Pagina:Gallia Christiana, 1720, T2.djvu/306

J7$ ECCLESIA LE anno 1643. ad 1648. quo anno evectus est ad A Ebrcdunensem cathedram ac demum ad Mctten- scm, quam obtinebat an. 1676. LX. Arturus, seu Artus de Lionne Delfinas, primum senator Gratianopolitanus, tum episco- pus Vapincensis, postea nominatur a rege Christia- nissimo Ludovico XIV. Ebredunensis archiep. Sed suam desererc sponsam noluit, tuncque Geor- gius d Aubussen ad hanc sedem evectus, Solem- niacense pedum Arturo dimisit an. 1648. qui & ipse nepoti suo cessit anno 1657. mortuus 18. Maii 1 663. LXI. Julius-PauIus de Lionne, Hugonis Regi a secretis & mandatis filius an. 16 6 5. resignavit I D. Petro Godefroy de Beauvillicrs, postquam anno praecedenti septis monasterii ad muros urbis extendendis assensum præbuisset. * ni de LXII. Petrus V. de Godefroy de Beauvillicrs * BoiIsemont obiit menseFebr. 1689. LXIII. N. du Belloy de b Feiiilsee 9. Aprilis 1689. abbas simul Montis-S. Mariæ diœcesis Bisunt. moritur mense Scpt. an. 1699. LX1V. Guillelmus 111. Bitaud possessionem adeptus jx ? r procuratorem die 2 8. Januarii 1698. Vivit adhuc hoc an. 171 8. optimus abbas, a cujus laudibus abstinemus inviti. Plures adhuc abbates occurrunt tum in veteri ( Gallia Christiana.tum in MS. codice a nobis sæpius Iaudato, quos ut pote notis chronicis destitutos, aIiasque incertos omittimus. S. AUGUSTINI ABBATIA. SANCTI AUGUSTINI Lemovicensis ord. S. Benedicti monasterium ab rerum Christiana- rum apud Lemovices exordio, fuit commune hu- jus ecclesiæ scpulcrum, a B. Martiale primo epi- scopo & Aquitaniæ apostolo ad Vigennam flu- vium cum oratorio S. Salvatoris consecratum. Adauctum postea fuit ab Attico, qui inter Lemo- vicenses præsulcs quartus numeratur. Sed Ruri- cius senior, qui in cathedra Lemovicensi floruit quinto seculo inclinato, & ad sexti exordium perveni sie dicitur, ibidem fundavit templum Deo sub S. Augustini patrocinio dedicatum, uti docet Fortunatus. Canonicos regulares hac in ecdesia positos somniavit Bemardus Guidonis lib de progrestu monasterii S. Augustini ; quos tamen cap. 6. ejufdem libri vocat canonicos seculares. Hanc fabulam jure merito exsuffiat Guillelmus Cave iu historia litteraria, de nostro Ruricio episcopo agens. Certe Ruricii tempore ignorabatur hoc discrimen canonicorum regularium & secularium ; imo ip— £ sum canonicorum nomen nondum usurpabatur, neque mos illorum temporum ferebat, ut extra ci- vitates collegia clericorum instituerentur, sed mœ naclii, quibus ubique Gailiarum tunc extra urbes exstructa csse monastcria certis constat argumentis. Sed cum in bellorum procella, maxime a Danis illatorum, urbs Lemovica ecdesiæque omnes, ma- xime suburbanæ dirutæ fuissent, Turpio nobiIissi- mus & piissiinus præsul hoc coenobium reædifica- vit, collocatis in eo quas ex Romana & Italica peregrinatione attulerat S. Augustini reliquiis, ibi- MOVICENSIS. 576 l que monachos reguIæ S. Benedicti addictos con- gregavit, ac eos anepiissimis dotavit possessionibus, ut ex diplomate a Quercetano in notis ad biblio- thecam Cluniacensem edito, atque a nobis in ap— c ; VL pendice recuso palam habetur. Porro id actum an. col. s 67. 12. Roduifi regis, hoc est Christi 934. probat Mabillonius iu Annalibus ad hunc annum. Indi- ccm abbatum nunc opcræ pretium est adornare. SERIES ABBATUM. I. A Æ ArtINUS a Turpione episcopo coenobii 1V JL restauratore ex monasterio S. Cypriani, ubi abbas erat, accersitus præficitur novæ congre- 1 gationi, anno circiter 934. non relicta cura prio- ris abbatiæ, in qua obiit ac jacet Frater erat Aimo- nis abbatis S. Martialis, ut docent Sammarthani fratres, & consentit Mabillonius ; unde consequi videtur eum fuisse etiam fratrem Turplonis epi- scopi, quem germanum fuisse Aimonis diserte di— p. 1 7 j. cit Ademarus Cabanensis, qui ex eodem genere erat ortus. II. Ricardus proabbas in regimine monasterii vices egit Martini. III. Adarsius, sco Adacius etiam proabbas & vices gerens Martini, fuit quoque quartus abbas S. Martini Tutelensis, ubi quievit in pace. ’IV. Rotgerius abbas & episcopus, sed cujus sedis ignoratur ; forte fuit ordinatus chorepiscopus, ut Ebulonis episcopi, multis & quidem secularibus curis distenti, vices ageret ; sepultus est ad S. Au- gustinum. V. Gosbertus & ipse episcopus ecclesiæ incer- tæ, c Balmensi cœnobio a Turpione d Aubussen Lemovicensi antistite vocatus ut monasterio S. Augustini præesset, fuit postea primus abbas S. Petri de Usarchia, ubi ordinis S. Benedicti mona- chos instituit. Ad pristinum vero S. Augustini Lemovic, monasterium rediisse dicitur, in quo se- pultus est juxta prædecesserem. ’VI. Adalbaldus de domo S. Majoli, quod alii interpretantur de agnatione & confanguinitate, alii volunt eum ex diseiplina S. Majoli prodiisse & ex ejus domo scilicet Cluniaco, fuit abbas S. Aug. Cum in veteribus monumentis hujus monasterii legatur abbas plurimorum aliorum monasteriorum Tutelæ, SoIemniaci, Uscrchiæ, Caroffi, S. Mar- tialis, difficile est assignare quo tempore vel anno cuique præfuerit, & an simul aut successive ca gubemarit. Opinatur Stephanus Baluzius histo- riæ Tutelensis lib. 2. pag. 82. eum prius fuisse Tutelæ cellerarium, tum abbatem sed brevi tem- , pore circa an. 984. postea raptim & præclpitan- ’ ter transiissead regimen tot monasteriorum, quæ recensuimus. Sepultus est in monasterio S. Mar- tialis, obiitque XI. cal. Aug. VII. Stephanus I. rector optimus iu chronico dictus, præerat circa an. 1000. VIII. Alterius juxta sepulcrum Stephani ante- cefsoris sui terræ mandatur. IX. Guido I. campanise construxit. Jacet pro- pe Stephanum. X. Gerardus I. is haud dubie cui inter ceteros nuncupat Ademarus Cabanensis apologeticam epi- stolam pro apostolatu S. Martialis anno 1028.