1144 ECCLESIA P ■ observarunt Sirmondus, Cointius, aliique viri docti. ; ANN1 Error autem ex ignorantia librariorum profectus 1 est : cum enim Ratiatenfem legerent, nec divinare possent qualis esset episcopatus Ratiatensis, Raura- censern scribendum essecensuerunt. XV. ElapIUS, quem Comtius Elaphium appellat. XVI. DaNIel. 541— Anno 541. qui idcirco notatu dignus est quod • ultimus sit consulum * in Œcidente, habita est lynodus iv. Aurelianensis, in qua conditi sunt ca- none$3 8. ad eeclesiasticam disciplinam munien— j dam, & ad statuendam in sacris ritibus observan- dis unam eandemque rationem. His vero decretis Daniel Pictavorum episcopus subseripsit. S. Pien. XVII. PIENTIUS. De S. Pientio Pictavensi episcopo hæc Iegun- tur apud Gregor. Turon. lib. IV. histor. cap. 18. Tempore vero ejus (Austrapius dux) ad clericatum * Stile aut accedens apud Cellense * castrum quod in Pi- exstat abba— ctttrtt habetur diæcesi, ordinatur t suturum ut de- tia canoni— cedente Pienrio antistite, qui tunc Pictavam re-- Jnco^fe-08 Sellat eeelesiatn > ipse fuccederet. Sed reX Chariber- quentibus tus in aliud vertit sententiam. Denique cum Pien- JemurVe*— fuit episcopus ab hac luce migrasset, apud Parisius riTe. civitatem Pascentius, qui tunc abbas erat bafilicæ sancti Hilarii. eisuccedit, exjusseChariberti, clamante Austrapio sibi hunc redhiberi locum ; sed partim ei jactati prosuere sermones, ipse quoque re- gresses ad castrum suum, mota super se Theifalo- ♦ Tisauge. runt ♦ /editione, quos sæpe gravaverat, lancea sauciatus, crudeliter vitam finivit. Diæceses vero suas ecclefia Pictava recepit. Ex his verbis liquet distractas fuisse aliquas parochias ( dioeceseS appel- Iat Gregorius) ad confutuendum novi episcopatus Cellensis territorium, Clotarii regis jussii erecti. Auctor chronici Malleacensis hæc de Pientio j scribit : b Hujus Pientii tempore perdidit ecclefia Pictavensis episcopatum castri Celsi tali modo : Austrapius dux inibi ordinatus apiseopus jusse & voluntate Clotharii, suturum ut decedente Pientio ipso fuccederet. Sedrex Charibertus Clothariifi in aliud vertit sententiam. Denique Pientius isto cum ab hac luce migrasset, Pascentius jusse Chariberti R. ei suc- ceffic. Lib. 1. de antiquitate Malleacensis insuiæ c. 6. sequentia de ejus origine annotantur : Præterea in eadem insula alia cernitur eeclesia in honore beati Pientii, ut dicitur, episeopi fundata, quæ ipsa ve- tustate admodum probatur antiqua. Cum autem perfona ejufdem fundatoris ecclesiæ, quifive B.suerit J Pientius quæritur, quantum adverto utriufque rei certitudo ab hominibus nescitur. Totius nempe vulgi * Post Bafilium qui hoc anno solus suit conful in Occidente, hullus annis sequcntibus creatus cst. h Hæc descripfit Johannes Bellius ex manuscripto Codice chronici Malleacenfis, quæ non leguntur in hoc chronico edito * Labbeo tom. a. biblioth. novæ. Ea procul dubio resecuit Labbeus tanquam inutilia ; ingenue enim fatetur in przsatione quaedam a se omista. Eadem ratione conjicimus eum etiam ea transcriberc & edere neglexiise, quæ citantur insra cx lib. i, de antiquitate Malleac. infulæ cap. 6. nem non leguntur apud Labbeum, quae tamen legit Johannes Bestius in cod. manu exarato, uti & superiora adduda ex chronico Malleacensi : nulli enim umquun suspefta suit J. Bestii viri integerrimi fides. ICTAVIENSIS. 