Pagina:Gallia Christiana, 1720, T2.djvu/301

565 ECCLESIA L : Imo jam sedebatan. 1433. sic enim habetur in quodam terrario : tq-dd— ll— Felit, recognitiones factæ D. Jacobo Joviondi alit. Memoratur ad* huc annis 1441. 1459. & 1464. postea factus abbas S. Martini, hanc abbatiam permutavit cum episcop. Andegav. Jacet in capitulo S. Marsialis, in tumulo quondam avunculi sui Petri de Drolliis. XLIX. Albertus II. de Jovion Jacobi nepos, abbas S. Martini Lemov. ex pcrmutatione cum suo patruo, an. 1487.111. nonas Martii provisus fuit dc abbatia S. Martialis. L. Matthaeus de Jovion solemncm apud Lemovicas ingressiim fecit die XI. Octob. 1523. Hic monachos suos seculari toga indui procuravit 1535. Obiit 1542. 1. die Maii. LI. Robertus de Lenoncourt cardinalis, episc. Catalaunensis, abbas S. Remigii, &c. per obitum e™*-»* Matthæi bullas obtinuit a Paulo III. anno pontif maiflrtf /te ipsius nono, Dom. Incam. 1 5 43 * Demum creatur taruiitrtt. Arelat. ac Tolos. Adhuc abb. erat 1549. LII. Ludovicus Ricard de Gourdon Genoilhac, filius Johannis Ricard tertii hujusce nominis, ex Margarita d*Aubussen, sedis apostolicæ protono- tarius, abbas S. Martialis 1 5 5 1. & S. Romani de Blavia, ac deinde ex permutatione abbas S. Laudi in Normannia, decanus de Carennac & episc. Tu- telcnsis an. 1561. permutatione facta abbatiæ ; interfuit concil. Tridentino. Defunctus est an. 1583. LII1. Johannes I. dc Fonseque ex baronibus de Surgeres, episc. Tutelensis non consecratus, abbas fuit usque ad 1581. LIV. Sebastianus del’Aubespine episc. Lemov. mortuus an. 1 5 8 2. erat etiam abbas S. Martialis. LV. Johannes de sAubespine possedit abba- tiam usque ad an. 1 s 9 1. ♦ ai. a 1. LV1. Petrus X. du Verdier 1598. Obiit/. ♦ Octob. 165 2. LV11. Carolus-Franciscos de Ia Vieuville, Caroli ducis de la Vieuville equitis torquati, ærarii Franciæ præfecti, ex Maria Bouhier filius, cum eo qui sequitur abbatiam permutavit pro episcopatu Redonensi an. 1660. Decessit 20. Janu. 1676. simul abbas Savigniacensis iu Normannia & Stir- pensis in Lemovicibus. LVIII. Henricus de la Mothe Houdancour ab- basS. Martialis ex pcrmutatione episcopatus Re- donensis pro hac abbatia, tum archiep. Aufciensis 1 662. ubi vide ; e vivis ereptus est 1684. die 24. Febr. LIX. Jacobus III. de Courtaver de Pez£, Ceno- manensis, honorarius Philippi ducis Aurclianensis elecmolynarius, & marchionissie de Lansac Regis pueritiæ moderatricis nepos, designatur abbas an. 1684. in festo Assiimtionis, al. in festo Pasehæ. Crucis pectoralis usum propugnavit adversus epi- scopum Lemovicensem. Fatisconcessitan. 1700. al. 1701. mense Febr. ætatis suæ anno 7 5. LX. Johannes-Carolus de Taillefert de Bar- riere, cx antiquis Petrocoriorum comitibus oriun- duS, honorarius papæ camerarius, cum attulisset archiepiscopo Parisiensi Antonio — Ludovico de Noailles pileum cardinalitium, a rege fuit nomi- natuS abbas S. Marsialis Lemov. 2 6. Martii 1701. Præest adhuc 1718. EMOVICENS1S. 566 A ABBATIA SOLEMNIACENSIS. SOlemniacense * S. PeTRI monastcrium *So, ignac- ord.S. Benedicti, ad fluvium Brianciam ♦, in *|<Briince. amæna valle, quæ sex circiter millibus ab urbe Lemovica distat, B. Eligio patria Lemovice, qui postmodum fuit episcopus Noviomensis, auctore Vu* infr. gloriatur, ut palam fu ex ejusilem litteris datis anno St.**#V, x. * regni Dagoberti > hoc est anno Christi 631. * Atque insuper id probatur ex ipsiusinet S. Eligii c xxx vita lib. 1. cap. 1 5. auctore S. Audoeno Rotoma— col. 18 9. gensi archipræsule. B Ecclesiæ dedicatio facta est eodem anno 631. die 9. Maii, cui vigihti duo episeopi adfuerlint, ex veteri necrologio. Ceterum hac in dedicatione, præclpuis patronis, scilicet Petro & Paulo aposto- lis alii plurimi additi sunt, Pancratius & Diony- sius martyres cum sociis fuit, Martinus, Medardus & Germanus confestbres. Multis bonis novum monasterium ditavit Dagobertus rex, conœssa im- primis Solemniaco villa ; quo in loco Eligius con- gregavit centum & quinquaginta monachos, quibus observandam dedit regulam S. Benedictib, b additis S. Columbani institutis. Eo accedens S. Audoenus, ut ipse testatur, tan- tam vidit sacræ regulæ observantiam ; ut sancti præ- sulis judicio, præ ceteris Galliæ monasteriis store- ret, uno excepto Luxoviensi. Vastatum Saracenorum incursionibus celebre hoc monasteriurn Ludovicus Pius imperator a fun- damentisrestauravit, ut habet anonymus ejus vitæ scriptor. Varias quas deinceps vices expertum est monasterium notare curabimus, historiam abba- tum qui illud rexerunt, prosequendo. Abbatum catalogus. I. Q ANCTUS ReMACLUS, seuREMACLIUS O & Rimaselus Solemniaci abbas primus ex- stitisse videtur, tum ex charta S. Eligii superius memorata, tum ex S. Audoeni lib. 2.vitæ S. Eligii cap. decimo quarto, ubi ait primum ejus monasterii abbatem, quem tamen nusquam nominat, ad episcopatum anumtum fuisse, quod quidem sub annum seculi vn. quinquagesimum Remaclocon- tigisse in episcopis Leodiensibus videbimus. Ita- que emendanda est S. Remadi vita, ubi Solemniaci sub abbate institutus fuisse dicitur. Hanc habes sec* 11. Bened. pag. 488. Remaclus postea e Solem- niacensi cœnobio accitus est a Sigeberto Austrasiæ rege ad regendum cœnobium Casæ-Congidunense, P tum Malmundariense & Stabulensein Arduenna, quæ pius rex ædisicarat. Legitur in epistolis Sige- berti episeopus-alitas antequam regimini Tungren- sis eccIesiæ admotus esset, quo dimistb episcopatu ad Stabulense rediitmonasterium, ubi mortuus est die 3. Sept. an. 664. ex Mabillonio. II. Childomarus suecessisse videtur S. Remado ; * Qui computant annos Dagoberti ab obitu patris Clotarii, differre coguntur Solcmniacensts monasterii exordium ad in, 637. aut 638. h Eligius in litteris de fundatione hujus monasterii dicit illud • se conditum, ut monachi tramitem religionis san&istimorum virorum Luxovienstum (edentur, & regulambcatistimorum patrum Bcncdifli & Columbani firmiter teneant.