Pagina:Gallia Christiana, 1720, T2.djvu/504

965 ECCLESIA CO annis hanc dignitatem obtinuit, ex veteri quippe J ANNI codice MS. biblioth. Colbert. D. Hugo Raim- c HRISTI jjjfji episcopus Condom. obiit in civitate Grassee die XI. Octobr* M. CCCC. V. In tabulis funerariis memoratur his verbis : Iv. idus Octobr. obiit D. Hugo Raimbaldus JK episcopus hujus ecclesiæ. V. AIMERICUS. Aimericus, ut in Castrensibus diximus episco- pis, ab aliis Natalis, ab aiiis Nadaf cognominatur. Fuit decretorum doctor, papæ referendarius, ab- basque S. Saturnini ToloL & Condomiensis epi- scopus ; qua ex sede dejectum eum lego, quod Petri de Luna partibus pertinacius adhæreret. Hinc £ in nova concilii Constantiensis historia pag. 110. & 111.notatur coetum cleri Gallicani anni 1408. 2 3. Octobr. iuter fautores Petri de Luna, quos suis beneficiis privaverat, recensuisse S. Saturnini abbatcm, qui se Condomiensem episcopum asse- rebat. Postea tamen regiis litteris restitutus est anno sequenti, quæ forte causa fuit mutatæ sedis. Fit illius mentio ut electi Castrensis ab anno 1418. & deinde ut episcopi iu aliis chartis. Cetera de iUo vide in Castrensibus antistitibus. VI. PeTRUs II. De Petro hic aIiqua difficultas. Constat illi lo- cum non suppetere eo temporis intervallo, quod illi assignant Sammarthani, aliique : verum pro- babilissimum est in locum Aimerici dejecti succes- sisse, nec enim fine episcopo a coetu Gallicano relictam sedem verisimile est. CoasiER. VII. JohaNNEs I. Johannem episcopum Condomiensem hic in- terserunt Sammarthani, quem primum appellant ; ei supponunt Amanevum de Lomania, & Amane- vo Johannem II. Corserium cognomine. Verum eos falli inde probamus, tum quod in necrologio unus Johannes, isque Corserius, referatur. TumJ quod Amanevus de Lomania quem interierunt, in nuIlis actis memoratus reperiatur hisce tempori- bus, ejusque nomen in necrologio praetermittatur. Illius mentio quidem habetur, sed in Guidone de Monte-bruno, cujus fuit in episcopatu æmulus : potuit ergo sibi titulum episeopi arrogare, unde effectum est ut a variis auctoribus, pertubatis tem- poribus, septimus inter Condomienses præsules annumeratus fuerit Johannes Corserius præfuit post 1418. Aimericum, reperiturque in variis actis ann. 1418. 1444. 1421. & 1423. Anno 1444. die 12. Junii hominium excepit a comitedeArmaniaco pro vice- comitatu Brulhicnsi, quod nobis suppeditavit Colbert. bibliotheca. Testamentum condidit 1452. 1454. Mortis annum indicat necrologium his verbis :.rfu. * « Z. 1 * 5 3. As. CCcc. LIV. ♦ obiit R. in Christopater Johannes Corserii episc. hujus ecclesiæ, qui reliquit hæredem suum, capitulum nostrum immediate bonorum suorum, & ultra hoc pro quatuor obitibus quatuor francos. BESTAM— VIII. GUILLELMUS. ns. Guillelmus de Stampis, Roberti toparchæ de SaIbris, & Firmitatis-Imbaldi, la Ferte-Imbaut*, fiIius, Johannis Carcassenensis episcopi frater, Tornus II. NDOMIENSIS. 966 l archidiaconus de Monte-Lauto, &Carcastbnen— ——. fis canonicus ; primum MontaIbanensis andstes, ANNI dehinc a fratribus Condomsensibus electus, priori CHRISTI sede relicta, Condomiensem occupat an. 1454. l4$4* tametsi jam reperiatur episcopus Condomiensis 1452. habens vicarium generalem Raimundum Torcular episcopum Vasatensem. Anno 1456. intercessit electioni Gaufredi dc Basilhac ad sedem Carcastonensem, de quo vide in Johanne d’£stam-> pes Carcassenensi præsule. Pedum tenuit ad annum 1458. x45®’ IX. Guido. Guido de Monte-bruno, nobili apud Lemovi- ces gente satus, Exiensis abbas, in episcopatu Con- domiensi Guillelmo sufficitur an. 14 5 8. æmuium 1458. pasiiis Amanevum dc Lomaigne, cui relicta pen- sionc, pacificus episcopatus possestbr remansit. II- lius meminit fragmentum necrologii his verbis.. » Martii, obitus domni Guidonisde Montebruno epi*- seopi hujus ecclesiæ. Quatuor obitus fuitdavit an. 1469. DI X. ANTONIUS Is Pompa* Deva » Antonius de Pompadour, Godefrcdi de Pom- padour Carcaisonensis episcopi pronepos, Elia — Vivariensis, qui eum sui testamenti exsecutorem instituit an. 1477. nepos, frater Godefridi Viva- riensis, patrem habuitGolferiumde Pompadour, matrem Isabellam de Combomio. Primum suit Parisiensis canonicus, Lemovicensis decanus, ma- jor archidiaconus Pictaviensis, protonotarius apo- stolicus ; tandem promotus est ad Condomiensem episcopatum 15. Maii 1486. A fratre suo Po- diensi antistite testamenti curator eligitur 1493. sed ante ipsum moritur V. idus Octobr. an. 1496. 149 6. ex fragmento necrologii Condom. Quo eodem anno sedem vacasse reperio. J XI. Johannes II. Marre. Johannes de Marre Aquitanus, Simorræ in agro Auxitano, seu, ut aliis placet, EIuzæ in pago Armaniacensi, humili ioco, patre Dominico na-* tus anno 1436. liberaliter institutus est, magnum- que in litteris progrefium fecit. Mox religiosam vitam iu Simorensi cœnobio secundum D. Benedicti instituta profestus est ; exhinc juris utriusque licentiatus, ac prior S. Luperci de Elisona efficitur, cujus cœnobii basilicam cultam eiegantemque a fundamentis erexit. Postea sanctitatis & sapientiæ fama ubique clarus, a Johanne Borbonio Aniciensi episcopo, & abbate Cluniacensi, vicarius generalis per universam Aquitaniam instituitur ad instauran- da & reformanda monasteriarquo in munere verbo & exemplo pro Dei gloria plurimum laboravit ; imo & in componendis procerum ac regum dissi- diis speciali prudentiae dono valuit. A principe AIano de Albreto Neiracum vocatus, Johannis Ausciensis archiepiscopi negotia composuit, totique familiae Alani, invitus licet præficitur. Ac tandem episcopus Condomiensis, post obitum Pompa-, dorii a monachis acclamatur anno 1496. Posies— 1496. sionem adeptus est 2 3. Jan. 1497* quodsacerdo- tium lumma laude & munificentia sustinuit, nant Q.q<i