114 ; oreprædicatur, quod colliberti, de quibus superius — dicebamus, eam ecclesiam ædificaverint, atque in ea ANNI quoties pifcandi gratia illuc advenissent, mystrria CHRISTJ missee audiverint. Sed & de B. Pientio resertur, quod cujusdam custodis ecclesiæ B. Petri Pictavis suerit filius, atque in eadem, creseente religione, vitaque merito, postea officiumsuseeperit episcopatus. Vernm hæc utrnmsint vera, ut diximus dubitatur. Hujus antistitis tempore B. Radegundis regina parthenonem S. Crucis in urbe Pictaviensi construxit, ut videre est in libro de vita S. Radegundis cap. 4. ubi videlicet legitur : Pictavis sibi monaste-- rium construxit S. Radegundis. Clothario R. ju- 1 bente ut idfieret, qua in re acceleranda diligentem ei navarunt operam jusse Regis, apostolicus episcopus Pientius, & Austrapius dux. Pientius e vivis excessit in oppido Metulo * pagi 4 Mete, Pictonici, cum diœcesim lustraret, ac ibidem hu- matus est. Itaque quod legitur 1.2. S. Greg. Turon. Cum Pientius episcopus ab hac luce migrasset, apud Parisius civitatem Pascentius ei succedit, non sic intelligi debet ut credamus Pientium Pa- risiis animam effiavisse : sed potius Pascentium, cum Lutetiæ tum ageret, Pientio succestbrem da- tum fuisse. S. Pientii festum ad diem 13. Martii notat H. L. Castanæus in notis ad litan. Pict. at de D eo nulla habetur mentio in proprio SS. Pictavens* XVIII. PascenTIUS II. Pascentius ex abbate S. Hilarii Pictaviensis, ju- bente Chariberto rege suffectus est Pientio anno 564. uti habetur apud Gregorium loco citato. 5 64. S. Hilarii vitam ei dicavit Fortunatus ejus coeta- neus.quem sic alloquitur in præfat. lib. 1. Domino sancto & meritis beatissimo patri Paseentio papæ, Fortunatus. Religiofipectoris studiosollicitante com- monitus.papa beatissime, divinis in actibus cum sacri conversatione propositi jugiter exercitatis inten- tus, & intentis exercitandus : ut facile sitperspi- J cuum ad culturam ecclesiasticæ disciplinæ, &suisse te genitum, & esse provectum ; com irrefragabiliter veteris dispositionis catholici dogmatis fundamenta costos observas, & ad ædificationem plebis aman- tissimæ, veluti bonus instructor, adjiciendo aliquid, colmen fabrica continuare fiestinas, non sine timore divino. Cujus operis amore præventus, me dignatus es pernrgere, quo de actibus sanctissimi viri Hilarii consesseris, qui te ab ipsis conabulis ante sua vesti- gia, quasi pecoliarem vernulam familiariter enutri- vit, ut impensi muneris vel verba rependerem, &si non plene, vel quadam ex parte complexa perstrin-- £ gerem. Quatenus dum gregis auribus vox quodam- modo, & vita pastoris antiquissimi resonaret, & ille probaret ministerium, & ipse tuum non celares assectum. Pascentii episcopi meminit quoque chro- nicon Malleacense, ex Bestio. XIX. MaRoveUS. Hujus episeopi frequens fu mentio apud Greg. historicum.Vituperio sane dignum foret quod refer de effracto ab eo ex sacris ministeriis calice aureo ; nisi id factum fuisset, ut inde conflata pecunia po- pulus sibi commifsus redimeretur. Rem ita narrat Gregorius lib. vn. hist. cap. 24. An. I o. Childe-
Pagina:Gallia Christiana, 1720, T2.djvu/595
Haec pagina nondum emendata est