1186 ECCLESIA P Franciscani in urbe ab Alfonso comite Pictaviensi. j CHRISTI 1° ^ujU5Præ^s manu Aimericus miIcs cum om- nibus bonis sese mancipavit abbatiæ de Stella in Pictonibus ; ac monialibus de Podia ordinis Fon- tebraldensis, feudorum suorum possessionem con- 1268. firmavit Hugo 1268. Idem Gaufridi de Lezinia- co dynastæ Jarnaci juramentum recepit pro domi- cilio Haricuriæ, defuncta Agatha vicecomitissa Castri-Eraudi. Eodem anno 1268. pacem reno- vavit inter abbatissam conventumque SS.Trinita- tis, & canonicos S. Petri Puellaris, ln chartiS S. Jo- 1271. vini memoratur an. 1269. & 1271. Mortuus est anno eodem 1271. post sedem annorum 12. & 7. hebdomadum.Cum interdictum pronuntias— 1 set in civitatem Pictaviensem, (quid caulæ fuerit nescimus,) S. Ludovicus Franc. rex ad eum scrip- sit ut interdictum reIaxarct sine emenda. Sancti regis brevem epistoIam ea de re legere non pigebit : Eudovicus Francorum rex dilecto suo episcopo Pic- taviensi, salutem & dilectionem. Cum alias vos rogaverimus per nostras litteras, ut vos interdictum latum seu nuntiatum a vobis in civitate Pictav. amove- nseu relaxare velletis, nec vos istodfacere velitis, ficut intelleximus, nififiat emenda ecclesiis Pictav. de damnis & de perditis quæ sustinuissie dicuntur occa- fione ejufdem interdicti : iterum vos rogamus quati- nus ipsum interdictum amovere, velsaltem relaxare velitis absque emenda ejusmodi. Non enim intelleximus quod pro amotione seu relaxatione interdicti lati in civitate aliqua, five villa, facta fuerit emenda aliquibus ecclesiis de damnis & de perditis occafione ejufdem. Tantum autem unde facietis, ut nos vobis debeamus super hoc fcire grates. Datum Ambian. in octav. Epiphan. Emendam librarum triginta solvi postulabat episcopus, obstabat Alsonsus comes Pictaviensis & Tololanus, hoc esse præter consuetudinem affir- mans ; contendebatque immerito latum interdic- tum se non admonito, nullaque ratione habita quis— s nam urbis illius dominus esset. Ejus itaque rogatu L litteras illas ad episcopum dedit S. Ludovicus, qui- bus has suas adjecit. Univerfis præsentes litteras ins- pecturis salutem in Domino Alsonsus &c. Notum facimus quod nos dilectum & fidelem clericum nof- irum Guichardum canonicum B. Radegundis Picta- viensis, latorem præsentium, procuratorem nostrum constituimus ad protestundum pro nobis & nomine nostro, quod pax illa quæ dicitursuissie reformata in- ter venerabilem ejuscopum Pictaviensem, & Theo- baldum de Rociaco seneschallum nostrum Pictavi fu- per sententia interdicti civitatis, pecunia mediante, non processet de nostra voluntate, conficientia vel aj— g sensu nostro : unde in ecs minime consentimusfscil eam expresse reprobamus, nec volumus per pacem & compositionem hujusmodi nobis præjudicium generari, nec prædicto episcopo aut ecclesiæ Pictav. aliquod jus acquiri. In cojus rei testimonium præsentibus litte- Tis sigilium nostrum duximus apponendum. Datum apud Longum-pontemanno Domini M. CC. LXIII. mense Februario. De LXV. GaLTERUS. BrugeS. Post Hugonis mortem duo electi suntacapitu- Io, Radulfus decanus, & Johannes capicerius ; quæ Tornus li. ICTAVIENSIS. 