Pagina:Gallia Christiana, 1720, T2.djvu/613

n8o ECCLESIA PI * . i ■ ■ A ANNi LVII. Johannes III. C H R^STI Johannes, cognomento ad Albas-manus. natio- Belles— ne Anglus * & thesaurarius ecclesiæ Eboracento » vir jucundus, largus & apprime litteratus, in epi- 1162. scopum designatur anno 1162. teste Roberto de Monte in appcndicc ad Sigibertum. Anno 1166. memoratur in tabulis Monasterii-novi, tempore Heliæ abbatis. Querelam prioris S. Radegundis adversus canonicos ejulUein ecdesiæ & abbatissam B. Crucis pro assignatione sedis, sopivit litteris da- 1167. tis idibus Aprilis 1167. Mentio fit ejus in chartis monasterii dc Stella, cujus abbatem Isaacum cum Hugone Calviniaci domino ad concordiam revo— £ cavit. Nominatur præsens consecrationi ecdesiæ monasterii S. Amantii in agro Engolisinensi anno 1170. 1170. quo in opere adjutor suit Bertrandi archi- episc. Burdigalensis metropolitani sui. An. 1171. fuit pacis sequester inter Agnetem abbatissam San- tonensem, & Willelmum abbatem Malleacensein. Anno 1173. litem Johannis Stellæ abbatis pro decima Vastinensi coinposuit. Interest concilio AI- 1176. hiensi 117 6. & Lateranensi 1179. nominatur & 1179 • in instrumento venditionis comitatus Marchiæ per Adelbertum comitem factæ regi Angliæ. Anno 117 8. a regibus Ludovico VII. Franciæ, & Henrico II. Angliæ, proconversioneAlbigensiummis 1 sus est una cum Petro cardinali S. Chryfogoni, & archiepiscopis Bituricensi & Narbonensi, quemadmodum legere est apud Rogeriuin Hovedenum iu Annal. Anglor. Legatione itemsedis apostoIicæ per Gallias functus est, ex his verbis codicis Galteri : Anno gratiæ 1181. in archiepiscopum Narbonensem electus est : qui cum Romam pergeret ut a fummo pontifice Lucio coesirmaretur, ab eodem factus est archiepiscopus & primas Lugdunensis, & ob elus eximiam eruditionem ab eodem in regno Eranciæ creatus est apostolicæ sedis legatus. Ceterum quod hic dicitur de ipsius transtatione ad se- 1182. dem Lugdunensein, non anno 1181. sed sequen-1 ’ti factum probatur ex charta authentica S.Maxen- b tii.b Robertus de Monte in chronico eum appel- lat magnæ Iitteraturæ & eloquentiae virum. In ejus manu quædam dominia sui feodi cessit Hugo d’Ozai ante altare ecclesiæ hujus loci, contuiitque Atfienj !’Absiensibus monachis. Ad eum scripsere Johannes SariSberiensis Carnutum episcopus, & Stephanus TornacensiS magna Gailicanæ Ecclesiæ Iumina.Sed plura de Johanne nostro dicere supersedemus, de quo iterum atque iterum agendum erit in Narbo- nenfibus’& Lugdunensibusarchiepiscopis. Obser- vandum vero est in epistolis quas ad eum scripsit j Stephanus abbas S. Genovefæ, postea Tomacen- sis episcopus, Johannem appellari in inscriptione a Refellunt Sammarthani sratres eorum sententiam, qui dicunt eum ex gente Bellifmenfi procreatum, Guillelmi scilicet, Talvatii didi. comitis Alenp>nii & Pontivii, ac B. comitiflse de Varena filium. Profert Bellius hoc excerptum ex martyro- logio S. matris ecdesix PiA. quod putat seriptum ante annum 1100. Feodus quem dedit domnus episcopus JoKnnnti de Yi/- JtTi Alet apud.Samar^um ; ex quo intelligitur Johannem sic fuifle cognominatum. b Ita legitur in fine chartæ pro prioratu de Vermis : Hoc CBttm fadnm e(l att. ai Incarn. Domini AL C. LXXXH. anno Vidtltctt <jun Jo/innnts eri(c. Piaavicns : s, creatu, t(i. arckirp Lugd. & iit todem fafla fjl diihntip inttr Richardum cmitern Ptflai ia, ir /4 rfnrrn /inalta It dmtr.to P/tLivia hahndo. Idem confirmat alia charta dc qua loquimur in illetmo abb. Lucion. CTAVIENSIS. 