1190 ECCLESIA I ■ Amaldo suecesserat ; erat enim simul episcopus 1 ANN1 Pictaviensis & Albanus. Porro annus hic quintus CHRISTI pontjsicatus Johan. respondet anno Christi Ij 20. vel 1321. Præterea in iitteris quibusdam officialis Lactorensis die Sabbati post festum S. Mariæ Mag- dalenæ anno 13 2 2. fit ejufdem mentio tanquam mortui. Post ipsiusobitum apud Avenionem, ejuscor- pus delatum est iu eeclesiam S. Petri de Romevo pagi Condomiensis, uti suo caverat testamento. Hanc ecdesiam fuitdaverat pro collegio canonicorum, & iu ea jacet ad dexteram majoris aræ, sine ulla inscriptione. Singulis autem annis illic solem—. asalrit 116 Pro 60 ani, iver^rium fit Augusti die 2 3. Bo- Itvn. chellus in codice decretorum Ecdesiæ Gallicanae td. Iis. refert plurimas ex confutationibus sy nodalibus ab hoc episcopo editis, mavime ex fynodo anni 1310. In fronte odæi ecdesiæ sancti Petri Pictaviensis, Henrici-Ludovici Castanæi de la Rocheposay epi- scopi munificentia renovati, legitur hæc inscrlptio : Arnaldus meruit Pictavis pontificari, Et tandem voluit Deus ipsum cardinalari. Qui rerum compos, prudens multum perhibetur. Fortius inde nepos Pictavis præsul habetur. * Anno milleno ter C. terque noveno Obvia venit ei mors, festo Bartholornæi. In collectione instrumentorum, quam debemus Rimero Anglo, læpius fit mentio nostri Amaldi a tomo m. * dAux. LXVII. FoRTIUS. Fortius de Auxio, Amaldi cardinalis nepos ex fratre Guillelmo milite, plurimos habuit fratres, Pag— <7 4UOS enumerat Baluzius in notis ad vitas paparum j 1320, Aven. Jam erat episcopus an. 13 20. scilicet tem- porequo Arnaldus ejus patruus testamentum condidit ; nam Arnaldus ibidem appellatur tantum AI- banensis episcopus, & Pictaviensem episcopum diserte appellat Fortium his verbis : Secundum or- BalkvilL ditusriostem & dijpositinnem reverendi in Christo pa- vap. Aven. tris domini Fortii episeopi Pictavienses. Forsan ita— w/. s 81. quc AmaIdus, quando collegio cardinalium allectus est, maxime cum factus est episcopus Albanen- sis, abdicavit & papæ resignavit Pictaviensem epi- scopatum, ut moris erat. Sane legimus Sybillam SS. Trinitatis abbatis-1 sam ab Odone episcopo Helenensi munus benedi- ctionis accepisse an. 1315. Sabbato post Invoca- vit me, ex licentia Fortii electi Pictaviensis episeo- pi in remotis tunc agentis. Sub ipsius pontificatu an. 13 1 7. abbatiæ diœ- cesis Pictaviensis Malleacum & Lucio fiunt novi episcopatus, auctoritate Johannis papæ XXII. 1326. Anno 1326. pacta quædam iniit cum Gervasio 13 27. Burguliensi abbate. Anno sequenti memoratur in • Littera de episcopo Giascuenfi conspe&ui papæ prae- sentando, jam Iiberato Amaldo Piflaviensi episcopo, summi pontificis nuntio pag. i t 8. i. Decembr. 1308. Item pag. raa. in. 1 309. Item pag. 34, Item ijis. pag. 349. Item 1 3 1 a. pag. j 5 8. tom. 3. Tornus II. 4CTAVIENSIS. 