Pagina:Gallia Christiana, 1720, T2.djvu/605

1164 ECCLESIA 1 — cessionisfactæaGaIterio, S. Maxentio, ac eeclesiæ c HRISTI Ared® yirg*n*5’vulgo kt Mothesainte Airaye, IQ4.1 an* 1041.qua in charta nominatur &subscriptus * ’legitur Isembertus episcopus Pictavensis ; eidem quoque subscribit Manassesfrater episeopi. Emo anno 1041. superstes erat Isembertus primus, frater Manassis, qui pater fuit isemberti II. Secundo, lsembertus II. in charta authentica de- dicationis S. Mariæ Santonensis, quam omnes consentiunt factam an. 1047. hoc modo subscripsit post episcopos & lpsos abbates : Signum Isemberti clerici de Pictavis, designati episcopi. In alia charta Agnetiscomitissae uxoris Gaufredi data eo- dem anno, post ipsam comitissam subseribit Isem- bertus Pictaviensis episcopus ; quod probat chartam iliam post dedicationem S. Mariæ Santonensis da- tam fuisse, tuncque Isembertum II. fuisse ordina- tum. Ad calcem hujus instrumenti recensentur præsules qui adfuerant dedicationi hujus partheno- nis, inter quos Isembertus minime legitur ; quod iterum confirmat quod diximus, tunc Isember- tum fuisse tantum clericum, designatum tamen episcopum Pictaviensem.Itaque vensimile estIsem- bertum I. armum 1047. attigiffe XLVIII. IsEMBERTUS II. i lsembertus, al. Isembardus dictus Senebant in consuetudinario S. Cypriani, Manasse qui frater erat Isemberti I. & Amelia nobilibus parentibus a genitus, * ex archidiacono Pictaviensis ecclesiæ electus est in patrui sui successerem anno circiter XO47. 1047. Anno 1048. vel 1050. convenit ad dedicationem S. Johannis Angeriacensis ex chron. Malleac. Eodem anno adfuit concilio Romano, sub Leone IX. subscrlpsitque bullæ canonizatio- nis S. Gerardi TuUensis episcopi, ubi legitur Isem- baldus. Vocatur Isambardus in vita S. Gildæ ab- MaHU. batis Rhuyensis, ubi legitur Vitalem hujus monaf ; terii abbatem, qui successit S. Felici mortuo an. 1 o 3 7. ad hunc episcopum abiisse, damoremque tuIisse de injuria abIati sibi corporis monachi sui, ( S. Gufstani,) quem defunctum v. Kalendarum Dec. apud Bellum-videre castrum, ubi pro utilitate sui monasterii venerat, in domo monachorum S. Petri Maliacensium, abbas & monachi S. Phi- liberti rapuerant atque apud se tumuIaverant, avi- di donariorum, quæ in mortuum conferebantur. Episcopus quia inobedientes præceptis suis ipsi monachi suerant, præcepit eos cum suo abbate ad sy~ nodum suam venire, abbatem etiam Vitalem præcepit adesse. Cum ergo venissent, & in fynodo utri— ; que eorum causam dixissent ; apifcopus præcepit ab- batibus atque canonicis nobilibus qui aderant, &c….. reliqua desunt. Porro quamvis hæc ad Isembertum 11. pertinere putemus, quia VitaIis abbas Rhuyensis vixit annos saltem 17. hoc epi- scopo sedente, & ad summumdecem tempore Isem- berti I. fieri tamen potest, ut ea contigerint hu- jus Isemberti tempore. Sub Isemberto II. fundata est ecclesia collegiata S. Crucis Lodunensis, a Gaufrido Andegav. comite iu Pictaviensi diœcesi an- ■ Horum parentum meminit, & insuper avunCuli sui Sen- debaldi, in charta qua cedit S. Cypriano Ludriacum, Lwy. cum ecclcsta S. Fcrcindæ, J*. Fcrcintt. PICTAVIENSIS. 