Pagina:Gallia Christiana, 1720, T2.djvu/67

iO2 ECCLESIA B 1 ■ ■ ■ ticepscommunionis, atque inter faustas omnium J ANNi voccs gQ gratiarum Deo actiones sacrum solem- CHR1ST1 eft. Hac ergo legatione præclare obita BeInensis de re Gallica & Ecclesia optime meritus, deinceps in tractandis gravioribus regni negotiis adhibitus est ; nec interim diœcesis Bituric. curam neglexit ; nam I 5 84. & concilium provinciale mense Septemb. 1584. pro reformatione morum & diseiplinæ celebravit Camuti iu ædeB. Mariæ inaugurationi Henri- 1 ci regis interfuit an. 1 5 94. & nomine deri Gal- licani 1598. Aug. 30. Alexandrum Mcdiceum cardinalem Florentinum, Sedis apostolicæ legatum pro sancienda pace inter reges Franciæ & Hispa— I niæ, postea Leonem papam XI. adiit. Sub ejus pontificatu mortuus est an. 1590. die 3. Octob. & in B. Petri templo ad pontem Avaronis sepultus est Jacobus Cujacius, juriscon- sultorum ætate sua doctissimus & facile princeps, qui non parvam laudem ex multis voluminibus egregie /criptis promeruit. Doluerat & Biturix antea morte sublatos illustres sui seculi juriscon- suitos Franciscum Duarenum, Eguinarium Baronem, Anton. Contium, & alios doctrina præstantcs, de quibus supra locuti sumus. Tunc in eadem juris facultate florebat Johannes Mer- cerius. Transiit demum Reginaldus hic noster ad Se- nonensem ecclesiam anno Domini 1602. de quo in archiepiscopis Senonensibus plura inferius dicemus. Tempore hujus antistitis anno 1587. extra urbem Capucinis conditus est conventus liberalitate V. C. Jacobi Bochetel sacri consistorii consiliarii, necnon Bemardi ni Boche- tel episcopi Nannetensis. Eorum ecclesia anno sequenti dedicata est calendis Maii. Hæc desum- simus ex Johan. Chenu in chronologia Bituric. archiep. quam edidit an. 1621. unde credibile estipsum vixisse an. 1 5 87. j Fremiot. XCVII1. A N D R E A S II. Andreas Fremiot abbas Ferrariensis, S. Ste- phani Divionensis & Bretolii, prior Nantuaci & Nogenti, patrem habuit ex nobili stirpe Benig- num Fremiotum dominum dc Tottes, in supre- mo Burgundiæ senatu præsidem, comitem con- sistorianum ; matrem vero Margaritam Berbisey. ls Divione natus 1573 « Augufu 26. studiis ab adoleseentia se dedit, & Patavii florentissimo Ita- Iiæ gymnasio Vidum Pancirolam jurisconsultum summa doctrinae fama jurisprudentiam docentem 1 audivit, eosque in ea progrestus fecit, ut doctor renuntiatus, ienatoris primum Burgundiæ 1 597. deinde in arcano Regis confisiorio assestoris partes magna cum laude impleverit ; unde tanta de eo concepta opinio, ut ab Henrico IV. rege designa- tus sit qui in archiepiscopum Bituricensem præ- 1602. ficeretur 1602. Consecratur itaque Lutetiæ an. 1603. 1603. viI. Decembris die festo S. Ambrosii, a Reginaldo Belnensi decestbre, possessionem adeptus in vigilia Natalis Domini ejusilem anni, per procuratorem Franciscum Godard ecclesiæ & Universitatis cancellarium ; solemni vero pom- TURICENSIS, 103 L pa urbem ecclesiamque suam adiit 1604. Domi nica 9. cal. Novembris exceptus a metropolitanæ ANNI basdicæ decano. Posthæc autem non Rcginaldi CHRISTI modo in munere succcstbr, sed ejus etiam nomi— 1604. nis & existimationis æmulus fuit, sivein instituto diœcesis regimine, sivein fama eloquentiæ, præ- sertim quando coram Henrico magno, immor- talis memoriæ principe, regnique viris illustribus, Parisiis luculentam habuit clori Francici nomine orationem 1608. adsistentibus quatuor Rom. 1608, eeclesiæ cardinalibus Gondio, Joyosa, Surdisio, & Rupi-fulcaidio, typis postea mandatam. Anno 1610. librum plane eruditum eidem Henrico 1 dicavit de notis Ecdesiæ ; & promulgatis diœ- cesis statutis Gallico sermone, inque meliorem sormam digcstis, rituales etiam libros correctio- res edi curavit. Fungens diaconatus officio, coronationiMariæ Mediceæ interfuit apud S. Dionysium celebrata 13. Maii 161 o. a Francisco caidinaIede Joyosa. 1610. Huic Rcginæ post dirum Henrici IV. parricidium, quod Andreæ nonnullum spem sacri galeri a papa obtinendi Regis beneficio invidit, libellum de constantia obtulit, quo eam in tanto iuctu publi- co & privato aliquatenus solaretur. Sed & episto- lam scripsit ad Aloysiam Lotharingam Francisci ’Borbonii principis Contii uxorem an. 161 5. de acerba morte Paridis Lotharingi Guisii Melitensis equitis, Aloysiæfratris, qui ictu ænei tormenti in Provincia Phocæensi miserandum in modum interiit. Adfuit porro comitiis generalibus Regni Pari- siensibus an. 1614. Principem Condæum Hen— 1614. ricum Borbonium II. Biturigum proregem ba- silicam majorem solemniter ingredientem, qua decuit orationis dignitate excepit die sancto Chrisi ti præcursori consecrata an. 1 616. 1616, Sub nostro antistite diœcesis multis rcliglosis familiis fuit adaucta ; si quidem Capucini con- J ventum sibi condiderunt in coemeterio urbis Vir- zionensis juxta sacellum omnium sanctorum, fa- ventibus monachis Benedictinis, an. 1612. quo, die 15. Augusti Claudius de la Chastre Franciæ mareseallus, regiulque gubernator provinciarum Bituricensis & Aurelianensis, primum lapidem posuit eorum conventui, cujus est benefactor præcipuus. S. Franciscos Salesius primus Missam celebravit in hac Capucinorum ecclesia antequam ab archiepiscopo solemniter consecraretur sub in- vocatione sancti Claudii ultima die Maii 1620. Anno circiter 1615. patres Minimi recipiuntur L Exolduni, & anno sequenti apud Avaricum Au- gustiniani eremitæ, &c. Anno 161 6, in oppido S. Aniani Capucini sunt admissi ; Augustiuiani eremitæ strictioris observantiæ Oblincum *, Albi— * LeBfinc. niacum ♦, & ad S. Benedictum dc Saltu * advo— • Aubignl. cantur ; Carmelitæ quoque eodem anno 1 617. J$’ Octobris 3. stabiliuntur in urbe Bituricensi ac in templi fundamento primus lapis ab eodem archi- episeopo ponitur die 2. Julii Dei-paræ visitationi sacra 1620. lbidem sacrum sodalitium virginum Visitatlonis B. Mariæ, institutore S. Francisco de SaleS ep. Genevensi, habitare cœpit an. 1618. die 14. Decembris ; cujus ordinis prima veluti G iij