Pagina:Gallia Christiana, 1720, T2.djvu/493

Haec pagina nondum emendata est

945 ECCLESIA suum, existente civitate Tolosana, diu est, in metro— l politanam erectct, Johanne archiepiscopo dictæ civitatis, & Arnaldo Rogerii episeopo Lomberiensi existentibus. Ainardi nostri soror erat neptis præ- fatæ dominae, priorissa monasterii S. Aniani ord. Fontis-Ebraldi, cui iu eodem codicillo legat unum bonum lectum. Idem Ainardus de Faudoas abbas Clariaci reconciliat nobilem vir.im Beraudum de FaudoaniscumnobiIi Obria de Leomania matre dicti Beraud. Actum apud Fodoas septima die introitus mensis Febr. anno Dom. t 3 j 2. regnante Philippo Franciæ rege, Guillelmo episcopo Montis- Albani. X. Raimundus III. MoreI sedet an. 13 5 3. me-1 moratur etiam in chartis authenticis regiæ biblio- thecæ, 1 3 5 5. die 1. Maii & 1365. eodem die. XI. Johannes II. occurrit abbas an. 1373. XII. Pontius de Salignac e decano sancti Aredii diœcesiS Lemov. bulla Pii papæ II. anno 1462. data, fit abbas Clariac. Reperitur memoratus anno 1481. XIII. Antonius de Chabannes commendatarius cœnobiiCIariac. an. 15 13.Bullamobtinet a conci- lioPisanocontrainvalores bonorum sui monasterii. XIV. Gerardus RousseI, licet novis ac alienis a catholica fide opinionibus imbutus, primum Cla- riaci abbas, deinde episcopus OIeronensis, ubi vide 1 ad annos 1 542. & 1 5 5 9.1.1. novæ Gali. Chr « p. 1277. & in hoc 11. t.coi. 592. XV. Gauffiidus de Caumont abbas CIeyraci. Uxorem duxit Margaritam de Lustrac dominam de Fronsac, relictam seu viduam domini de S. Andr£ Franciæ marescalli an. 1 5 68. Vide in Usercia. XVI. Frater Henricus dAngouIesine eques ordi- nis S. Johannis Hierosolymitani, abbas commendatarius, seu perpetuus administrator monasterii S. Petri a Cleraco dioecesis Aginnensis ord. S. Benedicti. NobiIem & venerabilem virum fratrem Jacobum de la Rochc juris pontificii doctorem, religiofum prædicti ordinis, suum in dicta abba-J tia Clairaccnsi vicarium generalem nominat Ma- noscæ 8. Martii 1580. XVII. Johannes II. deTeillacuItimus abbas fuit, ac penes Henricum IV. abdicavit an. 1604. sub annua pensione bis mille librarum, mense Sept. Quo tempore Rex injunxit cardinali de Joyosa episcopo Sabinensi Galliarum protectori, & Phi- lippo de Bethune suo apud summum pont. oratori, ut cum capitulo & canonicis ecclesiæ S. Johannis Lateran. qui nonnullas pecuniarum summas seu redditus annuos ecdesiæ suæ ab aliquot Francorum regibus Henrici antecesseribus relictas & consi—. gnatas deberi sibi non fatis probare potuerant ; dehujusce abbatiæ, unione, annexione, & incorporatione dictæ ecdesiæ Lateranensi transigerent atque paciseerentur, hac Iege ut media pars fru- ctuum divideretur inter canonicos, beneficiatos & clericos dictæ ecdesiæ, præterannuascuta 150. duobus solemnibus officiis ad majus altare chori quotannis pro Henrico & regibus Francorum ce- iebrandis, inter canonicos & clericos aut benesi- ciatos, qui aderunt, distribuenda : media pars al- tera canonicis novis octo, ab Henrico & fuccestb- ribus ejus Francorum regibus nominandis, cederet. AGINNENSIS. 944 L Inter dausuias unionis hæc etiam addita i quod per hujusmodi unionem, annexionem & incoeporationem nullum jus censeretur acquisitum eidem ecclesiæ La- teranensu five ejus archipresbytero aut capitulo, super collatione & provifione prioratuum aut aliorum be~ nesiciorumseu officiorum tam perpetuorum quam ad nutum amabilium & a dicto monastrrio dependeo- tiurn, seuad illud fpectanrium, sed nominatio per. fonarum idonearum ad prioratus conventuales & vere electivos, ab ipso monasterio dependentes, ad prædictum Henricum regem ejusque successeres Frao— a cotum reges, prout antea, competeret •, &c. Omnia quæ hanc unionem spectant, leguntur 3 in tomo 2. regaliæ Pinstbnii pag. 1283. & seq. illam vero plurimum promovit unionem Johan- nes Theobaldus Helicon Lateranensis canonicus, iu Lateranensi ecdesia sepultus fuit hac epigraphe * D. O. M. Johanni Baptistæ Theobaldo Lateranensi canonico Pietate, comitate, gratia principum illustri ; Ita poilticæ studiis exculto ut litteratorum susseagia helicone su nomen adeptus. Qui semel atque iterum allegatus ad Henricum IV. Galliæ regem, q Clerac— abbatiam ecclesiæ reportavit. Capitulum & canonici Lateranenfessui de eojudicii & grati animi Monumentum posuerunt. Obiit ARno[alutis ttioy. ætatis 7j. dumpolluta dignum Immortalitate perpoliret. ABBATIA S. MAURINI. ABbatia SS. Trinitatis, S. Crucis, S. Mariæ, & nunc simpliciter, S. Maurini, monacho* rum ordinis S. Benedicti, olim Cluniacensi con- ■y gregationi addicta, situm habet in angusta, fed amœna & fertili valle, ad fines diœccsum Agenni cui subest, & Cadurcorum, ad Orientem fere & Septentrionem civitatis Nitiobrigum. Quo seculo, quibusve auctoribus exstiterit incertum. Illius chartæ nihil exhibent ante annum 1056. quamvis ex iis constet longe antea exsti- tisse.CIuniacensi ordini & Moissiacensi monasterio subjectum est, ut mox dicturi sumus. Duodecimo ineunte seculo, ac mediante decimoquarto ab AI- bigensibus & Anglis, nostro denique a Calvinistis dura pertullt, ac vix non plene diruta fuit. Sed a Petro de Villamont, ineunte decimo septimo seculo

? reparata est ; tandemque S. Mauri congregationi unita an. 1651. refloruit. Abbatum seriem ex variis monumentis collegimus. Series abbatum, I. AATcerIUs S. Maurini cœnobio præerat, cum illud Bernardus Raimundi, cum consilio & voluntate Hugonis vicecomitis, illud Hunaldo abbati Moissiacensi ejusque succelsoribus * Etiam ecclesiarum parochialium Rex habet nominationem. Et quidem Ludovicus XIV. rex Christianlstimus, anno 1679. litteris suis instituit Julium Mascaron episc. Aginncniem suum procuratorem ad ecclesias istas conferendas.