quorum nomina subtitulata sunt & signa : S. Radulphi dapiseri nostri Viromand. comitis. S. Guillelmi buticularii. S. Hugonis camerarii. S. Hugonis constabularii. Data per manum Stephani cancellarii.
Ad Regis exemplum multi nobiles eidem episcopo plurima contulerunt ; in iis Isarnus vicecomes de Lautrec, & Bego de Caraman : Hugo Armangaudus de Vintroy, Petrus de Panas cum fratribus suis Gualterio & Guitardo, necnon Bernardo de Mirandol sororis eorum marito. Horum nobilium litteris subscripsit Hugo Albiensis episcopus, in cujus diœcesi erant bona quæ Aniciensi conferebant ecclesiæ. Inde vero eruitur Hugonem sedisse Albiæ an. 1134. Legimus Humbertum animam exhalasse an. 1144. die 17. Octobris.1144.
Hic antistes Viterbii consecrationem & pallium 1145.accepit ab Eugenio III. ut probat hujus papæ bulla data i. Maii an. 1145. Ludovicus VII. Francorum rex sequenti anno, seu anno quo assumsit crucem, ei confirmavit civitatem Aniciensem, dominationem, firmitates, castrum Cornelium cum omnibus munitionibus. Vide C. xiii. col. 231. Hadrianus papa IV. ei & ecclesiæ Aniciensi privilegia quoque asseruit. Eidem Johannes Ruthenorum comes hominium reddidit pro castris 1154.de Segur, & de Tanus an. 1154. Eodem anno Willelmus Arvernorum comes Petrum Aniciensem episcopum & Pontium vicecomitem Podemniacensem reconciliat.
Guillelmus de Baffia Claromontensis episcopus, dedit ecclesiæ Aniciensi in alodium mansum de la Mura, in quo ædificatum est castrum d’Usson. Alter Guillelmus de Baffia, prioris nepos, tempore Petri episcopi, hominium præstitit an. 1155. canonicis, qui hactenus hunc locum possident. Mortuus iii. cal. Sept. jacet Cisterii, Cistrieres, inter S. Flori fanum & Langeacum.
Hunc episcopum nobis suppeditavit codex * * Not. 2669. MS. bibliothecæ Colbertinæ, ubi legitur diploma ** C. xiv. col. 232. Ludovici VII. Francorum regis inscriptum Pontio Aniciensi episcopo, quo ipsi confirmat omnia quæ supra enumeravimus in Petro III. Datum Biturigis anno m. c. lviii. Eundem appellat amicum & fidelem suum.1158.
1159.Petrus adeptus est sedem episcopalem an. 1159. In Chronico S. Petri Podiensis legitur aperuisse capsas reliquiarum S. Georgii Vallavorum apostoli, & S. Hilarii Pictavorum episcopi, quas transtulit sub altare majus ecclesiæ ejusdem S. Georgii 1162.an. 1162. ind. x. feria 4. ante Dominicam Paschæ. Accepit pallium in ecclesia S. Dionysii in Francia anno 1164. Hic præsul suæ ecclesiæ bona tutelæ summi pontificis commendavit. Cessit abbatiam de Doa canonicis Regularibus an. 1167. die 15. Julii. Pontio abbati Casæ-Dei, ejusque successoribus dedit cum consensu capituli canonicam & dignitatem in ecclesia Aniciensi, sicut habebant abbates Cluniacenses. Simul etiam eis concessit ecclesiam S. Pauli ** S. Pol. lez Mons.. Multas ejus temporibus vexationes passa est Aniciensis ecclesia a vicecomitibus Podemniaci, qui compositiones secum factas insuper habebant. Tandem coram Ludovico VII. Francorum rege an. 1171. Parisiis in ipso palatio regio pacta sunt facta ; & postea apud Fontem-Bliaudi, an. 1173. Video probationes historiæ domus Arvern. Steph. Baluzii, p. 66. & seq.
1187.Legitur hic episcopus attigisse an. 1187. quod etiam aiunt ex tabulis constare. Imo eum tantummodo e vivis excessisse an. 1189. die 5. Januarii, lego in schedis D. Jacobi Boyer ; contra quas opiniones quædam possunt opponi.
In diplomate Friderici imperatoris, pro Roberto Diensi episcopo, & hac ecclesia, an. 1178. iii. cal. Augusti indictione xi. regni Frederici xxvii. imperii xxiv. quidam Pontius Aniciensis episcopus testis occurrit. Unde sequeretur Petrum non pervenisse ad an. 1187. Sed pro Aniciensi legi debet Avenionensis. Et quidem anno 1178. episcopus Avenionensis erat nomine Pontius. At vero in schedis D. Edm. Martenne lego Humbertum Aniciensem præsulem subscripsisse litteris Frederici imperatoris anno 1178. pro ecclesia Diensi datis. Exploravimus chartas omnes ad ecclesiam Diensem pertinentes ; & nullibi nobis occurrit Humberti Aniciensis episcopi nomen hoc anno. Unde potuit mendum irrepere in describendis his chartis.
In instrumento continente jura præpositi, quod suo loco edidimus, invenimus alium episcopum qui sederit anno 1179. quo proinde probatur Petrum IV. minime præfuisse usque ad an. 1187. Sic incipit vetus hoc documentum : In nomine, &c. Anno Incarnationis ejusdem m. c. lxxix. mense Septembri, domino Philippo Dei gratia rege Francorum regnante, & Dom. Guillelmo eadem gratia Aniciensi episcopo existente. Sed Philippus rex anno 1179. nondum regnabat. Unde existimo legendum esse 1279. quo tempore Philippus III. Audax cognominatus regnabat, & Guillelmus cognominatus de la Rouë erat Aniciensis episcopus. Certe qui habuit præ manibus hoc instrumentum noster D. Jacobus Boyer in catalogo episcoporum Aniciensium quem adornavit, non dat locum Guillelmo episcopo ad an. 1179.
Hujus Petri episcopi obitus notatur in necrologio monasterii S. Petri Aniciensis iii. non. Febr. pro cujus anniversario dantur xii. monachis cuilibet iiii. denar. Turonenses, de quibus solvit decanus Aniciensis duas partes, & ecclesia tertiam partem.
Alexander papa III. Petro Aniciensis ecclesiæ episcopo & canonicis confirmat privilegia, &c. dictoque episcopo concedit palleum, plenitudinem videlicet pontificalis officii ; necnon prædecessorum suorum Paschalis, Eugenii & Hadriani vestigiis inhærens, mansuro in perpetuum decreto sancit, ut tam ipse episcopus quam ipsius successores nulli præter Romano metropolitano subjecti, per manus Romani pontificis tanquam speciales sedis apostolicæ suffraganei consecrentur, nec a quoquam nisi a Romano pontifice vel cui ipse com-
