Pagina:Gallia Christiana, 1720, T2.djvu/522

1001 ECCLESIA EN " — nesasque consundit, abbates abbatibus, episcopos A ANNI apiseopis superintendere nititur, amovere catholicos, CHRISTI fiChisrne2ticos promovere. Pictaviensem & Lemovicensem præsules e fuit sedibus ejecit, & alios intru- sit ; & quia comprovinciales episcopi indignos illos ab ipso designatos consecrare renuebant, in eos Epis de Principis iram in tantum accendit, ut Willelmus Santonensis episcopus ejusque canonici a sede sua, de & ab urbe & ecdesia, derelictis domibus & posses RugZde— stunibus suis, egredi coacti sint. Verum alios si vexavit, multa & ipse pastus gp ?’IR Remensi concilio præsidente Innocentio, pro schisinate damnatus est & excommunicatus, & ab omni eeclesiastico honore depositus. Dum J novæ suæ legationis munus in Santonensi diœcesi velset exercere, ab Aimaro de Archiaco milite stre- nuo captus eft, & mensibus aliquot reciusus in car- cere, nec nisi magno pretio persoluto liber eva- sit. Denuo fuit a Vulgrino Bituricensium archiepiscopo anathemate percussiis, vetitum Aqui- taniæ populis & præsulibus ne iu aliquo ei obedi- WrW. Sm— rent, aut ullum ei honorem exhiberent. Hinc vio- m. Hid. jgHtia comitis in Burdegalensem archiepiscopum a canonicis electus sine comprovincialium episcopo- Amtph. aflepih t potius contradicente Agennensi W— J 3 • universitas vel pars saltem maxima refra—. gata est, nec ut cum eo communicaret adduci potuit, imo in Engolisinensi ecdesia ab eo plurimi divisi sunt Denique ad unitatem catholicam revo- 0110P€r ®ernar6umcomite Guillelmo, sicquepa- Idn.c.j f. ce omni Aquitaniæ Ecclesiæ reddita, solus Gerardus perseverat in malis : sed non multo post….. impoenitens & subito mortuussine consejssione & Viatico, de corpore egredientemsjuritum ei reddidit cujus mi- nistrr usque in finem exstiterat. Coepus ejus a nepo- tibussuis….. inventum in lectulosuo exanime, & enormiter tumidum jn basilica quadam humatum est, sed postea a Gauscido Carnotensi episcopo sedis apostolicæ legato inde extractum, alioque projectum esti 1 Longe aliter tamen de ipsius morte loquitur hist. pontif. Engolisin. c. 3 5. Die autem, inquit, pro- xima mortis suæ accepimus quod in confiissione sua sacerdotibus dixerit : St partem Petri Leonis contra voluntatem Dei ignorans manu tenuerit, se confiteri & poenitere Sabbato autem missiam celebrans maxima devotione & efficsione lacrymarumesequenti 1156. dis Dominica migravit aseculo / / Jis. anno ab Incarnat. Domini. Sedit in episcopatu annis jj. mensibus diebus….. unicuique capellanorumsui episcopatus in fine suo unam minam obolum dedit ; & illud magnificum fidus quod claritate sui partes occiduus illustraverat xproh dolor ! extra ecclesiam quam ædificavit sub vili lutet lupide. Cessetvit episcopatus usque Iq.. cal. Julii. XXXV. LambERTUS. Hipfnrip LambertuS patria Engolisinensis e vico Palude, ■ P*11® Fulcherio, matre Leggardi natus, ab Ade- maro episcopo sacerdos ordinatus, ecclesiæ sancti Johannis de Palude capeUanus fuit, in qua con- ventum fratrum ibi religiose viventium congre- gavit. Inde Coronam migravit Dominica Passio- nis 1122. Abbas illius loci designatus, ecclesiam a fundamentis ædificavit, illucque de ecdesia sancti Tornus /Z. GOLISMENSIS. 