Pagina:Gallia Christiana, 1720, T2.djvu/34

Haec pagina nondum emendata est

}6 ECCLESIA BI — in ecclefia Bituricensi, quando Gerontius ad me— / ANN1 liorem migravit vitam. Eodem porro anno quo C H AlSl i terrena ^eferuit, Launus, sive Launo, uti le- * gitur in chronico Masciacensi a, in ipsius locum subrogatur. Sedit annis septem & excessitevita 9 5 5. anno 955. juxta chronicon Masciacense. LII. RichaRDUS I. b Richardus I. b natalium splendoreconspicuus, Richardo comite Trecensi, & Richilde Roberti II.ducis, marchionis Franciæ, dicti Fortis, ortus, nepos Odonis & Roberti regum Franciæ, praeerat anno Domini 956 « mortuus 959. quamvis- sedem annorum novem & mensium sex ipsi tri— I buat auctor chronici MS. archiepiseoporum Bitu- ricensium, qui eum nepotem ex sorore Odonis regis nominat, inquiunt Sammarthani. Ignoramus autem quodnam sit chronicon hoc. ln Pa- triarchio Bituricensi de genere Richardi nihil legi- tur. Ejus fit mentio in charta ecclesiæ S. Martini Turonensis, & Letgardæ comitistæ ; sed longe dissimili elogio a decessere, qui cognomento Magnanimi insignitus est ; nuncupatur enim ava- rus Richardus ; quod vitium in episcopo, & in regiæ stiepis principe turpissimum. Et certe vitu- peratur ob direpta Navensis seu S. Sulpicii monas s terii bona, quæ Hugo ejus nepos &succestbr postea v restituere curavit. LIII. HUco. Hugo Richardi nepos ex fratre TheobaldoI. Camotensi, Blesensi, & Turonensi comite, & Lctgarda, Herberti II. comitis Viromanduensis & Trecassini filia ; patruus autem Rogerii episcopi BelIovacensis ; electus, aut certe designatus creditur patruo Richardo vivente coadjutor ; namque ut archiepiscopus subseripsit litteris Ragenfredi ep. Carnutum prorestauratione coenobii S. Petri, datis saltem an. 9 5 4. una cum HiIdemanno Se— j nonensi, Josepho Turonensi & aliis episcopis, ex libro Aganonis sive chartulario S. Petri in valle. Verum constat hujusmodi instrumenta non solum ab absentibus quandoque, sed etiam a posteris fuisse subscripta ; hinc hujusinodi subscriptio minime cogit dicere Hugonem jam fuisse archiepis copum, quando Ragenfredus has dedit litteras. Certe chronicon Masciacense ordinatum fuisse Hugonem in archiepiscopum Bituricensem anno tantum 969. docet. Porro ipse Hugo cum matre sua Ledgardi co- mitissa, & fratre Odone comite, beneficus fuit erga C. XI. col. coenobium hoc ; ut docet charta ex ejusilem loci ] 7’tabulario descripta data anno XXIV. regni Lotha- 078. rii, fisu Christi 978. quam inter instrumen- ta typis mandavimus. Ejusilemanni Christi 978. seu anni 24. regni Lotharii est diploma Odonis comitis pro Salmu- riensiS castricœnobio, cui noster Hugo ipsius frater subseripsit Idem memoratur in alio diplomate • D. CCCC. XLVIIt.Jic obiit GtrwicurarchiprasulBittrrigen. fis. Ipso anno dominut Launo in profata fede nobiliter ordinatur. Chronic. Masciacense, tom. a. bibliot. novse Labbei. b De Richardo ejusque matre Richilde, quae post conjugium safta est sandimonialis, vide chartam XII. col. S. TURICENSIS. 37 l Odonis episcopi Camotensis, & in alio Roberti —— pro quodam pagi Cenomanici monasterio dicto ANNI de Ebronio ♦. Quod cum destructum fuisset, JtvronT1 datum est monachis Camutensibus S. Petri ut ipsum restaurarent ; qua de re Mabillonius ad annum 98 1. num. 2. 981. Hoc ipso anno Hugo noster dedicavit ecde- siam Cluniaci 16. cal. Martii ad preces S. Maioli abbatis ; cui reformandum tradidit Majus apud Turones monasterium sibi datum ab Hugone Francorum duce, Hugonis Capeti regis parente. Itaque Maiolus ex archiepiscopi præscripto, pul- sis inde canonicis, antiquum monachorum disci- plinam ibi restituit. Post multa bona eeclesiis & monasteriis, præ- sertimque Navensic S. Sulpicii collata, naturae c tandem debitum solvitan. 9 85. juxta chronicon Malleaccnse, die 1. Januarii, seu Iv.nonas mensis hujus, ex B. Mariæ Camotensis necrologio. Vi- detur tamen Hugonem attigisse tempus regni Hu- gonis regis, hoc est annum 987. ex quadam charta Virzionensi, qua Rotgerius quaedam dat Virzionensi monasterio, consensuuxorissuæ Hun- berge simulque Hugoni archiepiscopi, regnante Hu- gone rege. Quin etiam in tabulario ejusilem mo- nasterii quædam legitur charta data regnante rege ’Nugone anno XII. in qua fu mentio Hugonis archiepiscopi in hunc modum : Sion abbas qui abbatiam S. Petri Virejunensis per donum Hugoni archiepiscopi tenere videtur, &c. Ex quibus qui- dam inferunt Hugonem anno 12. Hugonis regis fuisse superstitem, sed perperam ; cum Sion abbas potuerit tunc ex dono Hugonis archiepiscopi pos fidere Virzionensem abbatiam sibi diu antea da- tam ab hoc antistite. Quidum addunt mentionem fieri nostri Hugonis in charta Ebroniensis mo- nasterii circa an. 9 8 3. Sepuitusque est in capitulo Majoris-monastcrii cum fratre Odone Camotensi comite, & Letgardi comitissa matre, si doctiffi- mis credamus Sammarthanis ; at Letgardam in monasterio S. Petri in valle Camuti quiescere pene demonstrat hoc elogium gentilitii clypei areæ infculptum, quod adhuc anno 1700. in daustro legebatur : Hic Jacet illustris quondam comitissia Legardis, Cui Deus æternam det læta fede coronam ; Hujus ab oppofitis clypei numquam tumuletis. LIV. DaGBERTUs. Dagbertus ex abbate Dolensi, ut videtur, creatus est archiepiscopus Bituricensis post Hugo- nem. Anno 9 8 7. ind. 14. subscribit litteris fundationis ecclesiæ S. Petri Dovascensis, Bosonis Marchiæ comitis munificentia constructæ & di- tatæ ; bonum opus hoc laudantibus antistitibuS, Turonensi, Pictavensi, Aurelianensi & Lemo- vicensi. Eodem anno indictione 1. quæ incæpit c In patriarchio Bituricenst legitur Hugonis charta data an. 983. qua restituit Navensi S. Sulpicii monasterio curtem nomine Bariacum cum ecclesia S. Anianl, super fluvium Averrx & Dadonnæ ; quæ ipsi abstulcrat ejus avunculus Rj- chardus archiepiscopus.