Pagina:Gallia Christiana, 1720, T2.djvu/555

to66 ECCLESIA S —• —* dem fuerat ln concffio Burdigalensi disceptatum. s ch RETI ^em ecc^, am Georgii de Oirfe sancto 1 Adjutori Maxentio, in manu Garnerii abbatis, consensu & consilio Petri archidiaconi & aliorum clericorum. Hoc donum, ut legitur in autographo instrumento, primum factum est ad portam de Rumla in navibus in quibus eramus, postea dem- nus abba Gosseedus successer ipsius Garnerii, re- quifivit hoc denum in synode Santonensi, ab ipso domno Petro episeopo, qui Ramnulsasuccesserat, & ipse cumcrochasua, videntibus omnious adpræsens, qui in ipsa senode erant, vestitivit eum, & dedit hoc donum, &c. Anno Incarn. M. CxIx. ind. II. J lege m. c. IX. cui anno convenit indict. n. non vero 1119. Cum Goderannus, qui simul erat episcopus Santonensis & Malleacensis abbas, in abbatiam ere- xisset ecclesiam S. Stephani de Vallibus in diae- cesi Santon. Ramnulfus egit ut Malieacensi cœ- nobio subjiceretur, hujusque novi monasterii or- dinatio ad Malleacenses, maxime in confutuendo abbate pertineret, ut probat charta ea de re facta quæ Iegitur in appendice tom. v. Ann.Mabill. pag. 646. In hujus Vallensis monasterii tabulis fre- quens est nostri Ramnulfi mentlo, & in multis aliis de quibus tacere cogimur. Multæ sunt Gof— 1 fridi Vindociuensis abbatis epistolæ, in quibus de Ramnulfo nostro loquitur, scilicet prima libri I. ad Urbanum papam II. qua eum rogat ne Eblo- nem de Castro-Allionis superius commemoratum absolvat. Aliæ sunt libri tertii 3 1. & sex quæ se- quuntar ad ipsum Ramnulfum ; in priori ipsum quod Ivetam Eblonis uxorem totius mali causam absolverit, ut fama erat, redarguit, commonetque ut pristinæ constantiæ memor sit. In reliquis non nihil queritur quod privilegia Vindocinensibus a summis pontificibus concessa non satis curet. Ad eumdem quoque scripsit Ermengaudus Clusensis * Ori** abbas pro Aurea-valle * diœcesis Santonensis cella, I quam usurpatam ab Angeriacensibus querebatur, jamque in concilio Claromontensi expostulave- rat. Occasione hujus loci notat Mabillonius tom.v. AnnaL pag. 3 67. quatuor minimum esse locos in GaUia olim nomine Aureæ-vallis præditos. Po- tuisset addere quintum in Pictonibus, ubi est cano- n i eorum Regularium abbatia, dictum vulgo Air- vaux. Quo tempore obierit Ramnulfus, nos fugit. XXIV. PETRUS II. £ » tahiit In litteris quibus confertur Silva quædam par- Sawneiift fuenoisi Mariæ Santonensis datis anno 1107. 1107. Petrus cognominatur de Sulbisia1, forte quod ro— 1 a ret prior Sulbisiensis quando electus est in episco- pum, ut in quodam legitur catalogo. Attamen docent Sammarthani fratres eum non ex priore proindeque ex monacho, sed ex archidiacono factum esse antistitem. Et quidem in iustrumento donationis S. Georgii de Oirfe superius memorato Iegitur quidam Petrus archidiaconus. Eum con- sirmasse quoddam donum ecclesiæ S. Gaudentii de Folloraso superius meminimus ; quod contigit * ldem cognomen legitur quoque in chartario S. Eparchii F.ngolifmensu : prætercaque legimus Petrum de Sulbisia canonicis S. Romani de Dlavia dcdiste ecclesiam S. Laurentii de goaco & alias. ANTONENSIS, 1067 anno 1109. Eodem anno confirmavit donum — quoddam salinarum apud Esuempdam factum uoffredo abbati S. Maxentii, testibus abbatibus x IO_ Marguerio novi-Monasterii, & Tibaudo S. Leo— r*/. j/ degam martyris, Goscelino archidiacono Santon. Aie*. &c. An. M. c. ix. apud Boetum cellam novi- Monasterii in camera monachorum. Eodem anno GeraIdus Engolisinensis episcopus & sedis apostr legatus concilium celebravit Losiluni, cui Petrus subscripsit. Ad hunc Petrum episcopum Paschalis papa II. scribit, ut justitiam faciat G. abbati sancti Maxentii adversus lsembertum de Castello-Allio- ne, & Johannem de Rogamcho milites monaste- rio infensos. Plurimas ad hunc episcopum litteras scripsit Go— fyP 3 ** desiridus Vindociuensis abbas, quæexstant lib. 3. modo gratias agens, at siepius expostulans de vio- latis Vindocinensium privilegiis ; maxime vero ep. 40. queritur quod oblationes confessionum suis monachis in ecclesia Surgeriarum abstulisset una cum Goscelino Santonensi archidiacono ; & ep. 41. quod episcopus recusaret solvere decimas sua- rum salinarum. Ut autem eum auctoritate ponti- ficia contineret, misit ei transsemta Urbani & Callixti privilegia, additque : Novit enim pruden- * tia vestra, quod sine periculo non disselvitur sive contemnitur^ quod apostolica auctoritate firmatum esse noscitur velpræceptum. Ex tabulis S. Leodegarii de Cogniaco habemus Willelmum comitem Pictaviæ & ducem Aquita- niæ, gravi insectatum esse odio hunc episcopum ; sed cum ambo convenissent Ebrolium, precibus Caufridi abbatis Ebrol. adgenua comitis provolu- ti, pax inter episcopum & comitem reformata esti Mortuus iegitur Petrus de Sulbisia an. 11 10. post 111 o. confirmatam eodem anno Cluniacensibus abba- tiam de Braunia, ex Guichenone bibi. Segusi p. 448. laudato a J. Columbi in noctibus Blanca- ) landanis ; melius de Beania. Chronic. Malleacense tamen refert hujus episcopi mortem ad an. 1111. XXV. RaINaldUS. Hunc episcopum consignat scriptor chronici Malleacensis, ubi anno millesimo centesimo undecimo dicit : Obiit Petrus Santon. episcop. & suc- cesset Rainaldus. Eum Carsalium cognominatum docent Sammarthani fratres. De ipso mentio fiet infra in Guillelma Gadradi ex S. Eparchii charta. XXVI. PETRUS III. foDlEen ?.N’ Hunc præsulem, quem cognominatum de L Confolent invenio, ordinatum esse episcopum nar- rat chronic. Malleacense ad an. 11 17. his verbis : Willelmus & Petrus ordinantur episcopi, unus Pi- ctavis, alter Santonas. Attamen diu antea fuerat saltem electus episcopus ; idque probat charta Ri- chaidi Forbanditi, qua dat novo-Monasterio Pi- ctavensi decimam castanearum, & alia praecipiente & concedente Petro Pictavensi episcopo anno In- carnat. Dom. M. c. XII. Petro venerabili episcopo 1112. Santonæ præsidente. Ceterum suspicor hunc Petrum episcopum dictum dc Confolent esse Petrum fratrem Gaufredi de Tisaugio, qui intdr fundato- res beatæ Mariæ de Trisagio, Trisay, recensetur.