1002 Johannis de Palude reIigiosum conventum trans* —— tulit, piis moribus & institutis informavit MuI— ANNI taprædictæecclesiæ acquisivit, quam molendinis. CHRISTI silvis, pratis ac prædiis ditavit ; reliquiis, Iibris ac ceteris ornamentis munifice decoravit. Tandem post Geraldum, Vulgrino comite, suscepit regi- men eeclesiæ Engolisinensis, & onus abbatiaIe dimisit, subrogato sibi Fulcherio. Vir sapiens & discretus, summæ eloquentiae & religionis, justi- tiæ, liberalitatis, castitatisexempiar. Undeomnium urbis & provinciæ procerum favorem, populo- rumque admirationem ac summam venerationem sibi conciliavit. Mira ejus in Engolisinensem ec- 4 clesiam beneficentia celebratur. Quatuor enim illi prædia dedit, & ecclesiam de Magnaco acquisivit. Nominatur iu diplomate Ludovici VII. regis an. 1137. dato Burdigalæ pro immunitate præsulum 1137. Aquitaniæ a regalibus, & in ejusilem regis litteris eodem anno datis pro Silva-majore. Refert histo— V, tk l— ■* ria pontif. Engol. cap. 37. eum Ludovico VII. cum in Aquitaniæ provinciam adveniret, dixisse Engolisinenses episcopos natos esse regum Franciæ capellanos, ubi primum transacto Ligeri ad Aqui- tanicas partes transirent, nec Regem contradixisse. Addit Corleus ex cathedralis eeclesiæ tabulario di- dicisse se, Lambcrtum interfuisse comitiis Aquita- «* niæ pro Alienordis conjugio coactis, exortaque inter episcopos pro honoratiori loco contentione, propugnasse Engolismensem episcopum, ut pote primum & decanum metropoleos Burdigalensis antistitem, aliis omnibus præire debere, ac jus il- lud ipsi assertum fuisse. Ad festum S. Martialis in urbe Lemovicum hoc eodem anno occurrerat, quo Ludovicuspostridieadvenit, ibique morienti Eu- storgio episcopo adfuit, & mortuum tumulo com- mendavit. Eodem anno adstitit P. vicccomiti de CA™. Castellione monasterium B. M. de Faeliafundan- ti. Illius denique mentio fit hoc ipso anno in ta- D bulario S. Maxentii. Circa annum 1139* pacis 1139. Vulgrini comitis cum Aquitaniæ duce mediator fuit. Eumdem Vulgriniim morientem piis cohor- tationibus adjuvit an. 1 140. ejusquetcliamentum 1140 » excepit, qui sepultus cst in sancti Eparchii capitu- lo. Illius fuius & succcfsor Guillelmus Taillcfer patri longe dissimilis, crebris & diutinis grassatio- nibuS Engolisinensem cathedram opprcssit, non sine magno totius ordinis ecdesiastici dispcndio. Reclamavit Lambertus, nihilque non tcntavit ut ad saniorem mentem Guillelmum revocaret. Denique videns suos omnes conatus penitus irritoS, de ejus impietate ac violentia conquestus cst apud Ludovi- & cum Francorum regem. Unde commotus priii- ceps piissimus, has comiti litteras direxit : Ludovi- cusrex Francorum & dux Aquitanorum, Guillelmo Engolism. comiti fideli nostro salutem & dilectionem. Pervenit ad aures regiæ dignitatis nostræ, quod in bonis EngoIismensis ecclesiæ manus extendis, quæ prædecesseres nostri Francorum reges eidem ecclesiæ contulerunt, quam & fundaverunt. Hæc opprejfio in nostram redundat injuriam, qui & ecclesiam Christi debemus defendere & prædecesserum nostrorum elee- mosynus conservare : eapropter fidelitati tuæ per re- gia scripta mandamus, quatenus Engolism. ecclesiam & bona illius, & amore & honore nostro in omni Sss ij