Pagina:Gallia Christiana, 1720, T2.djvu/426

809 ECCLESIA B l —— legi possiint in diplomate quod edidit Lopesius, ANNI tertia parte hist. c. VIII. pag. 16 $. CHRISTI r * 7 De XXVII. ArnaLDUS-GeRAldI. Amaldus-Geraldi de Cabenaco nobili genere natus, patrem habuit Geraldum Cabenaci domi- num ; qui locus comitatus titulo insignis, sesqui- leuca a Garumna distat, quatuor vero circiter lcu- cis a Burdigala. Gentilitium hoc Arnaldi cognomen ex hoc instrumento chartarii Silvæ-majoris eruitur : Notum sit omnibus quod Arsius de Caba- naco, cum fieret Silvæ-mqjoris monachus, dedit ejusdem loci fratribus totam tertam de Crana, con- cedentibus fratribus suis Arnaldo-Geraldo, qui poj— 1 rea fuit Burdigalensis arch iepiscopus, & Arufatus & Eorto. Patre Geraldo de Cabanaco genitos esse hos fratres docent eædem tabulæ : Testessunt Arna- nevus de Mota, Geraldus de Cabanaco, Arsius ejus filius. Arnaldus legitur Amati successer in chronico 11 oj. Malleacensi, & an. 1103. appellatur electus Bur- degalensis in charta S. Johannis Angeriacensis, de electione Aenrici seu Henrici abbatis, ad quam convenerunt & in capitulo coadunati sunt Ram- nulfus Santonum episcopus, venerabilis Arnaldus nondum archiepiscopus, sed in archiepiscopatum electus, atque nobilissimus Willelrnus dux Aqui— 1 taniæ, cum Hugone LiziniacensI. Integram char- tam dant Bestius in probat, hist. comitum Pict. & Sammarthani in sua Gallia Christiana. In fine le- tolci ! » 1’^tur : Actuttt ostautem ann0 ab Incantatione Dom. 2 F.aS’M.C. III. papa præsidente Paschali, rege regnante Philippo cum Ludovico filio. * ind. 15. Anno 1 107. ind. 1 2. * Gofrido VI. abbati Silvæ-majoris confirmavit eeclesias S. Martini de Narijano & de Caminiaco, assentientibus decano nomine Raimundo & ceteris canonicis, cx pag. 13. chartul. in quo sæpius occurrit mentio hujus archiepiscopi. Anno 1109. judex sedit iu concilio Losdu- nensi inter abbatem Majoris-monasterii & canoni- cos de Camiliaco, cum Gerardo Engolisinensi, Petro Santonensi episc. &c. ex Spicileg. tom. v. P*g— *4— n r f. Amaldum anno 1110. auctoritate secus apol- tolicæ, ecclesiam S. Æmiliani seu Emelionis, quæ septem leucis distat a Burdegala, mutasse in monas terium ord. S. Benedicti, ejusqueprimum abba- tem fuisse Aimonem docent Sammarthani post chronic. Burdigalense ; quibus Lopesius consensit. Hæc abbatia secularis facta, nunc habet capitulum decem canonicorum cum decano. Anno 1111.] litteras dedit de quodam dono facto a Raimundo de Leinario, ecclesiæ S. Martiui de Sadiraco, & Fulconi abbati S. Crucis ad quem pertinebat 1120. hæc ecclesia ; ex S. Crucis chartul. An. 1120. coegit priorem & monachos S. Macharii, ad obe- dientiam præstandam Androni abbati S. Crucis, ut docent ejusilemantistitislitteræ, quas ex lauda- 0. xvk. to chartario descripsimus, & inter instrumenta lo- a78" cum habere voluimus. Sæpe occurrit in tabulis ejusilem cœnobii & Silvæ-majoris nomen hujus archiepiscopi, sed annus non annotatur. Confir- mavit Ildeberto abbati Userciensi ecdesiam sancti Tomus II » IRDIG ALENSIS. 810 A Vincendi de Barriaco, anno 1122. Quo anno * Arnaldus ex hac vita migraverit nondum novi— ANNI mus. Ejus obitus inscribitur in necrologio i 11. cal. CHRISTI Maii. Ejus tempore & cum ipsius consensu fun- datur an. 1108. prioratus S. Fidis de Mansirot, pro Conchensibus monachis tempore Begonis ab* batis, de quo vide C. xvi. coi. 277. XXVIII. GiRARDUS. Quocunque anno mortem oppetierit AmaIdus, ipso hercte de medio sublato, Girakius Engolisi mensis episcopus Burdegalenses infulas arripuit, is ipse qui tam diu Romanæ sedis obiverat legatio- 3 nem, fautoremque se Petri Leonis pertinacissi- mum exhibuit anno 1130. Usurpationem illam ipsi Sagiensis archidiaconus AmuIphus exprobrat hoc modo : Distoli circa extremitates orationis hu- jus de usurpatione Burdegalensis archiepijcopatus apponere, ut ex hoc illa esseænis ambitio tua irte- fragabili liqueat argumento. Engolifmensi ecclesiæ copulatus, spirituali connubio tenebaris : impudens tamen dominandi libido, contemplatione prænomi- natæ dignitatis incanduit ; & dum descendentiunt jam rerum tuarum detrimenta non sustines, ad compensationem sciistratæ legationis, in amplexum quasi ditioris adultera prorupisti ; filiæ saonsus x/x- — cestu matrem nefario polluere non abhortes, & monstrum biceps infaustum seculo prodigium non re- nuis apparere. Non expetitio populi, non cleri præ-. cesset electio : sed etiam nunc excommunicatum re- putans universitas tibi, vel pars saltem maxima re-- fragatur, in partem catholicam multo desiderio stu fpirantes. Vide tom. 2. Spicileg. Petitæ legationis repulsam ab Innocentio fecundo passes est Girardus ipso an. 113 o. quo Innocentius electus estr Obiit anno 1136. illa vero scribebat Arnulfus sub annum 1134. Itaque Giraldus cum foret Engolifmensis epi- scopus & S. Sedis legatus, Villclmi comitis Picta- ) viensis, & Aquitaniæ ducia assensu, cathedram archiepisc. Burdigalensem occupavita. Utruinque a titulum archiepiscopi & legati præfcrt in litteris, quibus concessit Androni S. Crucis abbati & mo- nachis, ecclesiam de Benciaco, perfonis ad ejus fer- vitium olim deputatis destitutam, cum consensu archidiaconorum Gombaldi & Willelmi, atque XVI11- capituli ; cui ad menfam canonicorum, decem so—’>75>* lidos annui census, abbas & monachi persolvere tenerentur : alia onera ipsis impolita legi possiint suo loco. Aliis litteris, quas prioribus duximus coI. s 8 o, subjiciendas, notum fecit, quod eundem abbatem E, cum monachis investivisset de eeclesia S. Nicolai de Grava. Sed his litteris & prioribus notæ temporis desunt. Idem Gerardus cum Gaufrido Camotensi epi- scopo, & apostolicæ sedis legato, atque L. En- golisinensi episcopo, interfuit conventioni factæ inter Fulcherium Orbisterii abbatem, & Petro- niliam Fontis-ebraldi abbatissam. Ubi vides Gi- rardum ita ex Engolisinensi sede fuisse transsa- tum, ut ei datus sit successer in Engolisinensi ecclesia. De hoc Gerardo propter schisina Petri * Vide vitam S. Bemardi in edit. dom. Johan. Mabill. lib. a. C. vi. n. XXXVI. Fffij