationis dedica- vit 8. Septembris 1634. eique anno sequenti inscribit chronicon generale ordinis Minimorum Franciscus Lanovius ejusilem ordinis prosesser eruditus. Tandem comitum consistorianorumsub- decanus obiit Lutetiæ 13. Maii anno 1641. ubi in templo monialium Visitationis vici S. Antonii £ sepelitur, oratione funebri laudatus a Renato de Cerisiers ; cor autem Divione conditum in æde abbatiali S. Stephani. HebebT. XCIX. Rolandus. RoIandus Hebert BeIlomonte oppido Bellovacorum oriundus, primo in theologicis diseipli- nis egregie versatus, doctoratus laurea Parisiis in- signitur, ac deinde fit pastor sanctorum Cosinæ & Damiani, cantor ecclesiæ collegiatæ S. Honorati, postea majoris pœnitentiarii munus gravissimum summa cum prudentia, caritate atque patientia TURICENSIS. 10 ; t exercuit. Cum autem perspecta foret apud omnes —— ejus pietas, postulatur ut esset a confessionibus ANNI / * * s* 1J D IQTf Henrici Borbonii II. principis Condæi in arce Vincennarum detenti ; qui Heberti nostri moruin candorem & suavitatem.simulque viri sapientiam aIiasque dotes demiratus, a Rege obtinuit ut in Andreæ Fremioti jure suo cedentis Iocum susiice- retur an. 1621. isque a Gregorio XV. papa cum 1621. bullas accepisset datas Romæ apud S. Petrum pridie idus Martii, pontificatus 2. 1622. oblato regi Ludovico XIII. Justo, hominii sacramento, tunc ad fanum S. Johannis Angeriac. in Santo- j nibus degenti ; consecratur in cathedrali S. Petri Santonensis 16. Maii ejusifem anni a Michaele Raoul urbis antistite, Guidone Champion Tre- corensi præsule & comite in Aremorica, dc Petro Scarron episcopo & principe Gratiano- politano adsistentibus ; solemnem vero possessio- nem adipiscitur 2 5. Maii in vigilia festi corporis Christi. Continuo sacris muneribus totum se addixit pastor vigiIantissimus ; & cum probe intelligeret praecipuam in eo esse curam & utilitatem, si sa- cerdotes doctrina & pietate imbueret, a quibus „ postea in laicoS religio dimanaret, propterea fe- ’pius diœcesim Iustrabat, presbyteros quanta res sacras vitæ sanctimonia peragere deberent edoce- bat, potissimum in poenitentiae dispensatione, ad quos scribit librum perutilem de animarum direc- tione ; curavit & juxta concilii Tridentini decreta breviarium expurgari. Ne vero lupi ingrederentur ovise Domini, sedulo examini ordinandorum incumbebat, quos ut de sacerdotii dignitate informaret, an. 1624. >624. advocavit Guil. Gibiuffum ex doctore Sorbonico suo soclo, postea Oratorii Dom. Jesu sacerdotem, virtute & scientia conspicuum, ut cum aliis Ora- j tori i presbyteris vineam Domini excoIeret. Hic & alii Oratorii sodales domum obtinuere Bituri- gis pia liberalitate principis Condæi dotatam, a quo etiam apud patres Jesuitas theologica sehola eodem tempore instituitur. Cum autem creseeret in dieS zeiuS quo accendebatur pro domo Domini, ut Christum imitaretur in omnibus, quærebat oves quæ perierant de domo lsiaei hæretica labe sauciatas ; & quidem plures salutaribus documen’* tis sanavit & reduxit. Quo virtutum splendore Ecclesiæ Gallicanæ præsulum, & nuntiorum apos tolicorum benevolentiam sibi conciliavit ; inde- que factum est ut ab Urbano VIII. pallium gra- tuito munere consequeretur ; a quo idem deIega- tur 1633. commissariuS, adjunctis Aurelianensi 1 3 3 • & Nivernensi episcopiS, ut de vita, moribuS & sanctitate inquirerent Johannæ Aurclianensis re- ginæ, Annuntiatarum monialium fundatricis, ut in beatarum album adscriberetur ; necnon a rege Ludovico XIII. missiiS cum Carolo Mironio An- degavensi antistite, dein Lugdunensi primate, ut de electione Cisterciensis abbatis motam contro- versiam dirimeret. Interfuit vero comitiis generaIibus cleri Gallicani Lutetiæ 1 624. quibus decem abhinc annis nondum prælul adfuerat ; & cum ea tempestate singulariS certaminis furor GaIlorum animos a-