Pagina:Gallia Christiana, 1720, T2.djvu/614

1182 ECCLESIA P •—— manum Heliæ Burdigalensis archiepiseopi, domini— i. ANNI ^Ue Johaunis Engolifmensis, Santonensis, & Ca- CHR1STI tuKeilfiu episcoporum ibi consecrationern accepit ; alter vero propter inhibitionem & metum Othonis comitis Pictaviensis confecrari non potuit. Sed Romam profectus, atque asummo pontifice consecratus, cum ad urbem propriam repedaret, veneno vitam finivit. Obiit an. 1198. quippe tantum sedit septem hebdomadibus & tribus diebus, iu codice Galteri praefato. w D’LX. M AURICIUS. $LA5ON. Mauricius de Blason ex nobili prosapia domi- norum MirabeIli iu Pictonibus ortus, quam linea I materna prognatam e regali sanguine asserit tabu- larium Fontebraldense, ex Nannetensi episcopo traductus est ad sedem Pictaviensem ; enimvero postuIationem de ipso factam a capitulo probavit <198. Innocentius III. bulla anni 1198. lib. r. epistol. ubi de minore civitate ad majorem, dc populosa diœcesi in populosiorem, de nobili ad nobiIiorem eeclesiam transfertur. Subscribit cum episcopo A- ginnensi litteris an. 1199. quibus Alienordis Angliæ regina firmat donationes Johannis filii pro a- nima Richardi regis factas monasterio B. Virginis ♦ Tur— de Turpenaio * ; quæ litteræ asservantur in regio luaco’tabulario. Eodem anno memoratur in charta præ—’ fatæ reginæ pro Fonteebraldi. Circa jurisilictionis jura transegit cum Guillelmo decano, & Clemen- te Malleacensi abbate apud sanctum Cyprianum 1200. anno 1200. Fundavit eeclesiam collegiatam de Mirabello in Pictonibus, rogatu Theobaldi de Blason domini hujus loci, qui Mauricium appellat avunculum suum, & ad instantiam & supplicatio- nem cleri & populi ejusilem iod ; ut ex charta ori- C.xvi.eoI. gjnaij probatur, quam refert Bestius, & instrumen- i i7’ tis quoque adjiciendam putavimus, cum bulla In- nocentii papæ III. fundationem hanc confirmantis. • * Quo anno e vita exoesserit Mauricius nobis « incompertum. Anno 1201. recensetur iu veteri1 S. Dionysii instrumento. An. 1208. memoratur in tabular. S. Florentii, pro prioratu de Deogilo, Deuil. Anno 1209. nominatur iu charta Chalo- nis de Rupeforti, laudatur adhuc anno 121 o. in 1213. quadam S. Maxentii charta, & 1213. indict. 1. in tabida B. Mariæ de FontaneUis. Vidit D. Edm. Martenne chartam Philippi decani datam anno 1214. vacantesede Pictav. defuncto domno Mau- ricio piæ recordationis episcopo : attamen in instru- mento S. Crucis Talemondensis quidam J. episc. Pictav. consecravit saceIlum & coemeterium xenodochii de Olona an. 1203. nonis Julii ; quod si j constaret, duo essent admittendi Mauricii, quorum medius sederit hic J. episcopus. Ceterum notæ chronicæ in chartulariis aliquando emendari de* bent ex instrumentis authenticis. Sepultus creditur in ecclesia Mirabelli quam fundaverat, ubi Theo- baldus de Blasone missam singulis diebus pro carif simi patmi sui anima instituit His verbis commen- datur in Fontebraldensi necrologio : Pridie nonas a In libro Galteri legitur episcopatum obtinuisse per annos 35. sed hujus libri auaoritas minima cst. Et quidem cum coeperit episcopatum anno tantum 1198. jamque episcopus cstet Guillelmus Præpositi anno 1217. non potuit præeste amplius quam annos ao. ICTAVIENSIS. n8j l Martii migravit a seculo dulcis memoriæ dominus ——- Mauricius Pictaviensis ecclesiæ pastor egregius, re— ANNI gali prosapia ortus, omnium bonorum honestatepræ— c hwsti clarus, jed & sanctæ Ecclesiæ catholicæ exstitit de- sensorsortissirnus, nobis quoque pater devotissimus. LXI. GUILLELMUS IV. Parvorr. Exordium episcopatus Guillelmi cognomento Præpositi differri non debet ultra annum 1217.