Pagina:Gallia Christiana, 1720, T2.djvu/492

24< ECCLESIA j ABBATIA S. PETRI DE CLARIACO.j ABBATIA S. PETRI DE CLARIACO, iu solo pinguissimo & amœnissima valle ad Occi- dentalem Olti ripam sita est. Quo seculo, & quo auctore primum exstiterit prorsus ignotum. Non- nnlli tradunt a Caroli magni patre Pipino initium habuisse ; verum id prorsus incertum. Sane qui summa diligentia illius tabularium evolvere, nulla de ipsius origine, imo & de incremento monu- menta ieperere. Nec mirum sane, cum tot clades perpessa sit, ac ab Albigensibus primum pessem- data seculo xm. & asegregibus nostris seculo xvr. solo æquata fuerit, combusta tabularia, dirutis 1 omnibus antiquis monumentis. Exhinc obscura quasi elanguit, donec ejus redditibus Lateranensi eeclesiæ ab Henrico IV. Francorum rege attri- butis, penitus conciderit, nullis deinceps existen- tibus monachis, ac nonnullis clericis pacta modica jgnercede divina officia quoquo modo obeuntibus. Unum solum abbatem, ultimum videIicet in- dicarunt auctores qui nos præcesserunt ; nos feli- ciores plures reperimus, nonnullos in chartis quæ nostræ fidei hostium furori evaserunt ; plerosque ex aliarum ecclesiarum tabulariis. Eos hic ordine referemus. Verum prius de S. Avito presbytero qui fertur in eo cœnobio sanctissime vixisse, & l ipsi initium aut saltem incrementum dedisse. In veteri Silvæ-majoris hagiologio legitur : zp. cal. Juli Clariaco monasterio depositio □. Aviti presbyteri, cujus vitæ deseriptio inter cætera virtutum sua- rum merita, adstipulatur mortuum suscitasse. Verum quis hic est ? certe eodem die meminit martyrol. Romanum, Aurelianis Aviti præsbyteri & confefi- soris, de quo Gregor. Turon. lib. 3. hist. cap. 6. exstatque ejus vita apud Surium tom. 3. Alterius quoque Aviti abbatis in Camutensi pago memo- riam facit idem Gregorius lib. de Gloria Confesto- rum cap. 99.fi tamen hic alius est a prius memo-. rato, capitis enim titulus fert : De Avito consessere Aurelianensi. Certe hunc eumdem esse cum Mi- ciacensi qui Clodomeris interitum praedixit, affir- mat Cointius. Eos distinguendos esse censet Ba- ronius, idque plusquam probabile videtur MabiI- Ionio in Actis sec. 1. pag. 613. diffinguntur in Adonis martyrol. ubi Miciacensis 14. cal. Januar. alter 1 5. cal Jul. memoratur. Ut utest, alius ab his videtur noster Avitus, cujus tamen, quod seiam, nullibi acta reperiuntur in hagiologiis, legendariis & breviariis MSS. quæ videre licuit. Ad abbates ergo veniamus. Abbatum seRies. I. /CONSTANTIUS primus est de quo scimus aliquid certi. Hic sedebat an. 1068. quo interfuit concilio Tolosano, ut videre est in com- ment. Occitaniæ Catelli, & in Raimundo I. episcopo Lactor. 1.1. novæ Gall. Chriltcol. 1075. II. Augerius reperitur abbas circa 1144. III. Raimundus I Bernardi occurrit Clariaci ab- bas circa annum 1180. in chartulario S. Crucis Burdegal. in quo legitur AIexandrum papam III. litem inter Geraldum abbatem sanctæ Crucis, & Petrum de Meiola capellanum sancti Martini de \GINNENSIS. 942 L Blanca-fort, agitatum sopiisse, mediantibus arbi- tris G. episcopo Vasatensi & R. Bernardi Claria- censi abbate. Notandum porro præter hunc R. seu Raimundum, sub eodem Alexandri III. pontificatu reperiri & P. Bernardi abbatem. Num duo fuit ejusilem familiae abbates ! An error in initiali littera P. pro R. aut vicissim ! certe Petrus memoratur in necrologlo Silvæ-majoris, caI. Mart ali IV. cal. Mart. IV. Amalduspræest 1190. exchartul. Silvæ- maj. Ipse est, ut puto, Arnaldus de Abino vel Da- biuus abbas jam an. 118 7. qui an. 118 8. testis le- gitur in donatione Narraufredi de Montpesat factæ 1 domui Vallis-Pilonis. An. quoque 1190. subscri- bit ut testis diplomati Richardi AngIorum regis in gratiam monasterii S. Severi, sic : Arnaldus Cla- riacensis abbas. Actum… anno ab Inc. D. m. Cxc. ind. VIII. concurtente VII. anno quo reges profecti sunt Jerosolymam. Vide in Geraldo Ausc. archiep » 1.1. novæ Gall. Christr col. 988. V. Petrus memoratur abbas annis 1214.1218. 1223. & aliis. Adhuc præerat anno 1228. ex chartulario Silvæ-majoris. Una cum Odone Ge- nerensi abbate & Amaudo S. Savini Levitan.abb. anno 1216. interfuit Tarbæ sponfalibus Petro- nillæ comitisiæ Bigorritanæ cum Guidone Simo- nis comitis de Monte-forti filio, hili. Beam. 1. 9* c. 10. Vide in Garsia II. Ausc. archiep. tom. 1. Gall. Christ. col. 990. & iu Am. Guil. Tari), episc. ibid. col. 1232. VI. Pontius de Pestilhac 1253. & 1254. quo anno testis est sententiæ latæ a Willelmo A* ginnensi episcopo die v. ab exitu Octobr. VII. Gallardus de la Roca legitur abbas ab an. 1281. ad 1296. Galhardus Dei gratia humilis abbas & dominus Claracensis diœcesis Aginnensis reperitur in instrumento cathedralis Sarlatensis, die Martis post octavas apostolorum Petri & Pauli anno Dom. 1286. VIII. Raimundus II. CIariacum moderatur ad annum 1317 « quo, bulIa pontificia Johannis papæ XXII. Aven. 8.id. Jul. pontificatus an. 2. data, fit abbas Mansi-Gamerii. E gente Montis-Acuti inter Auxitanas nobili ac præpotenti originem duxit. De illo amplius iu cœnobio de Manso-Gamerio. IX. Ainardusde Faudoaspræest 1321. 1330. & aliis. Anno 1326. nominatur in testamento domiuæ de Saubolia, hoc tenore : Comtoria de Saubolia, domina de Causio, per sui codicillum te- stamenti legavit Eynardo de Faudoas nepoti suo, abbati de Clairaco fex taceas argenteas, quas ha- g bet in hofpitio suo, & omnia bona sua mobilia, pannos, lectos, animalia quacumque suit & ubi- cumque ; executores suos constituit & ordinavit Ey- nardum nepotem suum abbatem de Clairaco ordinis S. Benedicti, fratrem Arnaldum de Pomareda, ordinis Prædicatorum, volens quod dicti executores construere faciant unam capellaniam in loco de Cau- eju pro anima sua & parentum suorum. Factum suit hoc apud Cauejum in hofpitio dictæ dominæ Comtoriæ de Saubolia t j. die mensis Novembris anni Dom. 132.6. D. Carolo rege Franciæ & Navarræ regnante, Guillelmo Montis-Albani epi- /copo, in cujus diœcesi dictum castrum dicitur esse Ooo iij