1191 K tabulis b S. Johannis Angeriacensis. Anno 1334. —— Mahaudis abbatissa & conventus SS. T rinitatis Pi— ANNI t s* HRISTI ctav. composuit cum canonicis, habito prius For— » tii episcopi & P. Raymundi decani consensu. Ac- quinvit dato pretio silvæ cujusilam portionem a Guidone de Gozon anno 1356. Excepit horni— 13^6. nium a Johanne de Haricuria Castri-Eraldi viceco- mite, & ab Andrea de Calviniaco, ex vicecomi- tibus de Brocia. Tenmore Fortii an. 1330. fratres Minores fundati sunt apud Thoarcium a Lu- dovico vicecomite & Johanna Droci comitissa e- jus conjuge. Ante Franciscanos, Prædicatores jam . admissi erant hac in urbe ; sed ignoratur quo anno. * ln codice Galteri legitur sedisse per annos 45. quod confirmat conjecturam nostram de suicepto episcopatu a Fortio an. 1312. quibus si addantur quadraginta quinque, habemus 1357. Animam exhalavit Augusto mense die 8. 1357* Inseriptio 1357. de eo in ecdesia sancti Petri Pictaviensis polita ita habet : Ecce figuratos est Fortius iste vocatus PræsulPictavis, sanctæfidei bona clavis, Et falgens stella, per quem suit ista capella Hic bene fundata, cum redditibus fituata. * Anno milleno, ter centum, ter duodeno, Pingitur, efficitur præsens opus atque politur. Ceteram hic notæ temporis omnino fallunt. LXVIII. Johannes V. In codice Galteri siepissime laudato, post For- tium de Auxio episcopum mortuum anno 1 3 5 7. legitur : Johannes ep. Pict. v. qui sedit per v. an- nos, &decesifitan. D. m. CCC. LXJJ. mense Aug. Hujus prælulis mentionem invcnimus iu Stepha- no I. Fontis-comitisabbatean. 1358. LXIX. AIMERICUS. vDe Mons. Aimericus de Mons diœcesis Pictaviensis, ex nobilibus toparchis de Montibus, Philippi & Wil- lelmi equitum germanus, Pictavium ingreditur die Dominica IV. Junii 1363. eIatus pro more { ✓ solemni pompa per Guillelmum de Angsa domi— * num Pleumartini, Maiugotum de Metullo regis Angliæ in Pictonibus proregem, ac RainaIJum de Malo-Ieone Caroli V. cambellanum, ex char- tophyiacio matris ecclesiæ Pictaviensis c. Synodum e 7 h Fortius Pi&avorum episcopus an Dom. m. ccc. xxvii. indid. x. Johannis papae XXII. annoXi. mense Julii die Martis poft o&abas festi apostolorum Petri & Pauli. Huic Rollandus abbas Angeriacensis memor unionis ecclesiæ S. Petri in vilia An- geriacenii, quae pertinebat ad collationem episcopi Piftaviensis, fa&c monasterio Angeriacensi per Clementem papam V.memor, inquam, munificentia tr liieralic gratia ab episcopo Pi&avenfi suo monaflerio impensa. offert in compensationem de duabus sui* ccctefiis. unam quam profatus dominus episcopus duxerit eligendam, videlicet ecclesiam de Villaribus. vel ecclesiam de Rupe— Ma^eriu Piaavicnfit aiacefis. Credimus neutram Fortium elegiste, cum utraque hodie pertineat ad collationem abbatis Angeriacensis. Utraque autem fita eft in archipresbyteratu Metulenst,</r Altile. Apud J. Befly pag. 179. Iegitur : Au tempt de Fott isAu » tvfque de Poitlers quart predeceffeur de Guy evcque aroii proce^ en parlenunt. entre ledit evSaue er le scigneur de Pruilke o" lepro- tureur du Roy. aeause de ihomagedela Roche-pose, « ui souloif ttre tenu de fevepu de Paiticri ; de laquelle Roche leJteur de j*. Atarthe avoit fut fol aven an Roy, a cause du chatesde Tom fur quoy y eut enauefle. < Addendus est Guillelmus Archie^iscnfn dom. Partheniae !, qui contendit pro officio deportationis episcopi fihi competere mappas omnes convivii episcopo exhibiti. Vide Beflium pag. 1 8 j Gggg ij
Pagina:Gallia Christiana, 1720, T2.djvu/618
Haec pagina nondum emendata est