* b 2uo Losiiuni in templo S. Crucis, die octavo post x a 17’ )ei-paræ virginis Astumtionem, lis inter iplum & Amelinum Vindocinensium abbatem, deprocura- tione quam episcopus debitam a prioratu Olonensi J contendebat, composita est consilio MichaeIis ab- batis Salmuriensis, & Philippi decani Pictaviensis, postea episcopi. Hoc anno quoque datæ sunt litte » ræ Beatricis filiae Bemardi de Machecolio * domi— * Mache- næ de Luciono, pro Brolio-Grollandi, magistro WillelmoPræpositoapiseopo Pictaviensuhemin alh tenfi. dom. de Thoarcio &c. pro eodem monasterio. Nominatur an. 1219. in charta B. M. de Cella. Gaufridi monachi militis de S. Savino donatio- nem factam prioratui de Viilesaiem, probavit an — no sequenti ex chartis Fontebraldensibus. Nomi- natur anno 1223. in tabulario S. Hiiarii-majo— 1223. ris, & in MoroIiensi, ubi mentio fu Hervej de ’Volvira militis, qui cum gravissima damna Mort>- liensi cœnobio intulisset, ad faciendum satis coram ipso pontifice quædam restituit, ex litteris ejusilem episcopi anno 1224. Eodem fere tempore 10. cal. Novemb. abbatiam Misericordiæ-Dei solem- niter dedicavit An. 1225. quando Gaufridus de Fag. 2 ; tt Leziniaco Malleacense monasterium devastavit 1225. tempore abbatum Willelmi Fortis & Rainaldi, ad- huc præerat hic episcopus, ex auctore anonymo, qui devestationem hanc descripsit. In Galteri codi- ce legitur sedisse annis i o. & duobus mensibus. Fundavit domum fratrum Prædicatorum, ex eo- rum necrologio. c ® LXII. PHILIPPUS. Phillppus ex decano ad pontificiam dignitatem assiimtus est an. 12 2 6.a ex chronico Turonensi, j in quo memoratur apud Silliacum corpus S. Ma— 1226. ximini episcopi Pictaviensis 5. idus Octobr. a ter- ra levasse.Exstant quoque illius litteræ in chartula- rio S. Amantii de Buxia, ubi agitur de commu- tatione ecdesiæ Cassanolii cum altera de Chastain, eodem anno 1226. Probat & pactum pro cas- tellania Ulmi de Auriaco * juxta Castrum-Eraldi « rOrme anno præfato, ex chartulario episcopali. Sacramen— tfOir^ . tum ndei Radulfi Exoldunensis pro terra de Si- b Quin etiam D. Edmundus Martenne dicit eum nominari episcopum in nonnulla charta an. i s i 6. Sed non indicat instrumentum, aut etiam tabularium ln quo reperiatur. e In necrologio fratrum Prædicatorum Pi&avienfium notatur in vigilia S. Dominici die j. Augusti t Aaniverfariam GuUUhdt Prapofiti fundatoris Hojlri. d Noster D. Edmundus Martenne nos admonuit inventas < se fuiITe multas chartas annorum isao. 1116, raa8. isa^&iajj.in quibus memoratur Philippus ut eptscopus. De anno i a a 6. & (eluentibus, nulla cst controversta, sed de anno t a a o. quo tempore Willelrnus procul dubio sedebat. An tum erat schiImain ecclefia PiAavenfi ! non indicavit Marten- nus quibus in chartis anni 1110. Philippum episcopum legerit. Ceterum id non potest intelligi de Philippo qui ex decano saAus est episcopus, quia erat adnuc decanus an. t a a j. ita charta S. Crucis Talemondenfis quam vidit D. J. Boyer, innuf 1 a a f. dicitur primus ejus episcopatus*