1187 dignitas olim erat in capituIo. Negotio itaque elec— * tionum per appellationem ad sedem apostolicam ANNI devoluto, electisque omne jus quod habebant spon— CHRISTI te & libere in manibus papæ rcsignantibus, Nico- IauS III. qui tum Romanam obtinebat cathedram, volens cavere prolixioris vacationis incommoda & damna, promovit ad ledem Pictaviensem Gualterum fratrum Minorum ministrum * in ♦ Provln- Francia, virum vitæ laudabilis, litterarum scientia Turon. præditum, discretionis maturitate conspicuum, praeclarum meritis, & alias in spiritualibus & tem- poralibus circumspectum. Eum quoque pontifex propriis manibus consecravit. Hæc nos docet ipse 1 summus pontifex in iitteris ad Francorum regem, qui tunc erat Philippus Audax S. Ludovici filius, datis Romæ an. 11. pontisicatus Nicolai, Christi M. cc. Lxxvili.1 Integras eas damus erutas ex ta— • buiario Pictav. ecclesiæ.Wadingus tom. 2. Annal. 1 278. fr. Minorum aliam bullam exhibet, quæ sicinci— vidcCJxjt. pii’. Militanti ecclesiæ &c. Sanedudum Pictaviensis c°l— 339. ecclesiæ &c. Pauca tamen diserepant Galterus cognominatus Brugensisa patria, (erat enim ortus Brugis in Flandria,) an. 128 o.confli— 1280. tutiones edidit pro optimo ecclesiæ suæ regimine, annoque 1284. alias addidit non minus utiles ; 1284. , quo etiam anno archiepiscopus Bituricensis cum ’primatis & patriarcha auctoritate, ipsum visitavit, & lustravit diœcesim. An. 13 04. habita cst sp— 13 04. nodus in diœcesi Pictaviensi. Fuit GaIterus ingenio acer, juriumque suæ ec- ciesiæ vindex infractus. Verilimile autem est ex ejus ingenio acri effectum, ut Regi displiceret, D f * nani bona temporalia episcopatus in manu Regis * eU I erant an. 1299. 1 3 00. & 1 3 o 1. de quibus Pc- trus de Villa-Boana senescallus Pictav. computavit in camera. Altercatus est quoque adversus Henri- cum de Gebennis Burdigalensem archiepiscopum metropolitanum suum ob fracta ab archiepiscopo cujusilam ecclesiæ limina. Verum graviores exar- 9 Ierunt diseordiæ inter ipsum & Bertrandum de Gutto, qui paulo post Henricum, Burdigalensem rexit metropolim, indeque ad S. Petri cathedram est evectus, sub nomine Clementis V. Odiorum hæc causa fuit : Vetus intcrccsserat dissidium inter Bituricensem & Burdigalensem archiepiscopos dc Aquitaniæ primatu, qui decreto S. Sedis Bituricensi fuerat adjudicatus. Itaque Ægidius Bituricensis cum ægre ferret Bertrandum Burdigalensem sese primatem Aquitaniæ appellare, dedit in mandatis Galtcro Brugensi episcopo Pictaviensi, ut nomine suo Ber- trando ejusinodi titulo interdiceret, & obtempe- rare renuentem anathemate percuteret. Primatis sui jussis confcstim paruit Galterus, quanquain ar- chiepiseopatus Burdigalensis suffraganeus, a cujus juriklictione & fupcriorilate exemtum se prædica- bat. At Bertrandus statim ac summus pontifex est creatus, sumto Clementis V. nomine, clementiam adversus contumacem, ut aiebat, suffraganeum suum minime servavit ; eumque episcopali digni- tate privavit, & ad daustrum luum remiiit. Quam • Hinc liquet diu sedem vacasse ; & quidem adhuc fine pa- flore erat ecclefia Pidav. an. 1278. Sabbutopost festum san&i Dionysii, ut videre cst in Radulfo II. decano. Gggg
Pagina:Gallia Christiana, 1720, T2.djvu/616
Haec pagina nondum emendata est