54I ECCLESIA LI lcopi, avum habuit Mondotum qui ex primo 1 ANNI præfide parlamenti Burdegalcnsis, factus legitur CHRISTI prjncCpS fcnatus Parisiensis ; & propatruoSGasto- ncm ac Johannem episcopos Aqucnses in Novem- populania. Henricus vero natus parentibus Gauf- frido & lsabelladc Pompadour, ex abbate S. Justi diœcesis Belvacensis, ac comite consistoriano, per ccssionem Johannis epifeopus consecratur anno 15 87. moriturque 7. Octobris 161 8. ac sepc- lilur in ecdesia cathedrali. Sub ejus cpiseopatu anno 1604. die 7. Octobris Usselli admittuntur Minores Recollecti pro- vinciæ SS. Sacramenti ; ecciesia dedicata est ab ar- chiepiscopo Bituricensi Anna de Levi de Venta— 1 dour an. 1652. die 4. Augusti. Anno 1662. Maria de laGuiche vidua Caroli de Levi ducis de Ventadour agnita est fundatrix hujus conventus. An. 1624. die 27. Junii consensitinstitutioni monialium Benedictiuarum ex parthenone SS. Trinitatis Pictav. adductarum, in urbe Dorato, ad petitionem dominæ Johannæ Guisehard Borboniæ abbatistæ SS. Trinitatis, & ejus soro- rum ; ex litteris authenticis. Coenobium suit con- ditum sub titulo SS. Trinitatis, cujus prima abba- tissa fuit Catharina de Biron de Salaignac, quæ obiit x. Junii an. 1652. fecunda Johanna de Barbesieres de Chemerault mortua 29. Martii < anno 1663. Dila. LXXXVII. Raimundus. Raimundus de la Marthonie, Henrici ex fratre nepos, canonicus Ambianensis, prior S. Johan- nis ; qui nondum præsulatu initiatus adfuerat co- mitiis cleri generalibus Parisiensibus 1614. Ex pontifice Chalcedonensi, & coadjutore patrui, Le- 1620. movicensis factus est episcopus. Publicavit statuta 1627. anno 1620. Obiit 16 27. Dela LXXXVIII. FRANCISCUS. Fayitts. Franciscus de la Fayctte, abbas beatæ Mariæ de Dalon, prior S. Angeli, comes consistorianus ; patrem habuit Claudium toparcham de Ia Fayette, I d’Espinasses, de Naddes, & de Hautefeiiille, qui nobilem & vetustam repetebat originem a Gil- berto Fayettæ domino, Franciæ marescallo. Hic regi Carolo VII. fidelem, utilissimamq ; toti Galliæ operam navavit in debellandis Anglis, & e Fiancia depellendis. Matre vero Maria d’Alcgre natus est Franciscus, qui nominatur Lemovicensis præsul 1627. a*1*1 627.Jan.die 1 1. ab Urbano Vlll.consirma- tus, Lutetiæ Parisiorum sacra inauguratione con- secratur in æde patrum Minimorum ad Plateam- 1628. Regalem, Martii 19. 1 628. ab Andrea Frcmioto Bituricensi archiepiscopo, necnon Augustino Po— ] tier Bellovaccnsi antistite, & Stephano Puget tunc Dardaniæ, postea Massilicnsi, præsentibus non modo Gastone Johanne Baptist. duce Aurelia- nensi, pluribusque aliis viris principibus & epi- scopis, cum Nuntio apostoljco ; sed etiam Anna Austriaca regina ; cui cum esset primus ab eleemo- lynis, ut suam benevolentiam erga ipsum publico monimento testarctur, & quanto in pretio ipsum haberet, tempore conlecrationis c digito adaman- tem pretiossimum ad ipsum deferri mandavit, ut eo Lemovicenfem ecclesiam suam sibi dcsponfa- ret ; cui ecclesiæ tam fideliter adhæsit, ut cum ejuS Tomus II. ’MOVICENSIS. 