Pagina:Gallia Christiana, 1720, T2.djvu/444

84$ ECCLESIA BU ANNI LIX. Andreas. j CHRISTI Andreas d’Espinay, nobilis Brito, filius erat dEspinat fOroris Arturi archiepiscopi, quæ Ri- chardo nupserat, domino d*Espiuay, Britanniæ ma- gno seu primo cubiculario. Ex hac gente multi per totam Galliam, in Armorica maxime, prodie- runt episcopi. Quod spectat ad Andream, cum 1478. canonici die 10. ApriIis an. 1478. certiores facti fuissent de Arturi morte, Rexque scripsisset capi- tulo in gratiam Andreæ ejusilem nepotis ex sorore, qui majoris ecclesiæ canonicus erat & licentiatus in legibus : hic unanimi consensu electus est, ex re- gistris capituli, bullaque pontificia Sixti IV. con— I firmatur, & die 1. Octobris an. 1479. possessio- nem iniit, usus ad hoc vicaria opera Theobaldi fra- tris, qui S. Mariæ de Clery decanus erat. Anno 1402. j 2. solemni pompa urbem est ingrestus *, an. 14.81 V€nst ad gcncrasia regni comitia Turonis * coacta. An 1488. consensit institutioni quatuor canonicorum dimidia praebenda contentorum. An. 1489. 14. Maii renuntiatur cardinalis tituli S. Martini in Montibus. An. 1490. aut sequenti abbatia S. Crucis Bur- 1491. digalensis donatus eft Anno 1491. apud Am- bosiam vicarium suum generalem in temporalibus & spiritualibus pro abbatia S. Crucis instituit D.’ Petrum Ferraictus priorem ciaustralein. Exinde vero in actis appellatur cardinalis & archiepisco- pus Burdigalensis & Lugdunensis. Cesserat abba- 1499. tiæ huic an. 149 9 * quando Carolus de Carreto Thebanus episcopus procuratorem suum instituit D. Gabrielem Goumer protonotar. S. Sedis ad ipsius possessionem suo nomine capessendam. 1500. Obiit Andreas Parisiis die 1 o.Nov. anni 1500. conditusque est apud Cœlestinos prope sacellum ducum Aureiianensium ; ejusque sepukro inscrip- tum est epitaphium Gallicum quod Latine sic red- ditum est a fratribus Sammarthanis : j HIC J A C E T Reverendus pater in domino, dominus Andreas dEspinay, archiepiscopus Lugdunensis & Burde- galenfis, primas Franciæ & Aquitaniæ, zelator & benefactor ordinis Cælestinorum, qui obiit Lutetiæ ad Turriculas t 0. die Novembris, anno Domini millesimo quingentesimo. Andreas Carolo regi VIII. carus suit, quem in expeditione Neapolitana secutus est ; adsuitque ce- lebratissimo apud Italos prælio ad Fornovium : in quo, cum ob summum periculum ipsi sacerdotes arma sumsissent, inter quos eminebat Guillelmus 1 Briconet cardinalis episcopus Maclovicnsis ; Espi- naius assiimta mitra ceterisque pontificalibus ornamentis, crucem, ad latus Regis stans, prætulit inter armatas acies. Erat vero secretioris consistorii co- mes, quo titulo inter ceteros consiliarios subseripsit * In die festo Annuntiationis, inquit vetus scheda, populo ingenti, & praefulgentium hominum nobilitate, ac clero jubilante, honorifice per urbem equitans procellit ( Andreas archiepiscopus) cum comitantibus domino de Monte*fcrrando frenum equi ex gentis privilegio tenente ; dc Landa & Angla- diis, locum tenentibus capitalis Boiorum ; quorum unus ad dextram, alter ad stnistram archiepiscopo adhaerebat ; cumque ad domum decani nervenistet, insigniis pontificalibus induitur, & ecclesiam Cathedralcm ingrestus, mistam celebravit. RDIGALENSIS. 346 k an. 1493. diplomati Regis, quo privilegia liber— ——* tatesoue Britanniae ducatus continebantur, ANNI CHRISTI LX. Johannes JI. DeFoix. Johannes de Fuxo parentibus Johanne comite Candalæ& Benaugiæ, capitali Bolorum*, vice » comite Castilionensi ; ac Catharina filia Gastonis IV. comitis Fuxensis, vicecomitis Beneamii, ex Eleonora Arragoniæ, in lucem est editus. Fratres habuit Gastonem comitum Candalæ progenito- rem & Johannem comitem de Mcille, a quo Gur- sonii comites ; soror autem ejus Anna uxor fuit Ladistai Hungarorum regis. Annos natus tantum 1 18. electus est successer Andreæ Espinæi anno 1501. Ludovico regeXII. petente, & Alexandro 1 5 01* papa VI. ejectionem confirmante. Paulo post initam possessionem novus archi- episcopus, pro jucundo suo adventu magnam pe* cuniæ summam exegit a dericis, abbatibus, & monachis ; nec pepercit abbatiæ S. Crucis, quam- vis tam de juresingulariprivilegioaptam en laudabili, antiqua & approbata consuetudine immunis soret & exemta a quibuscunque subsidiis & exactionibus. His & multis aliis rationibus fulti reDgioli viri Dainotus de Sailiant subprior & vicarius generalis in spiritualibus & temporalibus Carbli de Carreto abbatis, necnon Agnotus de Chaumont camera- rius & fyndicus monasterii, appellarunt ab arehi* episcopo ejusque officialibus ad apostolicom sedem, seu petierunt apostolos ; quam appellationem no- tam fecerunt Petro Andron de Lanssac abbati de Burgo, vicario generali archiepiscopi, an. 1503. 1503 « die 3 o. Octobris. An. 1 5 04. die 1 8. Februarii in loco de Bello-videre Sarlatensis dioecesis dom. Johannes de Fuxo pacifcitur cum dom. Anna do Tange bovem, Touche-bœuf, abbatissa, Johanna de Falga priorissa de Auriaco, Catharina de Mota sacristana, & aliis monialibus monasterii Fontis- gaufferii, Font-gauffier ; quod manu tenetur in ex- ercitio bassee justitia dicti luci Fontis-galserii, quam tenet ab eodem archiepiscopo sub homagio. Anno 1512. delinente, Odetus de Fuxo Lau— 1512, treci dominus & vicecomes, Burdigalam ingrestus est magno cum apparatu. Anno 15 21. die 18. > 5 21 * Julii monialibus lub patrocinio beatissimæ virginis Annuntiatæinstitutis a B. Johanna Ludovici XI. filia, concesiæ sunt ædes in urbe Burdigala, Jacoba de Laussac Alexandri a sancto Gelasio Regis ora- toris in Hispania & apud Helvetios uxore, fun- dum & necessaria ad fumtus faciendos præbente. Sub nostro quoque archiepiscopo religiosa familia , patrum de Mercede, seu de Redemtione captivo- " rum, urbem ingressaefu Minimis qui S. Francisa cum de Paula patronum habent, datus est quoque an. 1 5 27. locus ad habitandum, ubi oIim conventum habuerant sanctimonialesdictæ a S. Augu- stino, vel a S. Monica.Cum ab anno circiter 1515. aut 1516. Francisco I.rege, & Lautreco Aquita- niæ præfecto faventibus, fratres Minores dicti de Observantia S. Francisci, fratres Minores conven- tuales pluribus ex conventibus, reformationis inducendae gratia, ejecissent, maxime ex Burdigalen- si, Johannes archiepiscopus usus est ecclesiasticis censuris adversus Observantinos ; & ita Regis, qui Hhh iij