B5 ECCLESIA LI — — capitulum ipsius ecclesiæ Lcmovicensis, videlicet orn— l ANNI ne5 fr singidi canonici insacris constituti, in eodem CHRISTI ipsiJ€ntCS t elegimus rite & canonice, fervatis juris debitissolemniis, unanimiter & concorditer per viam Sancti-Spiritus, in nostrum & ipsius ecclesiæ apiseo- puni & pastorenl, nobilem & strenuissimum virum magistrurn Ramnulfum de Perusia in decretis licen- tiaturn, Dom. nostri Regis consiliarium, &c. rnenlls Junii tq.tq. Ramnulfus, cum ob nobilitatem generis, & affinitates, auctoritate præstaret in pago Lemovici- 110, domos episcopales, castra, prædia, &c. quæ in Lemovicibus erant, occupavit, quamvis parla- menti senatusconsultum Nicolao Viaudi jus in I episcopatu asseruisset. At Hugo de Roffiniaco, qui Nicolao successerat, cum potestate polleret in Marchia, & Pictonibus, invasit bona & dominia iis in locis ad episcopum Lemovicensem spectantia. Ut finis huic schisinati imponeretur, Martinus papa V. Rege consentiente ac volente, Ramnulfum ad eeclesiam Mimatensem transtulit ; Hugo- nem vero Rivensi praefecit eeclesiæ. Quæ omnia legi in commentationibus de Lemovicensibus epi- scopis ad me missis ; quibus omnimodum fidem de- beri nolim asserere. Certe ad componendam illam controversiam oportebat utrique contendentium eodem tempore alias dare sedes episcopales : attamen unus præficitur ecclesiæ Mimatensi anno 1424. vel etiam 1422. alter vero Rivensi an. 1427. Quin etiam satius fuisset unum relinquere in sede Lemovic. & alterum ad aliam sedem promovere. His omnibus perpensis, censemus vacante sede per mortem Hugonis de Maignac, papam Nico- laum Viaudum promovisse ad hunc episcopatum, alia ex parte vero Ramnulfum a capitulo electum fuisse. Nicolaum paulo post suam promotionem mortuum esse, cui a summo pontifice suffectus est Hugo de Roffiniaco : quapropter utrique dandus videtur locus iu hoc catalogo. Vi audi. LXX. NICOLAUS II. De hoc Ramnulfi æmulo jam futis diximus. De Rof— L X XI. Hugo II. riGNAC. Hugo ex nobili genere ortus de quo dicemus in Sarlatensibus episeopis, Nicolao subrogatus, de episcopatu quoque contendit cum Ramnulso. 1 Transtatus fuit ad Rivensem cathedram an. 1427. * ’’Cum Ramnulfus an. 1424. creatus sit episcopus Mimatensis, Hugo videtur pacificam obtinuisse possessionem sedis episcopalis Lernovicensis, per tres circiter annos. deMont— LXXII. PeTRUs III. BRUN. Petrus de Montebruno electus abbas S. Au- gustini prope Lemovicas, post transtatum ad Ri- vensem cathedram Hugonem de Roffiniaco suf- fectus est a Martino V. bulla data ejus pontificatus a anno decimo *, in qua dictus Hugo describitur zelo religionis, litterarum seientia, vitæ munditia & morum probitate omatus. Adiit possessionem • In thes. chart. regio leguntur litteræ Martini V. quibus commendat Regi Petrum a se confirmatum episc. Lemovic, per transtationem Hugonis ad sedem Rivensem an. I. pontif. Martini, sed melius x. ’MOVICENSIS. n6 L per procuratorem die 7. Aprilis an. 1427. dic
vero 22. Junii ejusilem anni ipse acccssit, in— ANNI gressiisque urbem soiito more cathedram con— CHK1STI scendit ? Petrum a vicecomitibus Turonæ exagitatum fuisse lego, & in vincula conjectum libertatem suam magno pretio redemi (Te, circa an. 1444. Dc quibusilam quoque criminibus apud summum pontificem insimulatus est (forte ab iisilem adversariis), sed facta de iis inquisitionc per cognitores a papa delegatos, Eugenii papæ IV. judicio est absoiutus anno 1443. Diemclausit extremum 19.* Fe— 1443. bruarii anni 1456. An. circiter 1440. in tabul. J S. Martialis occurrit cum titulo episcopi quidam lniulæ ? W Jacobus Jonvion, ab hostibus Petri haud dubie 1440. intrusus. De Bar> LXX1II. Johannes III. thon. Johannes de Barthon, Johannis vicecomitis de Montbas Marchiæ cancellarii silius ex Gilberta de Benac, inquiunt Sammarthani, canonicus Le- movicensis, licentiatus in legibus, in curia par- Iamenti consiliarius, cum esset tantum diaconus electus est in episcopum a capitulo ; cujus electio- nis decretum xi. Aprilis anni 1457. ad Bituri— 1457* censem mittitur archiepiscopum, qui eam confu- mavit. Solemnis ejus ingresses iu ecdesiam fuit die 18. Septembris ejusilem anni. Dimidium na- vis eeclesiæ tam ipse quam nepos & succeflor ip. sius alter Johannes de Barthon construxerunt. Exstant litteræ Philippi cardinalis preSbyteri titul. S. Laurentii, ad Johannemepiscopum Lemovic, quibus dispensatur cum Alano d’Albret ac Fran- cisca de Bretagne, ob matrimonium contractum in quarto gradu consanguinitatis 3. nonas De- cembris, pontificatus Pii II. an. v. itemaliæ litte- ræ ejusilem cardinalis, post confessionem conjugum quod consanguinei forent iu tertio gradu ; se- quuntur litteræ ipsius Johannis episc. ex tab. castri Palensis, pro rebus Petragoricenlibus & Lemovi- censibus, & ex Inventario asservato in bibi. Colo. Postea noster Johannes factuS est archiepiscopus Nazariensis, inquiunt Sammarthani fratreS, post Claudium Robertum : ignoramus autem quid sit hæc sedes archiepiscopalis. LXXIV. Johannes IV. Johannes Barthonis, Petri vicecomitis Mon- basii, cancellarii quoque Marchiæ, & cubicularii regii ex Perreta Fabricia natus, succeflor datus pa- truo qui cesserat in ipsius gratiam, possessionem , adeptus est die 7. Maii 1486. De hac Barthonum 14® 6. L gente multa diximus in Lactorensibus episeopis. Porro etsi diu vixerit Johannes, nulla tamen ab eo gesta scitu digna consignantur in actis publicis. Ad eum scripsit Ludovicus rex XII. de modo providendi sacerdotiiS, ut videre est in nostris in- strumentis. Obiit iv. idus Septembris an. 1 5 1 o. 1 5 1 °* Post ejuS mortem Franciscos de Montbas a majori capituli parte electus, diu litigavit pro episcopatu, cum Fulcaldo de Bona-vaile, qui minorem suffra- giorum partem habuerat ; sed neuter pontifica- lem thronum potuit conseendere. Guillelmum de Barthon aliquod etiam jus ad hanc sedem eo tempore
