Pagina:Gallia Christiana, 1720, T2.djvu/476

Haec pagina nondum emendata est

909 ECCLESIA Fontis— Ebraldi monasterio exstat charta, in qua sirtc. AN N I temporis nota memoratur Aldebertus, his verbis : CHRISTI Gaudtfiats Jri Fostud Jgdjt Eortoni de Vico insu- lam de Vico, cum terris cultis & incultis > pratis, pascuis, aquis, aquarnmve ductibus, & aliis adja- centiis. Eorto veco de Vico dedit eamdem fanctimo- nialibus Fontis-Ebraldi in manu Aldeberti episcopi c vl Agennensis. Eidem Guillelmus Aquitaniæ comes rol. 419. consumavit donum comitatus Agennensis quem S. episeopo ipsius pater concesserat. Ad cum, ut puto, spectatquodin distinct. 2. vitæ B. Roberti abb. Casie-Dei, c. 13. refertur apud Mabilion. Act. sec. 6. parte 2. pag. 21 6. his verbis : Aldebertus Agennensis episcopus, cum a. quodam monacho Cafæ-Dei vico [cientia & religione non mediocriter ornato, in sua synodo conveniretur, quia ecclesiæ S. Liberatæ, & cæteræ ecclesiæ B. Roberti, quæ in episcopatusuo habentur, injustea raptoribus tractarentur ; contumeliosa verba, ut in S. Rotberturn evomuit, mox invisibiliter percuffius retro cecidit, & pene exanimis essectus a circumstan- tibus elevatus esti Quo facto omnis synodus dedit laudem Deo, & nomen B. Roberti ad Jydera tollens^ unusiquisique adsua rediit… ipse denique episcopus, quoniam vir prudens rationifque capax erat, Casam- Dei veniens, S Robertum quem prius desipectui habuerat, me astantefgeniculando ante ejussepulchrnm, 1 eximium consesserem pronuntiavit. In martyrologio Lemovic, habetur : IV. cal.Mini obiit Audebertus apisci Aginn. XXVI. RaIMUndus-Bernardi. De Raimundo vix quidquam habent primi Galliæ Christianæ auctores. Nos longe feliciores plurima reperimus, pleraque suppeditarunt Silvæ- majoris chartæ ; ac primum quidem t Raimun- dus Arnaldus de Eoffiato ex Silvæ —majoris mo- nacho episcopus, Adalberto (de quo jamjam egi- mus) subrogatur. Quo tempore cathedram epi—. scopalem conscenderit in promtu non est definire.J Assiimtus fuit ex monasterio S. Severi in cap. Va- 1130. sconiæ, ubi abbas erat. Anno m. c. xxx. fundator exstitit cænobii S. Mariæ de Paradiso ad Garumnam, monialium Fontis-Ebraldi ; quippe qui au- ctor fuit Amalvino Paradisi, & Onorti illius uxori, eorumque filiis, ut Deo ejusque genitrici ad opus ancillarum Dei Fontis-Ebraldi concederent quidquid habebant in loco Paradisi ; concestum sua auctoritate consumavit, ut patct ex charta do- nationis, quæ hæc habet : Hæc autem dona concedentes affirmaverunt in manu Raimundi-Bernardi venerabilis atque laudabilis, divina disiponente gra— j tia, Aginnensis ecclesiæ ejuseapi. Denique monasterium ibi construxit, in quo xx. moniales confutuit, ut liquet ex ejusilem pii antistitis litteris ad Pe- tronillam Fontis-Ebraldi abbati fiam, in quibus hæc leguntur : Raimundus-Bernardi Dei gratia AgennensisepiseopusiP. abbatiffiæ Fontis-Euvraudi, necnon & ancillis Dei sibi commiffis esalutem & benedictionem, & amicitiam junctam in Domino. A- malvinus Paradisi & uxor ejus Onors, &c… Hæc autem factasunt an. M. C> xxx. epacta Ix. inde VIII. concurrente 1 t. cyclo decennovali Ix. & illo die fuit t 1.non. Octob. & Luna xi Xi Eas vero AGINNENSIS. 910 A litteras integras refert dominus Pavillon in probat.

