Pagina:Gallia Christiana, 1720, T2.djvu/550

1056 ECCLESIA S — ■ litteris quas Bibianus ei per Trojanum diaconum i ANNI suum transiniserat. Hanc epistolam edidit MabiiI. in appendice ad liturgiam Gallicanam. Baluz. in historia Figiacensis monasterii, quam edidit tom. 2. Miseciian. monet in nota margin. S. Bibiani corpus in hoc cœnobio asservari. Hujus sancti vita & miracula habentur iu codice 1297. biblioth. Colbert. ex eodem Baluzio. III. S. AmbrosIUS. Solum S. Ambrosii Santonum pontificis nomen nobis notum. In breviario Santonensi legitur S. Bibianum S. Ambrosio successisse ; sed hoc breviarium non cst majoris auctoritatis quam vulgari I catalogi. IV. GREGORIUS. Hic episcopus eruitur ex actis S. Germerii To- losani episcopi, quæ iu lucem protulit Bernardus Guidonis Lodovensis episcopus. Hæc acta scripta dicuntur a Pretioso S. Germerii commiiitone & convictore. Ex iis vero discimus S. Germerium, IO qui anno circiter 510. ordinatus est episcopus ’* Tolosanus, antea fuisse factum subdiaconum & diaconum a Gregorio Santonensi episcopo. Acta quidem S. Germerii fuisse interpoIata vix dubita- mus ; at id non vetat quominus pro veris habean—’ tur quæ de Gregorio Santonensi episcopo conti- nent Certe CaroIus Cointius in Annalibus Fran- corum lpsi nullo scrupulo dat locum inter Santo- nenses episcopos. V. PeTRUS I. Hic episcopus convenit ad lynodum Aurdian. 511, — 1. habitam an. 5 11. mense Julio, coactam a Clo- doveo magno tunc totius Franciæ monarcha, ad leges ecdesiasticas confutuendas pro resarcienda disciplina, quæ inter bella etiam pro religione ad- versus principes Arianos gesta, labefactata fuerat, _ aut intepuerat. VI. S. TROJANUS. Trojanus alius procuI dubio a diacono cogno- mine, qui, ut supra diximus, legitur epistoIam S. Bibiani detulisse ad S. Augustinurn ; a Gregorio Turon. meruit inscribi sanctorum confestbrum ca- talogo, quorum gloriam Deus multis illustravit signis & miraculis : ejus enim meminit I. de gloria confessi c. 5 9. In nonnullis vero codicibus manu exaratis Iegitur Trofianus, & Trophianus. ut no- tat Theod. Ruinartus in novissima operum sancti Gregorii Turon. editione. Tanta vero erat de san— I ctitate Trojani præconcepta opinio, ut fimbrias ejus amphibali plebs certarim avelleret ac diriperet ; salubre putans quidquid ab eo posset habere ; nec immerito, cum ejus virtus in sanandis energumenis, frigoriticis, aliifque infirmis quotidie innotesceret. Ipsi tribuitur a Jacobo Sirmondo epistola Trojani episcopi ad Eumerium episcopum Namnetensem, etsi sedis episcopalis ejus nomen in veteribus codi- cibus dissimuletur. Eumerius Trojanum consulue- rat de puero, qui an baptizatus esset nesciebat. Res pondit autem Trojanus, & quidem secundum S. 1 eonis ad Rusticum Narbonen. scribentis senten- ANTONENSIS. 1057 k tiam : Statutum noveris, ut quicumque se baptiza— — tum suisse non recolit, nec ab alia persona id factum ANNI suisseprobatur, baptismum absque ulla dilationeper— c NRISTI cipiat ; ne a nobis illius anima, si a baptizatisse- parata fuerit, requiratur, S. Trojanus fuit sepultus juxta S. Bibianum, ut qui huic conjunctus cælo, vicinus esset tumulo, inquit Greg. Turon. Festus ipsius dies celebratur 1. Decembris. Ejus sacræ reliquiae olim iu capsa honorifice adservabantur ; sed CaIvinistæ anno 1568. destructa majori ecdesia, thesaurum reIi- quiarum expilarunt. I VII. EU SEBI US. Adfuit hic episcopus concilio Aurelianensi 11. an. 5 3 3. & v. an. 549. quorum canones & acta 533. studiosus lector ex ipso fonte repetat. Aliud conci— 5 49. lium a Leontio Burdigalensi episcopo, & ab Eu- sebio Santonensi viris apostoIicis celebratum me- morat Baudonivia monialis in vita S. Radegundis *•Ben’ reginæ, quæhorum episcoporum æqualis fuit ; di£ pag’JJ°’ ficile vero est locum annumque hujus conciIii de- cemere & contignare. De Eusehio episcopo ita canit Fortunatus 1. 1. carm. 12. , Digna sacerdotis Bibiani templa coruseant, * Quofsi justa petis, dat pia vota fides. Quæ præsuisundavit ovans Eusebius olim. Ne tamen expleret, raptus ab orbe suit. Cui mox Emerius succeffic in arce sacerdos. Sed captum ut strueret, ferre recusat onus. Qui precibus commisit opus tibi, papa, Leonti, Culus ad hoc votum jugiter instat amor, &c. Sacra sepulcra tegunt Bibiani argentea tecta, Unanimis tecum quæ Placidina dedit. Quæ super efficsum rutilans intermicat aurum, Et spargunt radios pura metalla suos. Ingenio perfecta novo tabulata corascant, y Artificemque putes hic animasse feras. VIII. EmeRIUs. Emerium Eusebio succestorem fuisse datum nos docuit superius Fortunatus : sed quia canonice elo- ctus non fuefat, & citra metropolitani consensum consecrationem acceperat, solo Chlotarii regis decreto munitus ; in lynodo provinciali a Leontio Burdigasensi metropolitano, & a comprovinciali- bus episcopis sedepontificia est dejectus, tanquam ambitionis reus ; aliusque in ejus locum subrogatur, sed a Chariberto rege restituitur, ut narrat Gregor. Turon. L IX. HeRacLIUs. HeracIiuS ecdesiæ BurdigaIensis presbyter, a Leontio, post depositum Emerium, ad cathedram Santonensem est provectus, calculum addentibus ceteris provinciæ episcopis. Audiendus ea de re Gregorius Turon. lib. IV. historiæ c. 26. Apud urbem Santonicam, Leontius congregatis provinciæ suæ episcopis, Emerium ab episcopatu depulit, ad- serens non canonice eum suisse hoc honore donatum. Decretum enim regis Chlotarii habuerat, ut absque metropolitani consilio benediceretur, qui non erat præsens. Quo ejecto, consensum fecere in Hera-