1181 k S. sedis legatum, quamvis tunc esset Pictav. episc — — At inscriptio forsan non est auctoris sed editoris. ANKI CHRlsTl LVIII. GUILLELMUS III. TeDt TiMPlH. Guillelmus Temperii ex canonico Regulari in abbatia sancti Hilarii de Cella Pictaviensi, ut ha- betur in calendario, episcopatu donatus est anno 1184. quod constat ex donatione facta a Wiilel— 1 ^4’ mo vicecomite Castri-Eraldi ecclesiæ S. Germani a Pratis, in qua nimirum seribitur Pictaviensis se- dis tunc electus pontifex. Testis autem nominatur in donatione facta monachis Absiæ anno 1185. 118 5. in qua dicitur pro jure ecclesiæ Pictaviensis per- 1 secutionem laudabiliter passiis, & in altera scheda pro monialibus SS. Trinitatis. Interfuit religiosæ elevationi corporis sancti Stephani de Mureto sub an. 1189. Iste iu tuendis eecIesiæ immunitatibus ac dominiis sedulo laborans, anno Chrifti 1191. Otonem 1191. filium ducis Saxoniæ, feudatarium ecclesiæ suæ pro dynastiis de Sivraio, insula Jordanis, & Dorato ad hominium dientelare adegit. Lucius papa III. epistolam decretaiem Veronæ datam 3. idus Mar- tii ei inscribit pro correctione abbatis S. Cypriani. Adhuc memoratur an. 119 7. in charta S. Hilarii— 11517. majoris. De morte Guillelmi episcopi hæc habet 3 Rogerius Hovedenus in Annal. ad annum 1197, Eodem anno obiit Willelmus episcopus, & quamvis vita illius videretur hominibus valde reprehensibilis i tamen ipse post obitum ejus claruit in miraculis t aiunt enim quædam documenta, sanguinis profluvio vexatos, suscepta ad monumentum ipsius peregrinatione, medelam accepisse ; unde S. Hilarii- majoris Pictaviensis tabulæ datæ anilis 1197. & 1198. ita desinunt : pontificali cathedra vacante post felicem obitum domini Guillelmi Temperii, cujus memoria in benedictione est. Dies transitus Guillel- mi assignatur 4. calendas Aprilis in martyrologio S. Hilarii de Cella ; jacet in basilica S. Cypriani Pictaviensis ad latus Isemberti II. episcopi, in sa- cello B. Mariæ secus majus altare, uti notat Gal~ teri codex. Et quidem ejus coepus ln hoc S. Cy- priani monasterio repertum est 22. Februarii æia 1690. cum hac inscriptione : Hic jacet JFI episc » - pus Pictaviensis lll. Particulam ejus corporis rno- nachi S. Cypriani dederunt anno 1707. Cellensi monasterio, ubi canonicus Regularis vixerat. In quadam charta SS. Trinitatis Pictav. anni 1191. cognominatur Fortis. Dt LIX. Ademarus. peibat, £ Post Guillelmi obitum vacavit sedes per sex men- seS, ob varia inter electores dissidia ; qui sex com- promisioribus eligendi potestatem contuIerunt. Ilii vero in electione Ademari de Peirato unanimiter consensere ; sed huiceiectioni intercesserunt G. de « canuS, & ex capitulo plurimi, ipseque rex Angliæ » ut nos docet Innocentius papa III. 1. 1. epist. 75* qui eam confirmavit. In codice MS. Coronæhæc leguntur : In Adventu Domini t s p ?. ♦ convene~ * runt ad eeclesiam de Corona, causa consecratioesc’ suæ, Ademarus de Peirato electus Pictaviensis > Vtr magnæ mansuetudinis, & Raymundus de Costr&~ novo electus Petragorkensis. Sed iste quidem per-