pro vita Roberti Arbruscelli. Nec hic stetit antisti— £NNI tis in virgines benevolentia, bona enim illis un- dique conquisivit & procuravit ; hinc toties in chartis coenobii repetitum Raimundi nomen > ut patet ex charta Isarn i de Valegs plura apud BaJegs concedentis, in qua legitur : laudavit autem hoc donum Raimundus Bernardi Aginnensis episcopus ; esc litteris Amaldi de Volpillon, se, uxorem, filiam & bona sua sororibus Fontis-Ebraldi in loco Pa- radisi Deo servienlibus concedentis, quod donum factum est in manu Bernardi-Raimundi Aginnensis episcopi qui & illud laudavit & confirmavit. Hinc B in ejusilem loci tabulario reperitur : Raimundus- Bernardi, bonæ memoriæ episcopus Agennensis, fuit amator hujus loci de Paradiso, & ei multa bona secit & laudavit, quæ data fuerant eidem loco & ancillis Dei in ipso permanentibus. Casæ-Dei, de consilio R. archidiaconi & aliorunt ecclesiæ suæ clericorum donat ecclesiam d*Elmat, facta charta in monasterio S. Sacerdotis xvi. cal. Januar. Innocentio II. Romano papa, Ludovico VII. Francorum rege regnante. Ea porro ecdesia d’Elmat nunc pendet a priore S. Liberatæ, quod cænobium Casie-Dei concessit post HiMeber- tum Raimundus noster, ut patet ex bulla Lucii -* papæ, de qua in Hildeberto. Nominatur anno 1137. in diplomate quo Ludovicus VII. Aqui— 1137. taniæ pnesules a regalibus immunes esse jubet. An. 1139. subscripsit compositloni factæ a Guidone 1139. diacono S. sedis legato, inter Stephanum abbatem Cafæ-Dei & Ademarum abbatem S. Tiberii, pro nonnullis ecdesiis. Donum eeclesiæ S. Johannis de FIarano monasterio Condomicnsi factum a Garsia de Flarano approbavit & confirmavit. Factum est hoc donum in manu Raimundi-Bernardi Aginnensis episcopi, qui & appcobavit illud, & in- fra, J1. Raimundi — Bernardi Aginnensis episcopi. I11 ejusdem monasterii tabulario, iu titulo de terra J de Neriaco, iterum memoratur tempore Ludo- vici VI. dicti Crassi regis, Innoc. II. papæ > Guillel. comitis Pictaviæ. In tabulario Regulensi hæc ejus charta reperitur sine temporis nota : Ego Raymundus Dei gratia Aginnensis episco- pus, dono Deo & S. Petro de Regula & fratribus Burty. ejusilem loci sub norma monastica militantibus, ec— I°S’1 +4’ clesiarn S. Martini de Arconsis, cantariam, obla- tionem & omnia ecclesiastica ad eam pertinentia, sicut jam dudum a prædecessere nostro Gausberto pontifice prædictis fratribus concessem est. Eum benevolum ac beneficum experta est

? Silvæ-majoris abbatia, ipsi enim omnium quæin cq|c v, n- "* Agennensi diœcesi obtinuerat possessionem in’+3°’ perpetuum consirmat de consilio canonicorum : Anno Incarnat. Dom. M. C. xLII. Innocentio papa 1142. //. Romanæsedipræsidente, Ludovicofilio Ludovici regis rege Francorum & Aquitanorum duce. Eodem anno Petro abbati ecdesiam de Berdegas cessit, aIiasque jam cœnobio dimissas confirmavit, exhu- jus loci tabulario. Postea denique acceptam decimam ecclesiæ de Runalt ab A. de Turri Agen- nensiscivitatis vicario, eidem cœnobio concedit, anno, ut dicitur in charta, ab Incarnat. Domini M.C.xLIV. epacta VI. Luna XII. III. nonas Sept. Mmm iij