999 ECCLESIA EN 1112. PriviIcgium de concedendis sacerdotio-1 ANNI jum investituris a Paschali II. captivo extorierat l j 1 Henricus V. imperator, addito a papa sacramento * quod nec de investituris deinceps eum inquietaret, nec in personam regem anathenia poneret. Hæc om- nia quo tandem pacto revocari possent, iu toto concilio nemo videbat Tunc Gerardus episcopus re- Labb. f. it. quifitus tandem, tale consilium dedit, quod investi- raI’ * II • tlira revocari poterant salvo sacramento ; ita ta- men quod Imperator dans investituras non excommunicaretur. Quod consilium omnis synodus lau- dans, dixit : non tu locutus es, sedSpiritussanctus in ore tuo. Jussit Paschalis ut investiturarum damnationem scripto redigeret, quod cumquibusisam 1 aliis a concilio deputatis præstitit. Lecta deinde ab eodem Gerardo condemnationis charta, aeclama- tum est ab omnibus patribus : Arnen, amen : Fiat, Labb. ibid. ln(apetplacoitpapæ & toti concilio, quatenus Gerardus episcopus, per quem Deus Ecclesiæ suæ ta- le consilium reseraverat, cum quodam cardinale ad Imperatorem dirigeretur, qui voluntatem Imperatoris consuleret, quatenus Ecclesiæ Romanæ investituras reponeret, alioquin habitum concilium revelaretur. Viri sapientiam vidimus, nunc invictum animi ro* bur admiremur. Periculosa sane provincia : superbo & ad iram prono principi denuntiandum, quod ingratissimum fore nemo dubitabat. Rem tamen’ aggreditur intrepidus antistes, cumque in præsen- tia Imperatoris mirabiliter perorasset, & a cancellario Imperatoris, qui illius interpres erat, singula exponerentur, vehemens tumultus ortus est in curia ; ita quod Coloniensis archiejujc. qui eum solemniter in hojpitiosuosufceperat, (in Calliis namque dijcipulus Gerardisuerat,) devita illius dubitans dixit : ma- gistrr, maximumseandalumgenerasti in curia nostra. Indignatu autem Gerardus refpondit : tibi sit scan- dalum, mihi est Evangelium. At Deus omnipo- tens qui cor Regis tenet in manibus, & quo vo- luerit illud inclinat, alio mentem Imperatoris di- vertit. Viri constantiam simul & sapientiam de-1 miratus, non tantum ei vim nullam intuIit, imo 1117. plurima dedit munera. Anno 1117. mense Oct. adfuit concilio Romano, Paschali II. præsidentc, ubi dux verbi, cum Attone Vivariensi, Goffiedo Carnot. & Guillelmo Catalaunensi appellatur ab 1118. Orderico Vitali lib. 12. hist. Anno 1118. En- golismæ concilium celebravit, de quo nihil super- est, nisi quod habet Malleacense chronicon : Ibi arcluepiscopus Turonensa t & alii duo episcapi con- firmati sunt. Unus eorum Audebertus Agennenfis. 1122. Anno 1122. obtinuit a Petro Santonum episco- po restitutionem villæ de Lede-villa, quæ antiqui— j tus juris erat matricis eeclesiæ Engol. & thesaura- Ckartut. rjj f qUj tunc erat Gerardi nepos. Eodem anno ucis. monachi sancti Macharii, per subreptionem ab eo impetrarunt virgam pastoralem, qua eorum mo- nasterium abbatia fieret, & a sanctæ Crucis Bur- 1128. digal. subjectione eximeretur. Anno 1128. cal. Martii adfuit transsationi S. Albini episcopi An- degavensis. Eodem anno, ut legatus in monaste- rio S. Gildæ Dolensi concilium rexit, inquit chro- nicon Kemperlegiense tom. 1. Miscellan. Baluz. Circa idem tempus Burdigalæ concilium habuit, in quo Guillelmus Aquensis episcop. dimisit Silvæ- GOLISMENSIS. 