Pagina:Gallia Christiana, 1720, T2.djvu/31

jo ECCLESIA B1 " admittimus & corroboramus ; atque postulationi l ANNI vestra, cui qnidquam negari dissicilhmum est annuen- CHRISTI > ad pleniorem confirmationem usumpallii jam dicto fratri nostro wlsado Bituricenfi antistiti, fecundum priorem consuetudinem, ad genium & decus ecclesiæ fibi commissee, & instructionern ipsius concedimus. Ex his Hadriani verbis, postulationi vestræ annuentes, intelligimuS non solum regem Carolum, sed etiam Galliæ cpiscopos sanctæ sedi supplicasse pro pallio, novo antistiti concedendo. Quomodo se gesserit Vvlfadus in episeopatu tj>. j 4. non latis scimus. Par est credere ipsum memorem fuisse monitorum quæ a Nicolao papa acceperat: Hortamur vos, inquit, ut tales de cetero in om— 1 nibus vos exhibeatis, ut in nullo ingrati circa be- nesicia Domini vobis collata reperiamini… lnimi- litatem præ oculis semper habentes, & cor vestrurn ad meditandum quæ æterna sunt infarigabiliter erigentes. Ante omnia vero sollicite præcaventes ne memores vestrarum fitis injuriarum. 869. Anno 069. in conventu Pistensi probavit sua subscriptione privilegium quo Egilo Senonensis archiepiscopus donavit monasterium S. Petri-Vivi apud Senonas. Eodem anno convenit ad Vcr- meriensem fynodum, ubi pridie cal. Maii sub- scripsit præceptis regiis pro Carrofensi coenobio. 871. In lynodo 1. Duziacensi anno 871. sententiam^ dedit pro Hincmari episcopi Laudunensis depo- sitione. Diem ciausisse extremum calendis Aprilis 876. anni 876. dicitur, & sepulturæ mandatum fuisse in S. Laurentii puellari monasterio. Vvlfadus scripsit epistolam pastoraIem ad paro- chos & parochianos suæ dioecescos, quæ exstat tom.4. Analect. Mabill. p. 602. XLVII. FroTARIUs. Frotarius cum per multos annos Burdigalensis ecclesiæ curam gessisset, ab ea recedere coactus est _ ob frequentes infidelium barbarorumque incur-1 siones, qui oras illas assidue devastabant. Erat hic præsul Carolo Calvo regi & imperatori aeceptus, 3ui ei anno 8 68. S. Hilarii Pictaviensis abbatiam ederat, ablatam filio Roberti comitis recens ex- stiucti, ad quam Frotarius barbarorum gladios fugiens sese receperat ; ubi quoque ledem episco- palem obtinuit, ut patebit infra, si fides adhi- beatur Aimoini continuatori. Hujus itaque Priu- cipis favore Johannes papa VIII. eum ad cathe- dram Bituricensem morte Vvlfadi vacuam trans* 8 y 6. tulit 311110 876. Quibus rationibus ad id adductus fit exponit summus pontifex epistola xni. ad Bi— j turicenses scribens*. se didicisse a Leone episcopo & apocrisiario sanctæ Romanæ Ecclesiæ, & a Petro episcopo pene totam provinciam Burdigalensi me- tropoli pertinentem, ita essepaganorum persecu- tionibus desolatam, ut non solum Frotarius illic lucri aliquid subjectis conferre non possit, verum etiam habitatio fidelium inde subtracta consistat. Quapropter, inquit, quia eundem virum Frota- rium reverendum arcluepiscopum probis moribus acti- busque præclaris, & ad lucrum animabus homi- num conferendum idoneum esse comperimus, ne talis tantusque vir otio quo prodesse ciliis valeat, mi- Tomus II. [TURICENSIS. 31 L nime vacet, ejusdem sanctæ Bituricensii ecclesiæ cui subestis, & pastoralem curam apostolica auc— ANNI toritate committimus, & in ipsa eum incardinan* CHRISTI dum nereffario esse censemus. Cui vos ita decentem obedientiam & canonicam subsectionem humiliter exhibete, ut pote revera metropolitani jura tenenti, &c. In fine epistolæ Johannes Frotarium ad se- dem Bituricensem ita transtatum significat, ut cessante causa hujus transtationis, ac restituta pace, ad sedem redeat pristinam ; quod etiam rur- sus dicit in epistola xiv. ad episcopos provinciæ Bituricensis, in qua docet aperte illos prædones qui provinciam Burdigalensem depopulati erant, 5 fuisse Normannos. Hanc epistolam, quæ facile in conciliorum collectione reperitur, edendam « > !.’t », non censuimus. ibidem iegesis alias Johannis papæ epistolas, octavam & tricesimam septimam. Antea Frotarius conatus fuerat obtinere pro hac sedis mutatione Gallicanorum præsulum con- sensum, in lynodo Pontigonensi anno 876. & lecta est proclamatio Protarii Surdegalenfa archi- episcopi ; quia non poterat consistere propter in- festationem paganorum in civitate sua ; ut liceret ei Bituricensem metropolim obtinere. Cujus ped- tionibuS unanimitas episeoporum nullatenus ac- quievit, inquit Aimoini continuator lib. v. c. 33. ’Sed ante petitam aut a papa, aut a concilio fiicul- tatem migrandi ad sedem Bituricensem, jam Fro- tarius pro archiepiscopo se gerebat & habebatur, ut liquet ex diplomate CaroIi Calvi dato anno I. ejus imperii, anno vero 3 6. regni ejus, indict. viIi. m. idus Julii ; proindeque diebus aliquot ante concilium Pontigonense, & multis mensi- bus antequam pro hujus archiepiscopi migratlone cd.^’ ab una cathedra ad aliam-Johannespapa scripsisset. Diploma CaroIi Calvi damus suo loco. co^coI ** Porro de hac transtatione, quamvis tot rationi- bus fulta esset, acriter disputatum est adhuc in fy— * vel ipfiut nodoTricassinaanni 878.ex Aimoino ♦ lib.vin. Lecti sunt, inquit, in synodo canones Sardicenfis concilii, & decretum papæ Leonis de episcopissedes suas mutantibus. Sed & Africani canones, ut non fiant episeoporum transiationes, secut nec rebaptiza- tionesivel reordinationes, pro Frotario BurdigcP lenfi epijcopo, quia Burdigala Pictavos, indeque ad Bituricensem civitatem exiliisse dicebatur. Hoc praeviderat Johannes papa ; nam Frotarium ad hanc fynodum invitans, ad quam venire iIie distu- lerat, forsitan censuram formidans, & fortasse depositionem ; eum monet ut instructus accedat t ut cum de mutatione contra canones sedium & de . aliis excessebus, inquit, apibus, quod non optamust J patrum regulis feriri poffic, imperitus sueris, causa justiriæ intercedente, illæsus & innocens recedere valeas. Eadem sedis mutatio jam exprobrata fue- rat Frotario in lynodo Pontigonensi anno 876. teste eodem Aimoiuo. Nunc ejuldem gcstacom- pendiose pro more prosequamur. Adfuit concilio Pontigonensi mox comme- morato ; ubi cum Ansegisum Senonensem ceteris metropolitanis præponi placuisset Carolo Calvo imperatori, impetratis de hoc primatu ponti- ficiis litteris; & tum imperator, tum apostolici legati urgcrent ut archiepiscopi sese obedituros C