Pagina:Gallia Christiana, 1720, T2.djvu/514

98 ; ECCLESIA ET ejus Carolus instoiens. Quo tempore vulgrinus En^. ANNI golistnenfa migravit aseculo, decimo (imo 5 °. inquit CHJUSTI Labeas j nonas Martii….. Post cujus mortem quinto anno Hooliba episcopus diem claustt. Porro regnare coepit Carolus an. 983. Ergo Oliba di- cendus soret obiisse saItem anno 898. Denique chronicon EngoIisinense apud Labb. t. 1. bibi, novæ p. 3 24. ait : 8 p2. tertio nonas Septembr. Oliba episcopus obiit. Hoc & conceptis terminis asserit breve chronicon comitum & episcoporum Engoiisin. quod habetur in MS. codice biblioth. S. Martialis Lemovic, quodque exscripsit noster D. Claud. Estiennot iu Antiquit. Bened. Engol. ] in præf. posita dissert. pag. 5. Sic porro habet chronicon illud : An. 886. Vulgrinus comes obiit. an. 89 2. Ooliba episeopus Engolism. obiit J. nonas Septemb. De ipso iu tabulario cathedralis eeclesiæ Engolisinensis hæc habet charta quædam : Frofa- dus, licet indigne, diaconus ex canonica ipsius almi Cæphe plura cedit iu vicaria S. Genesii iu villa quæ vocatur Domero-fonte, Equalifinorum matri ecclesiæ, ubi vir exhimius Oliba rector dominium te- net anno Incarnationis Dominica 87p. S. Frofa- dus levita cesseone a me facta. S. Ramnulpho vice- comiti, 8Lz. data vel facta cesseone ista in mense Jun. ( anno t. post obitum Ludovici. Reperitur & ista : Anatholis, licet indigne sacerdotii sungeus, nec ne Jsimbardus diaconus ex canonica almi Cæphe, do- viant plura in vicaria S Genesu in villa Asenarias super rivolum Rodanum prope stuvium Nodra, eo- clesiæ sancti Petri Equalisinorum matri, ubi Oliba præsui rector dominium tenet. S.Anatholis sacerdos, Jsimbardus diaconus, cesseone a nobis facta. Oliba episcopus precaria a me facta. Bertrannus, Ero- fandus levita, &c. dota vel facta cesseone atque precaria in mense Maio in anno primo post obitum Ludovici regis filio Caroli imperatoris. De illo tandem loquitur Ademarus in chronico, cum re-1 fert post VuIgrini mortem filium ejus AIduinum 3 o. annos vixisse, muros Engolisinæ a patre inchoatos consummasse, eoque tempore, Oliba pontificatum adhuc tenente, Normannos crebras irruptiones per Aquitaniam exercuisse. Hincque factum ut monachi S. Carrofuadhuc vivente VuI- grino comite, in civitatem illam confugerint, illuc- que sua quæque pretiosa, præcipueque partem aliquam crucis Christi transportarint. Cessante vero barbarorum infestatione, Alduinum sacrum il- lud pignus apud se retinere voluisse, vocatisque e Francia architectis jussisse aedificari ecdesiam in honorem Salvatoris extra muros in capite basilicæ * S.Eparchii, ut iu illa lignum Crucis & S. Eparchii corpus poneret, vocasseque a Francia episcopum Frcfuebertumconsanguineum suum, ut utrumque præstaret, illum reipsa prius exsecutum fuisse, non vero posterius, imo ipsomet consecrationis die, post peractum solemne sacrificium, placida morte ante altare Salvatoris in Domino obdormisse, ibi— demque sepultum ab Oliba, qui & ipse post modicum obiit. Quod & refert historia pontificum 892. Engolisinensium cap. 12 « Tomus //, JGOLISMENSIS. 9B6 a — v XXI. ANATOLUS. ANNI Anatolus, qui & AnataIus # ex Ademaro, histo- ria pontif. Engol. & veteri codice Vertolii, Olibæ in chatt* successitjsic enim Ademarus r v. anno post Vul- grinum, Oliba episcopus diem clausit, & Ana- folus in loco ejus pontifex ordinatus, III. anno vitam finivit. Qpæ ejus verba repetit hist. pontif. Engoiisin. auctor vero chronici EngoIisin. ejus mortem consignat ad annum D. ccc. xcv. xn. caI. Maii ; alii an. 896. J XXII. GoDALBERTUS. GodaIberti soium nomen cognitum est ; eum Olibæ succestorem immediatum asserit Corlæuss Veium Fuliensis qui Ademari epitomen notis il- lustravit, contra affirmat eum non nisi post Ana- tolium sedem EngoIisinensem tenuisse, quod & auctoritate veteris codicis Vertolii confirmat. Certe conceptis adeo terminis Anatolium Olibæ fine medio successisse asserunt Ademarus, historia co- miL & pontif. Engoiisin. ac Sanmartialense chro- nicon, ut id negari non posse videatur. Unde hunc ipsi locum tribuere non dubitamus. J XXIII. GUMBALDUS. Gumbaldus, qui & GuibauJus, & GuabaIdus in antiquis monumentis siepe memoratur. Eo tempore, inquit Ademarus de Willelmo Sectore- ferri Ioquens, Gumbaldus episcopus decedens suo-. cesseorem habuit Fulcaldum. Historia pontif. & comit. Engoiisin. cap. 16. de Aldoino comite ser- monem habens, ait : quo temporeGuibaudoponti- ficatum Engolism. gerente. Et cap. 19. de GuiI- lehno Sectore-ferri —sermonem faciens ait’i Qua tempore Guibaudus episcopus Engolism. decedeus successeorem habuit Focaudum. Clarius & diser- ) tius chronicon Engolism. Labbeanum : Calende ApIilis obiit Gumbaldus episeopus, qui sedit annos 43. dies 2 t. Quod totidem verbis exprimit San- martiaL chronicon comitum & episc. Engolisuu nisi quod Guabakium vocat quem Labbeanum chronicon Gumbaldum appellat. Ex quibus-in— 807. ferendum illum episcopatum circa 897. iniisse, ab— Q 41* solvisse an. 9 41. In chart. cathed. eccl. Engol. ex— < ? 1. ce j. stat illius diploma quo consentientibus canonicis & nobilibus viris, 4. denarios annuatim solven- dos iis omnibus imponit qui junctum terræ in ec- clesiæ S. Petri EngoI. territorio haberent. Datum porro est in mense Novembri anno xxv. regnante * Carolo filio Ludovico regi. Ludovicus ille est qui Balbus cognominatus est ; Carolus vero ille quem Simplicem nuncupamus. Datum ergo est prædio* tum instrumentum anno circiter 916. XXIV. FULCALDUS. FuIcaldus qui & Fulcaudus, & Focaudus dicitur, acceptissimus fuit Guillelmo comiti qui cog- nominabatur Sector-ferri, & instauravit S. Epar-* chii abbatiam. In charta majoris ecdesiæ legitur Odolricum, & Lambertum, & Tedricum, & AIadelmum fratres ejus, ecclesiæ S. Petri in Equsn lina civitate ubi venerabilis vir domnus Fulcaldust divino nutu episcopus rector esse dinoscitur, pro re- Rtr ij