Pagina:Gallia Christiana, 1720, T2.djvu/419

79$ ECCLESIA BU — ■ lippitudine, eum consecrare non potuisset. Adfuit l aHNI concilio Matisconensi n. an. 585. ubi ipse cum g 1 Palladio Santonensi & Oreste Vasatensi episeopis * ’’propter Faustinianun ordinatum episcopum apud Aquas Tarbellicas, Acqs, multatus est, & con- demnatus ad ilium pascendum, & mille aureos eidem perfulvendos ; qua de re consulendus Grc- goriusl. vm. c. 20. Bertramnus regresses a lynodo Matisconensi incidit in febrim, designatoque suecestore Waldonc diacono, ut mox dicemus, animam effiavit. Fortunatus eum laudavit i. m. Carm. 20. & 21. ob ingenii præstantiam, aitque eum poetices non fuisse ignarum. I XII. GUNDEG1SILUS. Quæ gesta sint in ecclesia Burdigalensi, Bertram- no moriente, ita narrat Greg. 1. vm. hist.c. 22. Bertchramnus regresses ex synodo, a febre corripi- tur. Arcessetoque Wdldone diacono, qui & ipse in baptismo Bertchramnus vocitatus est, summam ei sacerdotii deputat : omnesque conditiones tam testa- menti, quam benemeritorumsuornm, ipsicommittit. Quo difcedente hic spiriturn exhalavit., Regresses diaconus, cum muneribus & consensu civium ad Regem properat, sed nihil obtinuit. Tunc Rex data præceptione, jusse Gundegifilum Sanctonicum comi—’ tem, cognomento Dodonem, episcopum ordinari, gestumque estita. Ejus meminit idem Greg. lib. ix. c. 41. in causa excommunicationis latæ in Chro- dieldem Chariberti regis filiam, ac reliquas mo- niales, quæ a S. Radegundis monasterio Picta- vensi recesserant, ejecta Leubovera abbatissa sua, cujus locum adfectabat Chrodieldis, & in divi Hilarii basilicam, collecta perditorum hominum manu, se communierant. Cum ergo Gundegisilus Burdigalensis metropoIitanus, ad monasterium eas reducere cupiens advenisset, ac reIuctantibus excommunicationem indiceret, in eum & suffiaga—. neos episcopos turba ficariorum sit grassata est, ut clericis sanguine respersis episcopi vix evaserint. Eas igitur a communione submovit, & epistolam suo, fratrumque nomine conscripsit ad præsules, qui circa annum 5 8 9. a Guntramno rege Pictavis erant convocati, ut hoc dissidium discuterent ; quod legere est t. 1. concil. Galliæ. Rescriptum autem episcoporum recitatur a Greg. 1. IX. c.41. Plura non habemus de Gundegisilo ; post quem multi desunt antistites usque ad Sicarium, qui Lu- dovici Pii tempore vivebat : nam rejiciendus est ille Sutellius, qui subserlptus legitur in privilegio Gregorii magni pro Sanmedardensi cœnobio ; hoc j enim instrumentum supposititium habetur apud doctos plerosque. Johannes Columbi in noctibus Blancalandanis vult Antonium quemdam sedisse sub Childeberto Francorum rege, cui successit Frontonius ex ar- chipresbytero ; idque se eruisse profitetur, ex c. 6. vitæS. Eparchii. Aliunde Mabillonius ad annum 581. num. 12. suspicatur Nicasium priuS epi- seopum Encolismensem, ad sedem Burdigalerisem transiisse post Gundegisiium. Quod spectat ad Antonium vel Aptonium & Aphtonium commemoratum iu vita S. Eparchii die 1. Julii apud RDIGALENSIS. 796 L Surium, ubi dicitur Eparchium Burdigaiæ mor— —— tuum suscitasse, & ab episeopo hujus urbis An— ANNI tonio fuisse ordinatum, asserit Lopesius mendum CHR1ST1 irrepsisse, & pro Antonio legendum esse Leon- tium. Sed potius dicendum est istum Antonium fuisse episcopum Encolismensem, ut offendemus agendo de hujus urbis episeopis, cujus postea suc- ceflor fuit Frontonius ipsius archipresbyter. Con- suic vitam S. Eparchii tom. 2. Bibliothecæ novæ Labb. c. 519* Ad conjecturam nostri Mabillonii respondemus hæc verba : Nicasius tunc temporis Ecoliscnensis epv- seopus in civitate Burdigala ecclesiam sacri ordinis 1 in honorem S. Eparchii devote constituit, minime signisicare Nicasium sedem mutasse, & ex episeopo Ecolisinensi factum fuisse metropolitanum Burdi- galensem ; neque id consequi ex particula tunc. Ceterum verisimiie est in variis cladibus quas Burdigala passa est, præsertim a Saracenis Hispaniæ dominis, periifle omnia vetera monumenta ecclc- siarum. Vide continuatorem Fredegarii c. 128. XIII. SiCHARIUS. Sicharius anno 8 16. a Ludovico Pio impera- tore accepit exemplum decretorum concilii Aquis- granensis per Adaleimum, ut ea in provincia sua diligenter deseribi & observari curaret ; quod nos docet epistola ejusilem imperatoris tom. 7. concil. Labb. pag. 1437. Ex qua etiam epistola intelli- gimus Sicharium etsi invitatum ad lynodum A- quilgranensem, interesse non potuille. Præcipit autem imperator Sichario, quem metropolitanum appellat, ut diœcesis episeopis legat suæ auctori- tatis sanctionem. Ad Sicharji preces Ludovicus imperator subjecit ecclesiæ Burdegai. coenobia S. Romani Blaviensis, & S. Severini prope Burde- galam ; quod Cointius iu Annal. tom. vii. revo- cat ad an. 8 14. 0 XIV. AdaLELMUS. Adalelmus, idem forte per quem Ludovicus imperator miserat decreta concilii Aquilgranensis Si- chario Burdigalensi metropolitano, eum excepit hac in sede. Certe nominatur in epistola ejusilem Augusti, & filii ejus Lotharii, qua jubent celebrari quatuor concilia diversis in locis eodem tempore, Moguntiæ, Parisiis, Lugduni, & Tolofe, quo debebant convenire metropolitani, Notho AreIa- tensis, Bartholomæus Narbonensis, Aiulfus Bitu- ricensis, & Adelelmus Burdigaiæ. Sub an. 848. laboravit Aquitania incursionibus & Normannorum • ; urbes igne ferroque vastatæ, * Burdegala ipsa Judæorum Aquitanorum proditio- ne expugnata ; qui etiam vicum Metullensem b de— b populantes incendio tradunt, ut legitur in Chron. de gestis Normannorum, & Lemovic. S. Martialis. • Anno DCCC. XLVIl. Dani Aquitaniam maritimam impetunt irpradantur, urbtmque Burdigalam diu oppugnant. Ann. Bertin. .Anno DCCC. XLViJI. Carolus Normannorum Burdigalam op- pugnantium partem aggrejsus, viriliter fuperat Dani Burdigalam Aquitania J uda is prodentibus captam aepopulataitii ; ue in- cendunt. ( inquit Annalista Dertinianus.) Anno DCCC. LV. Nordmanni Burdigalam Aquitaniet civitatem inva/ittnt, ir hac illacjue pro libitu pervagantur, idem. b Vir Ciar. D. Fleury tom. x. hist. pag. joi. interpretatur AJelle in Pictonibus. Ita etiam Ruinartus in notis ad Grcgorium Turon. pag. i 5 9. Alii le