Pagina:Gallia Christiana, 1720, T2.djvu/256

476 ECCLESIA XIX. EraIdus sedebat tempore Henrici regis, l dum Stephanus hujus nominis primus præpositu- ram Brivatensem, & alter Stephanus episcopus de- canatum ejufdem eccIesiæ obtinebant, si fides adhibenda est instrumento 428. chartularii Briva- tensis, dato mense Dec. regnante Henrico rege, anno non indicato. Abbatiam una cum decanatu Brivat. regebat, fortasse post obitum Stephani episc. tempore prædicti præpositi : cujus rei probationem subiniuistrat charta 424. ejusilem MS. Facile cre- derem Eraldum eumdcm esse cum Ebraldo. XX. Stephanus præsens fuit cum Stephano præposito donationi factæ S. Juliano per Pon- tium & Guillelmum fratres, de censu quem habe— I bant iu territorio vulgariter vocato Alboso Instru- mentum ex quo depromtum est nomen abbatis hujus, chronicis caret notis ; sed ad tempus Henrici regis referendum esse conjicimus ; mortuo itaque Eraldo subrogatum fuisse Stephanum non qui- dcm asserere sed suspicari possiimus. XXI. Radulfus I. Brivatensis eeclesiæ abbas erat an.Christi 1 o 6 3.ut docet chartularium Calæ-Dei. Cum Roberto comite subscripsit litteris Pontii Avoiro, qui mansum unum, vulgariter vocatum Casa in luco de Madriac, dedit canonicis Briva- tensibus mense Februario. Instrumentum habes absque chronologico caractere in MS.iib.de hon. S. Jul. coll. estque ordine 436. Radulphus abbas Brivatensis & Radulfus de » Lugeac. Lauziaco * circa an. 1066. dederunt Rotberto abbati Casæ-Dei ecclesiam S. Andreæ de Cumis olim de Comps, postca dc V alle-Dei, de’Vdu-Dieu, dicecesis olim Clarom. nunc S. Flori. XXII. Pontius præerat anno millesimo sexa- gesimo sexto, quo Petrus quidam canonicus Bri- vatcnsis constitutus fuit præpofituS ecclesiæ SS. Ferrcoli & Juliani urbis Viennæ, a Leodegario archiepiscopo Vicnnensi, tempore Stephani de Polignac Arvernorum episcopi, præpositi, & Petri episcopi decani Brivatensis ecclesiæ. Ejufdem 1 meminit Mabillonius tom. v. Annal. pag. 1 o. ad an. 1067. Cœnobium in honore SS. Ferreoli & Juliani Viennæ conditum, in quo vigebat olim summa cum laude ecclesiasticarum virtutum ordo, a prisea morum austeritatc & disci plina desciverat circa an- num 1030. Quod ægre ferens Leodegarius Vien- * lsamo. nensis præsul, regendum illud dedit Irsano * abbati Cs>nsufe S. Victoris Massiliensis.Mortuo lrsano & in ejus lo- cum suffecto Petro, cum sacro disclplinæ monasti- jjerted. lib. cx jugo collum subtraxisset cœnobium Vicnnense, ^enilwui adopprimendum penitus morbum iterum aggre—. 9.XCVU1. * ditur Leodegarius : accedenteitaque Nicolai summi’ pontificis auctoritate, Viennæ convocata est ly- nodus, cui præfuit Stephanus cardinaliS legatus, adsistente archiepiscoporum & episcoporum no- bili corona, qua Brivatensi collegio & ecdesiæ S. MauritiiViennensis conjunctim, ad restauran- dum traditum fuit prædictum SS. Ferreoli & Ju- liani cœnobium. Anno itaque 1066. restaurati Concil Eri— cœnobii præpofitus constitutus fuit Petrus X Ju- vatrnse an. llani Brivatensis alumnus, eique a Leodegario præ- z f • £jjc focius J*. Alauritii canonicus & ar- cludiaconus nomine Richardus, ut eorum labore & S. FLORI. 477 L indostria com aliis fervis Dei reviviseerent ibi divina & humana obsequia. De cetero, inquit Leodegarius, post finem istorum, qui ibi præpofitus elec- tus suerit a fratribus qui ibidem fervituri sunt, aut de nostris, aut de Brivatensibus, eorum a nostro capitulo coostrmatin laudetur : obtestamur per Trinitatem & electos angelos & per merita sanctorum martyrum Mauritii & fociorum ejus, necnon Fer-- reoli & Juliani utfine pretio electio ipsafiat. Hujus historiæ notitiam hausimus ex instrumento 305. MS. libri de honoribus S. Juliano collatis. XXIII. B… de Alzone abbas nuncupatur in instrumento conventionis initæ anno 1100. I inter Odilonem de Mercorio decanum Brivaten-* sem ex una parte, & universum Brivatensis ecdc- siæ conventum ex altera, pro villis de Coltinas & de Moret ; obiisse sexto calendas Aprilis docet ne- crologium Brivatenlc. XXIV. Willelmi Iv. initium nobis incom- pertum. Circa annum 1136. vixisse ex Justello pag. 2 6. hausit D. J. Boyer. Est haud dubie Wil- lelmus de Rasael, qui inscribitur multis tabulis Piperacensibus, & abbas erat nonis Julii an. 1138. XXV. B. Designatur, more tunc recepto, qui- dam Brivatensis abbas sola priori nominis littera, _ scilicet B. in charta dotationis domus Leprosorum PontiS-de-ia-Bajafle ab Odilone de Cambo Brivatensi canonico ædificatæ, data anno 1161. Ejus etiam meminit Justellus ad annum 1162. Vide paginam 3 2. Arvemensis historiæ. XXVI. Radulphus II. memoratur apud J. Co- lumbi pag. 220. in episcopis Vivariensibus, & præfuillc dicitur anno 1207. Designatur etiam in charta Pontii vicecomitis Podempniaci, quam habes inter instrumenta, per primam nominis iit— c.Ix.œL teram R. data anno ab Incarnat. Domini 1201. 1J+* mense Julio Luna decimaquarta, regnante Phi- lippo rege Francornm. ls est fortasse qui præsens fuit scotentiæ latæ per Hyacinthum cardinalem, lite pendente inter abbatem Casæ-Dei & univer- sum Brivatcnse capitulum anno 1175. XXVII. WilIelmus V. deTurre ex cantoreBri- vatcnsi ad sedem abbatialem evectus est, nobilissi- mo genere apud Arvernos natus. Hanc obtinebat circa annum 1224. ad præposituram ejusilem ecclesiæ transtatus fuit circa annum 1226. XXVIII. Bemardus de Rupesorti, Willelmo de Turre ad præposituram Brivatensem promoto, dignitatem abbatialem accepit. Anno 1227. mense Februario indictione prima sigilio roboravit instrumentum compositioniS factæ inter Tem- _ plarios ex una parte, & capitulum Brivatcnse ex b altera. Præsens fuit anno 1234. iv. cal. Martii indictione iv. arbitrali sententiæ quam dedit Ste- phanus MimatensiS episcopus inter capitulum Bri- vatense & abbatem Piperacensem, qua canonia in ecclesia S. Juliani, cum ejufdem perceptione abba- tibuS Piperacensibus debita dicitur ea lege, ut quandocumque abbas a capitulo Piperacensi sue- rit electus, & quandocomque electus, vel abbas benedictus cedere voluerit, vel refignare, in ca- pitulo Brivatenfi & ipsi capitulo cedere vel re- fignare teneatur, & ab ipjo capitulo confirmatio- nem electus petere & obtinere ; & eeclesias, pro ut