1165 Ano 1062. cujus fundationis chartam cx chartu lario hujus ecclesiæ Sammarthani fratres deprom- ferunt, edendamque censuimus inter instrumenta. x O62. Adfuit Willelmo comiti Pictaviensi, Monasterii— c. vi. novi abbatiam in ipsa urbe fundanti anno 1066. 3 y quo tempore prioratum S. Pauli fundat ipse in IO66. eadem urbe, & ecclesiam S. Jacobi apud Castruni- Heraldi *. An. 1 o 67. subscribit chartæ collegia— ♦ Chaftel- lis ecclesiæ Fayæ cum Gaufrido comite & Bru— raud’ none episcopo Andegavensi. Anno 1068. ca— 1068. lendis Aprilis convenit ad lynodum BurdigaIen- sem celebratam a Stephano sedis apost. legato ; g consentitque diplomati Gotseelini archiepiscopi Burdigalensis ac thesaurarii S. Hilarii Pictavien— * sis, pro subjiciendo Burgoliensibus monachis S. co>tcU.LaH. Porcharii monasterio. p. es s s. An. 1073. idibus Januarii Pictavis concilium 1073- habitum est adversus Berengarium. An. sequenti ad eum scripsit Gregorius papa VII. ob querelas canonicorum S. Hilarii, qui Nobiliacense monas terium, quod sui juris esse asserebant, ab eo de- tineri expostulabant, nulla ratione habita littera- rum quas ea de re Alexander papa II. ad ipsum scripserat : Clerici congregationissancti Hilarii (in- quit Gregorius papa) venere ad nos, conquirentes C super se de Nobiliacense monasterio. Dicunt enim id juris sancti Hilarii esse, & a te nulla ratione justitiæ detineri.* unde etiam prudentiam tuam apostolicas prædecesseris nostri litteras suseepisse tes- tantur ; sed inde justitiam recipere f e non potuisse iterata reclamatione manifestant. Asserunt quo-- que prædium Campaniacum nomine, te consentien- te a prædonibus tuis injuste devastari. Addunt insuper se ex antiqua consuetudine cum sanctis reli- quiis & plebe sua matricem ecclesiam in Rogatio- nibus adiisse, & a canonicis tuis ad contumeliam fibi clausas portas ecclesiæ, & introitum negatum fuisse. Quæ se ito facta sunt, apostolica auctorita- te tibi præcipimus, ut te repræsentes in concilio episcoporum provinciæ vestra metropolitano tuo, & reddita super his omnibus ratione, ac pura verita- te discojsa, justitiam inde consequenter exhibere non prætermittas. Verum se hæc aliqua occaseone re.- nueris, aut te injuste prægravari cognoveris, inses- civitate omnium sanctorum com aliquot clericissancti Hilarii, ad nos venias, ut inpræsentia nostra con- troversea vestra diligenter perquiseta & cognita, legitimum finem, Deo adjuvante suscipiat ; & tam sollicitudo nostra, quæ multis invigilat, quam vestra lis deinceps super his causa sopita quiefcat. Data E Romæ secondo idus Aprilis, indictione duodecima. Eodem anno pontifex ad illum graviori de nego- tio scripsit hoc modo : Cum de te & factis tuis cogitare incipimus, de tam immoderata præfumtio- nis tuæ audacia nequaquam fatis admirari posse- mus….. interdictus enim a legatis apostolicæ sedis, officium apiscopale nfurpare præfumfisti, inobedien- tiæ crimen & contemtum apostolicæ auctoritatis in- correre non erubuistu Postea vero & eodem legato nostro Amato Ellorense, & magistro tuo videlicet Go- aelino archiepiscopo Burdigalensi, una com ceteris religioses viris, pro faciendo divortio Guillelmi Pic- tavenses comitis & propinqua suæ*, quam pto * Aldeardis uXore tenebat, his, inquam, sub apostolica obedien— Burgund*.