Pagina:Gallia Christiana, 1720, T2.djvu/420

797 ECCLESIA B U ANNI XV. FROTARIUS. CHRISTI Frotarius, quem Carolus rex dictus CaIvtis do- navit abbatia S. Hilarii Pictaviensis anno 868. cum eam abstulisset filio Roberti comitis recens 860. exstincti, prius erat Burdigalensisarchiepiscopus, an.860. quo subscripsit concilioTullensi 11. apud Tusiacum ; jussiique patrum synodi Hincmarus Remensis epistolam scripsit ad eum & Rodulfum Bituricensem Aquitaniæ metropolitanos, de nup- tiis Stephani & Regimundi comitis. An. 862. seditin concilio Aquilgranensi m. &in Suessio- nensi eodem anno in quo subscripsit hoc modo wdeMato. cuidam priviIegio : Frotariussanctæ metropolis ec— I tf. ? annum ciesiæ Burdigalensis apiscopus. Adfuit plurimis aliis conciIiis, Pistensi 11. anno 864. ubi approbavit constitutionem factam pro coenobio S. Germani * Autissiodorensis : * Tusiacensi an. 866. Suessio- nensi 111. ejusilem anni ; quo etiam subscripsit epis- tolæ lynodicæ ad NicoIaum papam, & privilegio 8 67. abbatiæ Solemniacensis. An. 8 67. venit ad con- ciliumTricassinum in causa Ebonis Remensis ceIe- bratum ; & an. 8 69. ad lynodum Vermeriensem, ubi præcepta regia concessa Caroffensi cœnobio cum ceteris præsulibus laudavit. Adfuit an. 870. concilio m. Attiniacensi decem provinciarum, in quo primum agitata causa Hincmari Laudunen— ( lis, ex cap. 3 3. synodi Duziacensis. Secundus di- xit sententiam adversus Hincmarum Laudunen- sem episcopum, in fynodo Duziacensi an. 871. ex octo provinciarum episcopis, in pago Remensi mense Augusto celebrata approbavit etiam sua sub- scriptione privilegiumTornutio seuTrenorchiensi monasterio concessiim, iu conventu Cabilonensi, 875 • anno 875. 876. Anno circiter 876. cum exorta esset discor- dia in Pictavensi S. Crucis parthenone, occasione eligendæ abbatilsæ, ad Frotharium seripserunt tum Carolus imperator, tum Hincmarus Remorum T archiep. ut Pictavum accedens, turbas motas com-1 poneret, ac de electione seu ordinatione regulari curaret, ex Frodoardo lib. 3. cap. 2 1. & 27. Qjiod vero hæc provincia Frotario demandata sit, in causa fuit non solum metropolitani auctoritas quam habebat in diœcesim Pictaviensem ; sed accessit præterea hujus ecclesiæ administratio, quæ ipsi fuerat credita, ut diximus in Bituricensi- bus archiepiscopis. Eodem anno 876. cum BurdigaIensis eccle- sia & diœcesis, ob crebras barbarorum incur- siones, esset devastata, Caroli Calvi imperatoris precibus motus Johannes papa VIII. Frotarium ecclesiæ Bituricensi viduæ præfecit, ut suo loco * supra dictum. Legendæ hac de re epistolæ summi pontificis : decima-tertia ad Bituricenfcs, ut obe- diant Frotario, cui tandiu Bituricensem ecclesiam committit, quandiu pagani Burdigalensem ecclesiam obtinebunt : decima-quarta ad episeopoS provinciæ Bituricensis, ut Frotario tanquam suo metro- poIitano obsequantur : tricesima-septima.quaeum a Burdigalensi eccIesia devastata transfert ad Bitu- ricensem. Nihilominus tamen hanc tranflationem tot rationibus suadentibus, imo cogentibus factam, 1 Pcrpcranlegitur Lot/triui, in subscriptionibus hujus privilegii. RDIGALENSIS. 798 minime probavit spnodus Pontigonensis an. 87 6. — — > celebrata, quam subscriptione sua probant idem ANNI Frotarius ; scrlpsitque Stephanus papa ad archi— CHRISTI episcopos & episcopos Galliæ, ut ipsum cogerent ad primam quam deseruerat redire sedem. Reliqua quæ ad hunc antistitem spectant, requirenda in Bituricensibus archiepiscopis. XVI. ALDEBERTUS. Aldebertus subscripsit auctogrepiio instaurationis monasterii S. Crucis Burdegal. factæ a comite cognomento Bono, Raimundi filio, regnante in Bur- digala ; quod instrum. asservatum in tabui, hujus ci* I vitatis, & monasterii S. Crucis, damus interins- trumenta. Porro cum nullam præ se ferat temporis c. n. crf, notam, de lpsius ætate varii varia sentiunt. Vir il— a97- Iustris P.de Marea, & Sammarthani fratres, hoc diploma referendum censent ad an. 9 o 2. Lopesius veroiIlud convenire potius an. 940. contendit ; felicius autem propugnat hoc instrum. adversus eos qui illud esse supposititium afferunt, maxime ob corruptam latinitatem, quæ potius est antiquitatis & sinceritatis argumentum. Quod arguit Bestius Willelmum ibi dictum Burdigalensem comitem, cum tunc urbs ista comitem suum non haberet, utrumque negari potest ; primo enim hæc verba : ’Regnante Willelmo comite quod vocatur bonus, in civitate Burdigalensi convocavit majores domus, significare poliunt hunc comitem apud Burdiga- lam congregasse majores domus suæ. Secundo ni- hil vetat dicere Willelmum fuisse proprium Bur- digalæ comitem. Certe ante annos quadraginta Carolus Calyus constituerat regere Aquitaniam per comites, uti legitur in MS. codice de gestis con- sulum & præsulum Engolismensium, quem ipse Bestius laudat inter prob. historiæ com. Pict. Hæc fusius legere licet apud Lopesium, qui probat Œ diploma de quo disputatur, undecimo & :mo seculo pro genuino habitum. Eadem ’est lententia Mabillonii. Notum illud fuisse un- decinio seculo probat Gregorii VII. epistola 24. lib. vi. ad Bertrandumabbatem S. Crucis, in qua ipsius meminit ; confirmat enim id quod Willelmus Bonus, quondam Burdigal. comes, fundator ejusdem monasterii, rationabiliter eidem monasterio concesset. XVII. GaufRIDUs I. Gaufridus ante Adonem Auscitanum archi- epilcopum, fundationem abbatiæ sancti Severi in Aquitania, Willelmi Sancii Vasconiæ ducis aucto- ritate & munificentia conditæ anno 982. nomi- , nis sui chirographo firmavit, ut patet ex originali J quod ex archivo hujus monasterii relatum est in i. m. cap. 8. & nono hist. Benearnii, cui hujus archi- epise. & Aldeberti notitia debetur. Non 3bs re erit observaie Guillelmum Sancium, qui dux erat Wa- sconum, & sub sua ditione habebat comitatus Wd- fconorum, Begorrensium, Burdigalensium, Aginnen- fium, Fetpcenstumseu Lactoratenstum, &c. in charta fundationis hujus monasterii S. Severi, appellatum tantum comitem ; sic enim praefatur : Ego Guillel- mus Sanans, &c. unde probatur Guillelmum co- gnomento bonum in chariarestaurationisS.Crucis potuisse solius tituli comitis contentum esse. Eee iij