1000 K majori ecclesiam S. Vincentii de Aquis. —— — Nunc veniendum ad illud sehisina cui occasionem ANNI dedit electio duorum Romanorum pontificum In— CHRISTI nocentii & Anadeti. Si Gerardus ab initio Anadeti partes adversus Innocent. II. fuisset amplexus, io- cum aliquem excusationi habuisset, nonnullus enim primo ambigendi locus suppetebat Eodem uter- que die electus fuerat ; &, si Innocentio favebat prioritas temporis, Anadetum juvabat suffiagio- rum multitudo. Hic quippe a 27. ut Onuphrio,. Sce.tr— iv aut saltem a 2 2, ut aliis placet ; ille a 17. tantum cardinalibus electus fuerat. Anadetum quoque’tyui.Mal- juvabat, quod, qui Innocentium dcsignaverant, 1 contra pactum, extra condictum locum, ceteris 3 •- non tantum non vocatis, sed nec monitis egerant. Angt." Res ergo primis iliis temporibus ambigua & diffi— B *r » M. cilis. Hinc ad Stampensem coetum, ubi definien— /ik* ee.eevda da lis erat, non mediocriter pavidus & tremebundus advenit S. Bernardus. Hinc toto sibi negotio im- posito, jejunium & continuas preces adhibuit, ut necessarium lumen a supremo numine mereretur. Hinc Henricum Angliæ regem piissimus abbas vix persuafit Innocentium recipere, ab episcapis Sce. Utæ Angliæ penitus dissiuasum. Nec adduci potuit nisi " * his Bernardi verbis:Times peccatum incurrere, ipsi obedias Innocentio. Cogita de aliis peccatis rese J pondeas Deo, istud mihi relinque, in me fit hoc peccatum. In his circumstantiis si stuctuasset Ge- rardus, si pro Anacleto stetisset, aliquid excusatio* nis habuisset ob facti ignorantiam. Verum non ita se res habet, sed si Amulpho habenda fides, cum Stampensi concilio interesse non pollet, litteras suo sigillo munitas per nuntium scripsit, quibus testabatur, utramque se novisse personam & ele- ctionis ordinem plenius exquifisse, procul dubio cum z Innocentio papa flare justitiam, eo quod plane vir esset honestatis egregiæ> & ipsius electio prima tem- pore, & a præcipuis Romanæ Ecclesiæ fuerat ce- lebratapersonis. Porto Petrum per opulentam ma- * num cathedram potius usurpasse, virum adeo vita reprobatum & nomine, utfi ipsum etiam qualibet e* lectionis forma defenderet, promoveri tamen vitæ qualitas & infamia minime sustineret. Cum vero in papam Innocentium omnes convenissent, sta- tim ipsi primus aut inter primos scripsit Gerardus, postulavit ipsius honorari rescripto, & munus le— » 26. gationis halutæ confirmari. Quin & ad cancella— Spicil. t.ii. rium quoque reseripsit legationis sese & onere gra-IS*’ vari & nomine honorari tanto indignius supplicans quanto humilius. Repulsam passiis indignatur, re- silit ab Innocentio, transit ad Anadetum. Illum 7 papam agnoscit, ab illo legatus designatur, & tota, ut gloriatur, Francia atque Burgundia legationi ejus antiquæ superadditur. Exinde vero Gerardus Arv. ep. in apertum schisma delabitur, altare contra altare 1 tentat erigere. Innocentium maledico dente caepit, ac suis obtrectationibus lacerat, populoS ab illo, suis oblocutionibusad se se & ad antipapam trahere nititur, tanta vi, tanto studio, tanta calliditate agit, ut plurimos suo schisinate inficiat, Hildebertum Turon. archiepiseopum concutiat, licet non deji- ciat ; Guillelmum Aquitaniæ ducem sibi suæque sententiæ ita devinciat, ut totus ab lpso princeps ille penderet; sicque ejus auctoritate fretus esasqus
Pagina:Gallia Christiana, 1720, T2.djvu/521
Haec pagina nondum emendata est