bet, non de Bernardo qui cognominatus est de Ventadoro. Etenim an. 1248. sedere non po tuit, si inter utrumque Bernardum sedit G. de Murato an. 1250. & Bernardus de Ventadoro idem sit episcopus qui commemoratur an. 1254. Itaque statuendum est mortuum fuisse Bernardum de Monte-acuto die 23. Februarii an. 1248.
Anno 1245. convenerunt Anicium Galliæ & Arragoniæ reges ad colloquium, ex Hieronymo Surita lib. 2. de reb. Arrag. Anno 1247. fulminis ictu corruit turris campanilis S. Michaelis de Acu, sive de Segureto, die 16 Julii.
Hic episcopus, recrudescentibus dissidiis cum Aniciensibus, eos debitum sibi obsequium exhibere negantes interdicto ecclesiastico illigavit. Donatus est hoc epitaphio, quod legitur prope majus altare :
B. vir discretus, affabilis, atque facetus :
Sobrius & castus, pius, & sine crimine fastus,
Largus in expenfis præsul jacet Aniciensis
Hoc in sarcophago præsens, ut monstrat imago,
Cui de peccatis veniam det fons pietatis.
De Murat.Guillelmus de Murato ex nobili genere de Murato in Arvernia, successor datus est Bernardo de Monte-acuto ; sedebatque jam an. 1248. ex bulla qua Innocentius IV. mandavit Ausciensi archiepiscopo, Lodovensi episcopo, & Guillelmo nostro, ut inquirerent de pœnitentia Raimundi Tolosani comitis, qui subita morte abreptus fuerat. Auditis testibus hi præsules mortuum comitem absolverunt, secundum laudatam bullam quæ in archivis Aniciensis ecclesiæ asservatur ; ex historia Anic. edita an. 1693.
An. 1250. Guillemus sedebat, inquiunt Sammarthani fratres, ex charta S. Andreæ Claromontensis, in qua memoratur cum Petro vicecomite de Murato milite seu equite germano suo, qui duxit Gualardam de Turre sororem Bernardi de Turre ; qua de re consulendus Stephanus Baluzius iu probat. hist. dom. Arvern.
De Ventadour.Bernardus, ex toparchis de Ventadorio[1] in Lemovicibus, nominatur episcopus in vigilia Pentecostes anni[2] 1251. & anno 1254.1251.
1254.
* Guidone. adhuc solum electus Podiensis appellatur[3], in litteris quibus ipse cum G. * decano, & toto capitulo profitetur mense Augusto, se obtemperaturum judicio Philippi Bitur. archiepiscopi, de jure regalium in sedem episcopalem Podiensem. Junio menseTab. Carcasson. pollicitus jam fuerat se minime contradicturum S. Ludovico regi hoc jus regaliorum in præfata ecclesia sibi vindicanti. Eundem regem hoc ipso anno e Syria redeuntem sub mensis Julii finem exceperat An. sequenti ** vel eodem anno desinente, secundum veterem normam inchoandi annus a Paschate., quo festum Annuntiationis beatæ Mariæ incidit in feriam sextam Parasceves, idem sanctus rex Anicium rediit ad lucrandas indulgentias Jubilæi tempore concedi solitas. Tantus vero tunc Podium confluxit peregrinorum numerus, ut propter infinitam propemodum multitudinem quadringenti supra mille homines oppressi sint ; pro quibus noster Bernardus instituit anniversarium in Dominicæ Ascensionis vigilia celebrandum. Adhuc in cœmeterio sancti Petri de Turre, ubi sepulti fuerunt, eorum ossa visuntur ; & ad parietem legitur :
Undecies quinque elapsis cum mille ducentis Annis,
Anicii fuit ingens pressio gentis.
Eodem anno cessit Bernardus episcopatu. Antequam vero abdicaret, cum Henrico rege Angliæ transegerat pro cessione terræ d’Esquivat apud S. Macarium, non longe ab urbe Burdigala, pactis anno 1254. 15. Junii confectis. Fuerat capellanus Innocentii papæ IV. ex ep. 386. an. 6. ejus pontif.
De PolignacArmandus de Podomniaco, clara & prænobili gente vicecomitum de Podomniaco genitus, patre Pontio IV. vicecomite, & matre Alcinoi de Monte-Lauro, ex abbate, ut aiunt, S. Petri de Turre, vel ex præposito Aniciensi, post abdicationem Bernardi, sedem episcopalem Velavorum conscendit anno 1254. 1254.ex Chronico Aniciensi, & consecratus est in Aniciensi ecclesia ab archiepiscopo Viennensi. Attamen an. 1256. 1256.adhuc legitur solum electus, quo videlicet anno die Sabbati post festum SS. apostolorum Petri & Pauli suis litteris professus est regem Francorum esse & fuisse in possessione & saisinia custodiæ & regalium in civitate Aniciensi & pertinentiis, sede vacante ; hoc enim in instrumento quod asservatur in registris curiæ regiæ Carcassonensis se tantummodo electum vocat ; idem professi sunt G. * decanus* Guido., & capitulum : Sanctus Ludovicus rex Francorum A. electo Aniciensi fidelitatis sacramentum præstanti reddit regalia, donec plenior fiat enquesta num ad Regem aut episcopum pertineantTabul. Carcass. seu registr. cur. Fr. Carcass.. Actum Parisius die Lunæ, post festum SS. apostolorum Petri & Pauli anno Dom. M. CC. LVI. Eodem anno Bertrandus Beraldus eques dominus de Pradellis, in capitulo Aniciensi reddit homagium Armando electo Aniciensi. Hæc asserimus testimonia ut palam fiat cujus auctoritatis sit Chronicon Aniciense.
Crastina die post B. Virginis Purificationem pollicitus est cum capitulo Guillelmo de Antonio Bellicadri * * Beaucaire.senescallo, pro domino rege Francorum (is erat S. Ludovicus) recipienti, se castrum de Bisagio redditurum ad ipsius notum ; in instrumento vero legitur tantum electus. Quamvis brevi sederit tempore, plurimas ecclesias in sua diœcesi & extra, beneficiis affecit & locupletavit, scilicet majorem B. Mariæ ubi est cathedra episcopalis : abbatias S. Petri & de Doa : ecclesiam S. Petri de Monasterio : prioratum de Viaya,
- ↑ Hujus nobilissimae familiae genealogiam descripfit Baluz. in hist. Arv. p. 244. & 410.
- ↑ Nam ipsi electo Eustachius de la Mastre miles homagium inchoandi fecit die Jovis post nativitatem S. Johannis B. an. M.CC.LI.
- ↑ Ludovicus rex Francorum, & B. Aniciensis electus, G. decanus, ac capitulum ejusdem ecclesiæ compromittunt in Ph. archiepiscopum Bituricensem super possessione & saisina regalium dictae ecclesiae, sede vacante. Actum Anicii (ubi tunc sanctus Rex degebat) M. CC. LIV. mense Augusto. Ex arch. episcop. instrument.
