Pagina:Gallia Christiana, 1720, T2.djvu/384

729

730

ECCLESIA ANICIENSIS.

nonico jus in choro sedendi, & exceptio solemnis in urbe, prima vice qua accedit.

LXX. Bertrandus III.

De Chanac.Bertrandus de Chanaco, de quo jam diximus in Bituricum archiepiscopis, cardinalis tituli S. Pudentianæ, Bituricensis antistes, patriarcha Jerosolymitanus, præterea ecclesiæ Aniciensis administrationem anno 1383.1383. consecutus est, pro qua præstitit sacramentum die 18. Maii ejusdem anni. In instrumento Piperacensi dato an. 1384. die 13. Novemb. commemoratur. Vir Clar. Franciscus Arcis, S. Evodii abbas, vidit instrumentum divortii datum die sexta Junii an. 1386. Dom. Bertrando administratore perpetuo sedis episcopalis Aniciensis, Vallaviæ comite ; qua in charta anni scribuntur, non vero notis numericis signantur. Brevi præfuit tempore, ut infra ostenditur.

LXXI. Petrus VI.

Gerardi.Petrus Gerardi, vel Geraudi, cardinalis Aniciensis cognominatus tit. S. Petri ad vincula, ex præposito Massiliensi ** Vide prob. hist. Arv. p. 204. 207. 212. & 243. Baluz. not. ad vit. pap. Aven.
1388. episcopus i°. Lodovensis, inde Aniciensis. An. 1386. cum jam foret episcopus Aniciensis, vocatur Clementis papæ VII. nuntius, qui per eum misit capellos rubeos Pileo de Prata Ravennati episcopo, & Galeoto de Petra-mala prius cardinalibus in obedientia Urbani VI. a quo recedentes, defecerant ad Clementem VII. An. 1388. feria tertia, 22. Septembris, indict. xi. sacramentum præstitit reverendissimo de Cadris decano, & Guillelmo de Chalancon præposito ; ex archivis capituli. Eodem anno die 15. Novembris adfuit Petro de Croso cardinali Arelatensi testamentum suum scribenti apud Avenionem.

Fuit creatus cardinalis an. 1390.1390. a Clemente VII. cujus erat cubicularius. Benedictus Clementis successor eum an. 1402. fecit episcopum Tusculanum & S. sedis apostolicæ majorem pœnitentiarium. Postea Benedicti seu Petri de Luna partes deseruit, & in Pisano concilio inter adversæ partis episcopos sedit ; adhæsitque Alexandro V. & Johanni XXIII. pontificibus, retentis purpura, episcopatu Tusculano, & majoris pœnitentiarii dignitate. Avenioni demum, ubi tanquam administrator sederat, uti probat ejus testamentum, rebus humanis exemtus est die 9. Septembris an. 1415. Ibi tamen sepulturam minime accepit, ut docet Ughellus, sed in natali solo, scilicet in æde S. Symphoriani de Castello ** al. de Castro. diœcesis Lugdun. a qua Castro. urbe quatuor distat leucis. Hoc in loco, ubi præbendas fundaverat, uti docet ejusdem testamentum, in medio chori jacet.

Scripto testamento^[1] anno 1410. quo testatur se triginta possedisse beneficia ex quibus erant 26. prioratus, legavit pro reparationibus domus episcopalis ecclesiæ Aniciensis & castrorum, aliorumque locorum ; in quibus fortassis teneri posset de tempore quo præfuerat ecclesiæ prædicta, summam quingentorum Francorum auri.

LXXII. Ægidius.

De Belle-mere.Ægidius de Bella-mera, ex referendario & auditore Rotæ, cujus decisiones collegit secundum ordinem titulorum Decretalium, factus episcopus, relicti insulis Vaurensibus, ad Anicienses translatus est an. 1390.1390. die 17. Octobris, ut ipse docet in 2. Decret. tom. 3. fol. 19. col. 2. quare mendum esse conjicimus quod legitur ibid. t. 2. fol. 255. col. 4. de suo primo adventu in urbem Aniciensem an. 1382. die 19. Octobris. In chirographo de soluta dote, die 16. Decembris 1391. apponitur hujus episcopi nomen, ut testatur qui vidit instrumentum dom. Franciscus Arcis, sancti Evodii abbas. Inde transiit ad Avenionensem cathedram nondum metropolitanam ; ubi plura de eo. Cetera in Vaurensibus præsulibus requirenda.

LXXIII. Itherius.

De Martrueil.Itherius de Martrolio fuit prius cantor ecclesiæ Pictaviensis, & præpositus Audomarensis. Sedisse legitur jam anno 1390.1390. quo videlicet, die ultima Octobris, inquiunt, composuit litem inter priores S. Petri de Monasterio Aniciensi, & Podomniaci. In nostris tamen schedis, quas descripsimus ex Piperacensibus tabulis, legimus id factum anno m. ccc. xcii. quo etiam anno in tabulisTabul. Piperac. matrimonii Claudii d’Alemanses, scriptis die 3. Decembris legimus eas fuisse factas Itherio Aniciensi episcopo. Anno 1394. die 6. Augusti habitatores Chambairaci, pro decimis litigantes, reconciliavit cum Podemniaci priore ; quo anno quoque nomen ejus inscribitur tabulis Silvæ-Benedictæ, & in instrumento castri de Monte-acuto, die 2. Maii.

Eodem an. die 24. Martii excepit Carolum regem VI. ejusque patruos duces Biturigum & Burgundiæ ; strumisque laborantes in Aniciensi ecclesia Rex tetigit ad sanitatem illis procurandam. Mutavit hanc sedem Itherius cum Pictaviensi. Fuit cancellarius Johannis ducis Biturigum ; aliqui addunt, Caroli VI. regis : attamen in registr. cameræ computorum Divionensis, in rationibus redditis pro an. 1399. usque ad 1400. legitur tantum : R. P. in Deo Itherius episcopus Pictaviensis, & domini duris Bituricensis cancellarius.

LXXIV. Petrus VII.

d’Ailly.Petrus de Alliaco Compendii ad Œsiam natus an. 1350. celeberrimus doctor theologus facultatis Parisiensis & cancellarius, canonicus Ambianensis anno 1379. & archidiaconus Cameracensis, prius Aniciensis episcopus fuit, deinde Cameracensis, ac Rom. ecclesiæ cardinalis. Quando & quandiu Aniciensi ecclesiæ præfuerit statuere arduum videtur. Ex archivis tamen capituli habemus cum possessionem obtinuisse an. 1395. per Petrum Majour. & quidem recensetur in charta Parpalionis de Mercoyreto, pro anniversario nobilis Catharinæ de Monte-Esquino uxoris suæ, quod fundavit in ecclesia Retornacensi die Lunæ post festum S. Blasii eodem anno ; quo etiam, die 20. Decembris memoratur in terrario de Veaunes. Prioris sponsæ non immemor, ipsi legavit 400.

1. Petri Geraudi testamentum scriptum an. 1410. exhibet D. Claud. Estiennot tom. 9. hist. pag. 412.