Pagina:Gallia Christiana, 1720, T2.djvu/287

Haec pagina nondum emendata est
}7 ECCLESIA LI ■ tempore habuisse conjicimus, quod legerimus ip— i CHRJST1 ^um bonatum fuisse Lactorenli sede, ob nun- tium sedi Lemovicensi remissiim, vel juri quod habebat. Sub Johanne episeopo conventus S.Pro- jccti, X Project, fratrum Minorum fundatur secus Dordoniam in parochia de Novo-vico, Neuvy, a Ludovico dc Vcntadoro ejusquc uxore Catharina dc Beaufort, & a marquesio de Scoraiila anno 1489. præscotibus domino egregio dc Ussello milite, domino de Cariutio & dAnglars, & Carolo domicello de la Beistaria. De Prie. LXXV. RENATUS, vel RAINALDUS Renatus de Prie, Antonii baronis Busanciaci, 1 * vu1So
magni Franciæ coqui *, & Magdalenæ de Ambasia g..uui filius t a teneris clericali militiæ fuit addictus. Eum ** CUX suilse archidiaconum Blesensem in ecclesia Carno- tensi Sammarthani docent, ubi de ipso loquuntur in Lemovicensibus episeopis ; at in Bajocenlibus docent eum potitum majori archidiaconatu Bitu- ricensi. Præter haec sacerdotia, ipsi tribuunt Lac- torensem episcopatum, ac Lemovicensem, postea- que Bajoccnsem. Utrum fuerit Lactorensis episco- pus, jam expendimus. In historia vero majorum Franciæ officialium a dom. du Foumy iterum edi- ta, pro Lactorensi sede tribuitur ei Morinenlis ; quamvis nullus ei locus detur inter Morinenses e— ( piseoposjdemumque cardinalis purpura donatusest. Quod spectat ad Lemovicensem sedem, pos sessionem adiit dic 26. Septembris an. 1514. * 5 14* etsi promotus suisset ab anno 1510. quo pro fa- cienda electione convenerant canonici die 25. Novembris. Sed cum multos haberet æniulos, opus fuit diuturniori mora ad controversias sinien- das. Itaque sic fuerunt compositæ : Datum est Sues- sionense pedum Fulcaldo de Bona valle, Lacto- rense Guillelmo Barthonis, Renatusque hoc pacto j potitus est Lemovicensi cathedra. Obiit an. 1517. 5’post abdicatas pontificales infulas jeodemque anno capitulum vicarios generales instituit I x1De LXXVI. PhiLIppUs. Mont- morency. phillppusde Mont-morency, frater Annæ ma- gistri equitum Franciæ, & marclcalli, ducis de Mont-morenciaco, proregiS Occitaniæ, filius Guil- Ielmi cx Anna Pot ; dc cujus gcntiS Mont-moren- ciacæ insignibus, & stemmate genealogico, fuse admodum ac luculenter scripsit Andreas Querce- tanus, cujus genio familiæ illustres ætcrnum litabunt. Fuerat antea Philippus archidiaconus Ble- sensis in ecclesia Carnotensi per rclignationem Re- nati decefsoris. Fuit etiam canonicus sacræ capellæ Parisiensis ; promotus ad Lemovicensem cathe— J drani 1517* eam per biennium rexit ; mortuus in ævi flore 1 5 19. cui appositum hoc epitaphium : Ille ego Philippus, ille præstantissimus Præsui Lemovicum, altissinia juvenis fatus (Maurencius Mons, Parisci princeps agri Ditio, vetusto quam cohonestat nomine) Earnilia, ea doctrina, & illis moribus, Quos vel mediocri in re facis haud temere sui Compos juventa, velfecunda, adeo, ac favens Fortuna, vix potissirnum isthoc saculo Pati videbantur, sub hoc tumulo jacet Tomus N- •MOVICENSIS. 538 Plane beato ex hacmisera vita exitu.’■ Quam olimsuperstes (amica seliciissimum ANNI Etsiillum, hominem hic quantum licetsemelomnibus C HRIST1 Fata numeris perfecerant) felicior Paucos hodie his vere citulis claros leges Uluvis, religio est dicere nullum, Bene vale. Antonius Papilio fecit XII. Cal. Nov. M. D. XIX. Aliquam ecclesiæ partem construxit, condidit- que statuta lynodalia quæ adhuc observantur, sunt- que leges fundamentales ceterorum, quæ post ipsum fuere promulgata. LXXVII. GUILLELMUS III. BarthoJT 1 Guillelmum Barthonis decanum suum canoni- ci Lemov. elegerunt in episcop. die 2 5. Nov. an » 1510. qui adversarios multos pastus est ; acidcir- co consensit ab ecdesia Lemovicensi transferri ad Lactorensem ; iu qua utrum consecratus fuerit ali- quando, ignoramus. De eo in libro obituum hæc lego : x. calendas Februarii obitus venerabilis ac sciencifici viri magistri Guillelmi Barthonis decani & electi Lemovicenfis hac die desuncti 1 j ao. LXXVIII. Carolus. Vumkm. Carolus de Villiers, ex iliustri genere toparcharum de Insula-Adami, parentes habuit Antonium — Insulæ — Adami & Novigenti toparcham, & Agnetem du Moulin de Fontenay ; cum esset Philippi Montis —Morenciaci consobrinus, primus fuit a Christianissimo Rege vi concordatorum ad episcopatum Lemovioenlem nominatus & desi- gnatus. Possessionem obtinuit die 6. Aprilis an. 1522. Dedit sex columnas æreas, & cetera ex I 5 ære pariter assabre facta, quæ majus altare ornant. Aliquam navis ecclesiæ partem construxit, ut in- dicant ejus insignia fornici affixa. Post annos fere decem transtatus est ad cathedram Bellovacensem an. 1530. uti insculptum legitur in opere æneo 1530. sex columinis imposito de quo jam locuti sumus. ) Sepultus est in abbatia B. Mariæ de Valle ord. Cif- terciensis, nunc Fuliensium, non longe a Pontisara, cujus monasterii abbas erat ; aiuntque corpus ejus in- corruptum repertum suisse a viginti circiter annis. Sub Carolo de Villiers episeopo Lemovic, nova ecclesia monasterii S. Angeli, Saint Angel, con- secratur in honorem S. Michaelis, a Petro de Albo Ascolensi in Italiapræsule die 14. Martii 1522. annuentibus dicto Lemovic, episcopo, & Fran- cisco de Levi episcopo Tutellensiac priore com- mendatario dicti monasterii sancti Michaelis de Angelis. i LXXIX. ANTON1US I. Lascaru. Antonius Lascaris de Tende Belvaoensis episco- pus, facta cum Carolo permutatione, Leinovi- censi potitus est episcopatu ; a quo regressiis est ad ecclesiam Regensem priorem sponsam, ut iu Regensibus diximus episeopis. LXXX. Johannes V. Johannes de Langeac abbas Piperaci, cui cœ- nobio multa bona contulit & ornamenta præser- tim decorandae ecdesiæ, ex nobilissimo apud Ar- vernos genere ortus patre Tristano Langcaci do- M m