542 L possessionem essetadeptus solemni apparatu 1628. ——- die Jovis post S. Lucam, lynodis dicata, ab ea ANNI nuinquam potuerit avelli, etsi ditioris episcopatus C obtinendi ei siepius esset oblata occafue Cum vero diseiplinam ccclesiasticam collapsam seiisilset, si- moniacam luem ubique serplille, cuncta fere be- nesicia a nobilibus occupata considentiæ sacriicgio, undcsupina rerum divinarum ignorantia non ian- tum plebem, led etiam presbyteros & pallores in- vaserat, his tantis mdis obsistcrc, & mederi sibi proposuit Primum ego visitatloncm diœcesis in- cœpit anno 1629. biennio lpsam non sine magnis 1629. laboribus absolvit 1631. celebratPquc synodis & 1631, 1 promulgatis statutis utis bus ad diœcesis admiuistra- tionem, hæc observari diligenter curavit, multa- que beneficia e servitute nobilium, in ecclesiæ libertatem fortiter asseruit. Postea anno 1 63 5. Bi— 1635. turicensis provinciæ suffiagiis ad Cleri generalia comitia delegatus, in iis plurimum se se commcn- davitprudentia sua. Statim confectis comitiis ad diœcelim evolavit, cui perpetua atra invigilavit, tum ut vitia grassantia exstirparct, tum ut frenum nobilibus res ecclesiæ usurpantibus imponeret, tum ut cuncta meliorem ad ordinem componeret ; quæ gessit non sine gravibus litium impensis, plu- ribus senatusconsultis sua diligenda obtentis ; & — maxime sacri consistorii RegiS placito, quo cau- tuin erat, ut canonici cathedralis ecdesiæ paro- chias possidentes, eligerent intra menses tres, cui se se beneficio vellent addicere, injunctumque pa- roeciarum rectoribus ut rcsidcntiain observarcnt, permissumque episcopo ut contravenientes priva- ret beneficiis, aliosque lplis substitucret. Hoc de- cretum Rex statuit toto regno observari, quod episcopus ita stricte procuravit adimpleri, ut nul- lus ab eo fuerit immunis. Cum plures abbatiæ a regula defecissent, & insuper jurisdiction is episco- palis jugum excussissent, eas ad ordinem revocavit, partim coactione senatusconsultorum, partim auc- ) tori late sua. Secujaris abbatia D. Martialis Le- movicensis a ducentis annis episcopi jura neglexc- rat, nec hoc intervallo visitationem subierat, cui se subjecitanno 1633. solemni transactione data Burdegalæ. Plures ejus exemplum imitatæ sunt ec- clesiæ. Abbatissa Regulæ Lemovicensis, & moniales, cum se crederent a jurisdictione pontificia exemtas, ei januas aperire denegarunt, & per an- nos octo judicium declinavere ; tandem decreto fenatus an. 1653. damnatae, visitationem subie- runt ; consectifque regulis piissiinis, prudenti mo- dcramine eas ita devinxit episcopus, ut nunc ei 7 suavissime pareant, abjectis iis qui rebellionem fo* vebant. Moniales abbatiæ de Boiusaina, Bonne- saigne, in Lemovicino tractu fupcriore, paulo Dost ultro se se obtulere, ut ab illo visitationem & vitæ regulas acciperent. Iterum generalem totius suæ diœceseos perlustrationem aggressiis anno 1649. eam absolvit anno 1652. tanto 1652. fructu, ut abrogatis pravis consuetudinibus, maxime epularum & compotationum, quæ sub socictatis piæ praetextu fiebant, Christianos mores revivilccre viderit, plebeni frequentibus con- cionibus & missionibus informari, ccclesias a bo- nis sacerdotibus regi, fynodos bis in anno semper M m ij
Pagina:Gallia Christiana, 1720, T2.djvu/289
Haec pagina nondum emendata est